Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
27 results
Dutch Keywords: man spookdier
Auke Roanes fan Eastemar hat op 'e Parsingel in wyt hynder spûkjen sjoen. Der siet in mynhear op mei in wyt befke foar.
nl.verhalenbank.21813
Heit kom us op Koatstertille. Doe kom er in hiele grouwe houn tsjin mei greate gleone egen. Hy hat noait witen hwat dat west hat.
nl.verhalenbank.22736
Het is hier eens gebeurd, dat er een dier te voorschijn kwam zo groot als een varken van twee jaar. Dat dier had een blauwe huidskleur, net als een olifant. Het had een scheve kop. En een lange staart met een lange pluim. 't Had ronde klauwen, (en gespleten tenen). Dat beest heeft een jonge man aangepakt.
nl.verhalenbank.24617
Tichte by de Fjouwer Roede is de Spoekloane. Der wie us in man dy roan dêr lâns. 't Wie by nacht. Piter hiet dy man. Hy hie jild bard en ek nochal moai hwat. Doe't er in eintsje op stap wie, stie der in dikke swarte houn. Piter wie in bytsje skruten, mar hy bearde fan net. Hy struts de houn oer de kop en sei: "Bistû dêr? Bêste houn." De houn mocht dêr wol...
nl.verhalenbank.22165
Twee mannen begeven zich 's morgens vroeg, terwijl het nog donker is, vanuit de buurtschap Oostdalfsen - zoals de naam reeds aangeeft: een buurtschap, gelegen ten oosten van het dorp Dalfsen- voorzien van hun dorsvlegels naar het dorp Dalfsen om aldaar te gaan dorsen. Op een gegeven ogenblik bemerken zij, dat naast hen 2 wezens in de gestalte van een...
nl.verhalenbank.13409
Spookdieren: Een dagloner ging in de winter op een boerderij dorsen, en kwam ’s avonds laat over een veldpaadje naar huis. Iedere avond trof hij een zwarte hond aan, die dwars over zijn pad lag te slapen. Eerst liet hij het dier met rust, en liep er om heen. Op den duur werd hij dit moe. Hij riep: “Pak je weg!”, en sloeg het dier flink met zijn...
nl.verhalenbank.63728
Hjir yn 'e Loane wenne in man, dy hie in bult ierde losmakke. Dat gebeurde by 't hjerst. Dêr kom de jarre yn, dy't by 't maitiid oer 't lân brocht woarde. De man wenne tsjin 'e Fjouwer Roede oan. De jouns hie er de bult hwat sljochte. 't Wie ljochtmoanne. Doe tocht er: "Der leit hwat op 'e ierdbult." Hy der hinne. Doe wie dat in beest, krekt as in fôlle....
nl.verhalenbank.24910
Piter Alma seach us yn 'e nacht twa wynhounen mei glinsterjende halsbannen, dy't samar wer fuort wienen, krekt as wienen se yn 'e loft fordampt.
nl.verhalenbank.22099
Wibe Alma is yndertiid smiten woarn troch in lyts hountsje. Hy kom yn 'e Lange Wyk tolânne.
nl.verhalenbank.19981
Anders Visser fan de Broek fortelde, op in jountiid let - doe wenne hy noch yn Ikkerwâld - doe kom er fan 'e Broek út wei. Doe wie der him in wyt spûkhynder foarbystouwen kom en dat hie sa hurd flein as wie 't in hurdrinder.
nl.verhalenbank.21767
Wibe Alma fan 'e Harkema kom út 'e kroech (it Jachtfjild). Doe wie dêr in lyts hountsje, dat smiet him oer de feart hinne.
nl.verhalenbank.25415
Spookdieren Janna kon zich in een kat veranderen en ook binnenkomen met gesloten deuren. Katriene zat te weven in de weefkamer. Plotseling zat er een kat achter haar, hoewel er geen deur was opengemaakt. Zij zegt: "och, daor zit dee smerige katte ook wier achter mie. Veuruut, gao weg, Janna." De kat zei: "och Katriene, ik zal wel gaon." Aangezien men de...
