Datasets - ISEBEL

In Flieren kwame vroeger de heksen snachs wel ré’je op te pèrd. En zo hard en zo lang, dat de pèrd doodmuij ware, vol schuum en nat as woater. Ze ware helemol afgereje, zoda ze overdag nie of hos nie mer kosse werke. Op ’n keer sproke de Flierense boere af, da ze snachs de wach zoue houe. Om twoalf uur hörde ze opens ’n gezoef dur de loch en dor kwame ze...

afmatten

nl.verhalenbank.49648

Tsjoensters hawwe popkes, dêr't se mei spjelden yn prippe. Myn jongste suster wie noch in hiel lyts bern; dy bigong yn 'e nacht om tolve ûre hinne altyd to jammerjen. Dan raesde se moart en brân. Dan krige it bern pine, trochdat de tsjoenster dan yn har popkes ompripke. Doe op in kear nommen heit en mem har út 'e widze en leinen it bern tusken har yn, op...

baby

nl.verhalenbank.28060

Zonnemaire Di woonde vroeger ene Jewanna Hoeke, ’n zuster van ’n grôôten boer, Daan Hoeke. Die kon ok tôôvere. Op ’n keer zou ’t er ’n uutvoerige wezen op ’t durp. Een jongen en een meisje, die tegen Jewanna tante mosse zegge, zoue d’r ok ni toe gaen. Jewanna zei ’s mirrigs: “Motte julder ok ni die uutvoerige?” Ze zeie van ja en Jewanna zei toen: “Pas...

dijk

nl.verhalenbank.46447

“It sil sa njonkenlytsen wol in hûndert jier forlyn wêze,” sei pake, “dat dizze skiednis gâns opskuor joun hat yn Boalsert. Mâl, hoe 't jaloerskens en vergunst in minske op 'e doele hinge kinne. Der wennen hjir op it Heech in pear fikse jonge minsken, man en frou, mei in flink tal bern. Fikse bern, goed út 'e kluten woeksen en soun as in fisk. Allinne it...

aanwijzing

nl.verhalenbank.50544

Een Zuiderwouder vertelde mij in 1911 het volgende: In de Haarlemmermeer was iemand, die de vrije of zwarte kunst verstond. Als een paard en rijtuig hem vooruit was, kon hij het laten stil staan. Was hij weer een eind vooruit, dan kon hij het weer laten nader komen. Ik vond dat zoo merkwaardig, dat ik het wel wou leeren. Hij was er niet ongenegen toe,...

afkomen

nl.verhalenbank.9397

In de Bellemeermolen (Belmermeermolen) woonde vroeger een moeder en dochter. Die dochter had verkeering en die vrijer kwam zondagsavonds bij er opzitten. Nou most ie altijd vóór twaalf uur de deur uit, en as ie dan op de weg liep, liep er een kat maar al langs zijn beenen te strijken. Op 't laatst kwam hem dat toch verdacht voor, dat hij besloot, al...

aandringen

nl.verhalenbank.9331

Bie n boer dainden es n moal n grode knecht en n lutje knecht. Op n dag vuil et de grode knecht op, dat lutje aal man moagerder wur; ook was e zo stil en zee biekans niks meer. Hai muik zuk dr zörgn over en vruig aan zien kameroad: “Wilt, mien jong, doe vermoagerst bie de dag; wat he-st; scheelt die wat?” “Dat kan ik die nich verteln”, zee Wilt. Grode...

afrekenen

nl.verhalenbank.45695

Alle Tet, dat wie swarte Piter syn mem. Hja wenne op 'e Bulten en wie in tsjoenster. Us heit woe dat net oan. Mar doe kom er ris op in nacht thús om in ûre of tolve. Hy wie mei hynder en wein. Doe seach er dêr hwat by de hoeke fan 'e dyk. It wie krekt in hoopke fodden. Hy tocht: dêr wol 'k mear fan wite. Ho! sei er tsjin 't hynder. Doe wie dat de holle...

heks

nl.verhalenbank.32949

Ik heb wel es di verhuilje gehörd. Mar ik begriep ’t eiges nie goed. Als de klok ien de kersnach twoalf uur sleet, moj mee ’n zwarte kat nor een kruuspunt goan - ze mot helemol zwart zien - en dor blieve stoan tot er een man kum, die de poes wil kope. Mar as hé’j de poes nie kup, moj medden mes ’n hoazeltak in ene snee afsnije en dan kuj meddie tak...

beest

nl.verhalenbank.49650

Hendrik van der Molen het hier woond dat in eindje uut. Maar een stap of wat van ons af, hier flakbij. Hij was faak bij ons. Hij was een duvelbander, seiden se. Hij het al jaren wei west. Ons moeke was weduwvrouw. Op in kear kwam Hendrik bij ons, doe froeg hij om de puidel van de tabak. Myn broer had der een. "Mooi jongen", zeedie. 't Was een fremdig man....

nl.verhalenbank.23967

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur