Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
RK: Wel eens gehoord van een vrouwtje dat hier voor heks werd aangezien?
HR: Berendina...die woonde hier toen een eindje verderop. Het trapje is er nog. Die vrouw die was vroeger waarzegster. Berendina. Dine meu. Dine meu zeiden ze altijd. Die was waarzegster.
Dan heb je verschillende. Ze heeft vroeger ook voorspeld dat eh ja, dat eh...schepen, vroeger,...
nl.verhalenbank.43947
Yn 'e tiid dat it kanael yn Beets der noch net wie, seagen guon in skip silen mei mêst en seilen, samar it lân del. Yn deselde richting as dat skip sylde is letter it kanael groeven woarn.
nl.verhalenbank.36699
Op 'e Susterweisfeart (dy't der doe noch net wie) seagen se yn 'e Sumarreheide froeger ek wylde lantearnen. Mar dy wienen folle heger as gewoane. Letter ha se dêr de feart groeven en dy ljochtsjes, dat wienen de mêsten fan 'e skippen.
nl.verhalenbank.33252
Jan Sytses (Dykstra) wie in âld skipper fan Eastemar. Dy koe tige lige. Hy fortelde: "Ik haw ris mei 't skip op in plak west, dêr wie 't reid sa lang, dat it rikke boppe de mêst út."
nl.verhalenbank.33726
Mien oal lu hebben mie vrij wat verteld over vrouger; spokerij en zowat, door geleufden ze nogal aan. In mien jonge joarn keb ik t zulf ook leufd, moar nou loater goud bekeekn komt t mie onwoarschienlek veur. De oale mensn twiefelden dr nait aan en ze vertel-ons den de volgende verhoaln:
5.
Zai vertelden ons van n schipper. Manlu wazzen op n dag aan t...
nl.verhalenbank.46226
In âlde séman, in Brabander, fortelde my: Wy ha 't hawn, op 'e oséaen, doe kom der hwat ta 't wetter út. Dat wie sa'n great ding, 't hie de kop wol healwei de mêst.
De kaptein sei: "Dat is in séslange."
nl.verhalenbank.24932
Behekst huis
Wa we ok zelf meegemaokt hebbe, das virtig jaar geleje op de Poejers, waar nou de Campinastraat is. Dar wonde 'ne mens, die werkte bij Philips. Dar durfde we nie bij 't huis te komme; da was behekst, zeie ze. Het piepte 'r van binne; de meeste durrufde nog op gin 100 meter bij te komme. Achteraf moet 't gewist zijn omdat ie zo'n experimenteel...
nl.verhalenbank.41473
Moosi en Sjampi kommen to Smilde, dêr seagen se de televisy-mêst.
Sjampi sei tsjin Moosi: "Doarstû dêr wol boppe fan ôf to springen?"
"Né," sei Moosi, "mar ik doar der wol by op to klimmen."
"Dat mast net dwaen," sei Sjampi, "hwant ast foelste, dan wiest kroandea."
"Welné," sei Moosi, "dat foel hwat ta. As ik foel, dan stuite ik earst wol trije kear."
nl.verhalenbank.33635
Een kraai op de mast bracht ongeluk. Tante Henderien zei: "Kiek, een kroa up de mast dat kan mien vader wel wèze." Ze schudde met een touw om de vogel weg te jagen. (Ze had een ouwe vader, die alleen woonde.) Maar het was niet zo, hij leefde nog jaren.
nl.verhalenbank.43265
It spoek en de silerij
'Der waard ek ferteld, dat it skip sûnder oanwiisbere oarsaak sa mar mei de kop yn 'e wâl rûn, of dat de smid it skip op 'e side treau of dat it roer omskuord waard.
De skippers moasten foaral op har iepenst wêze op it momint dat in reinbôge mei ien poat op it lân stie, want as de smid dan tichteby wie, koe er twa dingen dwaan— hy...
nl.verhalenbank.13708
Ik heb wel eens hoord van het skip Leviatan.