nl.verhalenbank.13395
Wy hienen in pake dy hiet fan Wibe. Op in joun kom er thús, doe hie der in houn foar de strjitte stien. Krekt foar de doar. Pake moest der troch. Hy hie in stok by him. Der hied er mei houd nei de houn, mar de houn wykte net. Hy hie hyltyd de tosken mar sjen litten en de stokslaggen hied er op 'e tosken ôfkeard. Sa gau as pake yn 'e hûs komme koe, die er...
nl.verhalenbank.22302
Myn oerpake wie in kear op 't lân oan 't ploegjen tichte by de Boppewei (tusken de Westerein en de Feanwâldster wei). Doe seach er dêr op 'e Boppewei ynienen in wyt hynder oankommen mei in wite juffer der boppe op. Dy ried op him yn. Pake waerd deabinaud. Hy seach it hynder en de juffer hiel dúdlik. Doe seach er krekt even in oare kant út. Doe't er wèr...
nl.verhalenbank.25081
Heit en myn broer wienen us boppe Apelsgea. Sy soenen mei in koe nei Smilde ta. 't Wie tige ier yn 'e moarn. Doe sei myn broer tsjin heit: "Sjoch dy smoarge houn ris mei dat geitsje." Oan 'e oare kant de feart wie in houn, dy't in geitsje tramtearre. Heit kom tichter by de feart om better to sjen. Hy woe nei de oare kant ta om dy houn in klap to jaen. Mar...
nl.verhalenbank.19584
Wibe Paulusma (lytse Wibe) wenne yn Sumar. Hy hie forkearing mei Frouk, dy't op Sumarreheide wenne. Ik wie doe by Frouk en dy's folk yn 'e kost. Op in nacht, doe hie Wibe wer nei Frouk ta west to frijen. Doe't er werom gong, stie der ynienen in hiele greate swarte houn dwars foar him. 't Wie in houn as in great keal mei hiele greate, gleone egen. Wibe...
nl.verhalenbank.30314
Ien út 'e Houtigehage soe nei de faem ta. Dy wenne yn Surhústerfean. Doe't er oan 'e hulzenhage ta wie - tichte by 't Blauhûs - seach er dat der in kat njonken him roan. Dy bleau hyltyd njonken him. Hy hie in stok by him en dêr sloech er mei. Mar hy sloech dwars troch dy kat hinne. Doe hied er sa fan 'e wize west, dat hy wie it hûs fan 'e faem al lang...
nl.verhalenbank.24678
Us heit dy sei: "Ik leau net oan spoeken, mar ienkear ha 'k it hawn, doe kom der my in grouwe swarte houn tomjitte. Doe soe ik him goed slaen mei de stok, mar ik sloech der dwars trochhinne (myn heit wie Jelle Harmens Dykstra).
nl.verhalenbank.22792
Doe't ik tsien jier âld wie siet âlde Gjerrit Bargerbos us by ús to praten op in joun. Ik lei achter de bêdsdoarren. Mar ik wyt noch dat er sei: "'k Soe op in jountiid noch hwat wetter út 'e put helje, doe kom der in dikke kat op my yn, dy roan op 'e achterste poaten. Hy wie sa great wol as in flinke houn en hy joech my in klap mei syn sturt om 't kût...
nl.verhalenbank.24901
Myn skoanheit wie mei syn broer oan 't murdejeien. 't Wie nacht en sy wienen elk oan 'e kant fan in wyk. Doe wie der ynienen in hiele grouwe, swarte houn. It beest hie egen as koallen fjûr. Hy wie nou us by skoanheit, dan wer by dy syn broer. It wie gjin goed spul, skoanheit fortroude it net. Hy tochte dat it de duvel wie. Hy sei: "Ik raem him of ik sjit...
nl.verhalenbank.19916
27