Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ik: "Ja, die kollen moeten raren dingen zijn."
Nadort: "Of het, mijnheer. Ik en mijn vrouw bennen ook ers bekold geweest. We trilden, werden mager, konnen niet slapen, zweetten erg en meer van die narigheid. Toen hebben we het hoofdkusschen open gemaakt, en daarin zaten wel een soepbord vol veeren met een kop er nog bovenop, die an mekaar geklonterd...
nl.verhalenbank.9311
Tsjoensters hawwe popkes, dêr't se mei spjelden yn prippe. Myn jongste suster wie noch in hiel lyts bern; dy bigong yn 'e nacht om tolve ûre hinne altyd to jammerjen. Dan raesde se moart en brân. Dan krige it bern pine, trochdat de tsjoenster dan yn har popkes ompripke.
Doe op in kear nommen heit en mem har út 'e widze en leinen it bern tusken har yn, op...
nl.verhalenbank.28060
Mien schonvoader schepte joarenlang ien de kersnach um twoalf uur woater uut de Woal. Hé’j zèj: “Ge mottet tege de stroom ien opscheppe”. Ielke kersnach brochtie ’n kètel vol mee. En da wier ’t hele joar dör bewoard. Het woater was goed vör allerlei uutwendige ziektes. Ok vör ’t vee. As bijvoorbeeld ’t uier van een koe kapot was, nome ze van da woater om...
nl.verhalenbank.49663
EEN KRANS VAN VEREN
In Oostelbeers woonde vroeger een vrouw, die een ziek kind had. Het huilde steeds en sloeg vaak zo wild met de armen om zich heen dat het niet te houden was. Een man, die nu en dan bij de vrouw kwam buurten, vroeg op zekere dag aan haar: ‘Wat scheelt dat kind toch, dat het de hele dag niets anders doet dan huilen?’ ‘Ik weet het niet,’...
nl.verhalenbank.49576
“It sil sa njonkenlytsen wol in hûndert jier forlyn wêze,” sei pake, “dat dizze skiednis gâns opskuor joun hat yn Boalsert. Mâl, hoe 't jaloerskens en vergunst in minske op 'e doele hinge kinne. Der wennen hjir op it Heech in pear fikse jonge minsken, man en frou, mei in flink tal bern. Fikse bern, goed út 'e kluten woeksen en soun as in fisk. Allinne it...
nl.verhalenbank.50544
107
FOSTEDINA EN DE GOUDEN KAP.
In oude tijden, toen de landen met dichte bosschen bedekt waren, en beren en wolven een voortdurend gevaar voor de bewoners opleverden, waren er geen kerken in Friesland. Het volk aanbad vele goden; onder dezen was het de god der gerechtigheid, genaamd Fosete, die bovenal door het volk werd vereerd. De bladeren van zijn...
nl.verhalenbank.72449
Hjir foar ús oer yn 'e heide wennen minsken, dy hienen in fanke, dat wie bitsjoend. Sy wie altyd siik. Pake rekke foar har nei Wopke ta. Dy wenne yn Kûkherne. Foardat er dêr oan ta wie, moest er in stik lân troch, dêr roannen oksen yn.
Doe kom er by greate Wopke. Hy bigong to fortellen oer it fanke.
Mar Wopke sei: "Ik wyt it wol. Gean nei hûs en sied in...
nl.verhalenbank.21947
Van kollen kan de geest het lichaam verlaten. A.
Een boerenknecht verkeerde met een boerendochter. 't Is jaren geleden en ze woonden boven Hoorn. Hij moest voor den boer gaan werken op een land dat ver weg lag en dat bovendien alleen over water te bereiken was. Hij had daar weinig lust in, omdat hij dan niet op tijd zijn eten kon krijgen. De boerendochter...
nl.verhalenbank.35048
Ik wie noch in lyts bern, mar heit hat wolris forteld hoe't it gien wie. Om tolve ûre nachts bigong ik altyd to gûlen. Doe seinen de minsken tsjin heit: "Soe 't jonkje ek bitsjoend wêze?"
Sy hellen op in joun it kessen fan 't bêd, dêr't ik op slepte.
Dat makken se iepen en doe founen se dêr in krânske fan fearren yn. Dat ha se yn 'e hûs opbrând. Nei dy...
nl.verhalenbank.27600
Da gebeurde vroeger nog al veul in Hulhuze. Snachs um twoalf uur was ’t soms druk on de Woal. Wat stromend woater is bes vör uutwendige ziekte van mins en dier. ’t Is zuver en zach.
nl.verhalenbank.49694
Toen ik nog in Marokko woonde en een jaar of 14 was, vond mijn moeder dat ik eens moest gaan nadenken over trouwen. Mijn moeder noemde een bepaald meisje met wie ik zou kunnen trouwen. Ik ben toen naar haar huis gegaan, en ik heb het meisje gezien. Het was een leuk meisje, best een mooi meisje. Dus ik zei thuis dat ik wel met haar zou willen trouwen. Kort...
nl.verhalenbank.20784
Hoe de Gruwel aan zijn paard kwam
Een eindje buiten het dorp stond een huisje, waar kinderen niet langs durfden. De muren en kozijnen werden elk jaar rood geverfd met paardebloed.
Daar woonde de Gruwel, een mannetje met ontstoken ogen en een vuile rossige baard. Voor de Gruwel zelf waren de kinderen nog banger dan voor zijn huisje. Als ze hem zagen...
nl.verhalenbank.9533
Yn Pijum (= Pingjum) wie in bern, dat net goed woarde. Hja gongen nei de duvelbander ta. Dy sei: "Fannacht bigjint de klok en alles to dânsjen. Jimme matte dan neat sizze, dan wurdt it bern wer better."
nl.verhalenbank.21937