Dat skip had zulke lange masten, as daar een matroos jong en vlug in naar boven klom, dan kwam hij weer naar beneden als een oud grijs mannetje. Zo lang waren die masten.
Het duurde wel een dag as je van achteren van 't schip naar voren wou.
Voor in de mast had je 't kraaiennest en dat was zo groot, ze hadden...
nl.verhalenbank.24212
Jan Hepkes fan Surhústerfean siet altyd op 'e Feike-draei to fortellen. As hy dêr de jouns sawn ûre siet by 't simmer siet hy dêr de nachts ien ûre nòch. En altyd mar fortelle.
Hy fortelde:
'k Wie achter yn Drinte, dêr wie 'k oan 't moljen.
Ynienen bigoun it sa bot to waeijen, dat ik pakte my by in pear heidepôllen beet. Sa waeide ik mei de poaten rjocht...
nl.verhalenbank.25276
As der in nachtûle op it skearhout siet (it skearhout is it hout, dêr't de fleugel fan 'e mêst fan in skip oan sit) dan bitsjutte dat in ramp. Meastal stoar der dan ien op it skip.
nl.verhalenbank.12383
Der wie us in skip op sé. Doe kaem der Elmusfjûr oan 'e mêst. Doe't dat gebeurde kaem dêr in sémearmin op ta. Dy bigoun hiel moai to sjongen. Hja song krekt salang oant ien fan 'e skepelingen oer board sprong nei har ta, Hja fangde him yn har earms op en naem him mei nei de djipte ta. Dêr is er fordronken.
nl.verhalenbank.20654
Yn 't foarige wie 't yn 'e Wierren (ûnder Nyegea) noch allegearre heide. Op in kear seach ús mem samar troch dy heide skippen farren mei de lantearne yn 'e mêst. Jierren letter waerden dêr twa fearten groeven. Ien dêrfan is de polderfeart, dy't yn Earnewâld útkomt. Dêr farden letter skippen.
nl.verhalenbank.11502
Der wienen in man en in frou, dy wennen yn in skipke. Mar dat skipke wie sa min en sa wrak, dat sy koenen der net mear mei farre. Sinten foar in oar skip wiene der net, en der mast dochs hwat fortsjinne wurde. Dat sy sieten slim forlegen.
Op in kear wie 't minske allinne thús. Sy wie och sa treurich gesteld. Dêr kom in mynhear oan. Dy sei: Jo sjogge sa...
nl.verhalenbank.12193
In de visbeun had je van die kastjes. M'n vader had een wekker, die was kapot. Hij ging niet meer. Vlak voor het huis van de heks viel die wekker uit de visbeun. Toen ging die wekker weer, precies op tijd.
nl.verhalenbank.72826
Ze zeggen altijd, Brakel is het land van de toverheksen. M'n vader ging vissen met een man of vier. Vlak langs woonde ook een toverheks. Vlak voor 't huisje van de heks brak de mast af, net afgezaagd. Door de heks.
nl.verhalenbank.72825
Laag jagen de wolken over de sombere zee. Na weken van winstilte is plotseling de wind op komen zetten den de Oost-Indievaarder snijdt met maar een enkel zeil gehesen en gemakkelijk door het donkere water. Maar schipper en bemanning, verzwakt door scheurbuik en moedeloos geworden door het eindeloze wachten, hebben toch het gevoel, dat zij nauwelijks de...
nl.verhalenbank.48837
De schipbreuk bij Katwijk
Voor de duinen bij Katwijk verkeerde een schip in nood. In de zware storm waren de masten geknapt en woeien de zeilen in repen aan de ra's. Stuurloos dreef het schip naar de kust.
De Katwijkers, die op het strand te hoop waren gelopen, luisterden zwijgend naar de wanhoopskreten van het scheepsvolk.
Een paar vissers aarzelden niet...
nl.verhalenbank.9537
