Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
De onweersgeest
Het was te Mechelen-Wittem vroeger de gewoonte in de zomer de bijen voor de honinginzameling te vervoeren naar het Hohe Venn in de Eifel.
Op zekere dag ontmoette een bijenhouder uit Epen midden op de heide aldaar, een man van zeer hoge, magere gestalte, met verwilderd lang haar en een woeste baard. Hij leek eer een spook dan een mens. De...
nl.verhalenbank.43371
Er spookt in de Rusen en de oude Polder (het gebied tussen de Herv. Kerk in Wemeldinge en de Moniken dijk) een kat, die eigenlijk een heks was, maar die heks zou zich zo nu en dan in een kat veranderen, maar ze was verdwenen altijd als men ze achterna ging. Het moet ± 1860 en vroeger geweest zijn. Meer bekend dan de zwarte kat is echter het witte koijn,...
nl.verhalenbank.13334
Hindrikje Scholte roan us fan Drachten ôf nei Houtigehage. Doe sweefde der hyltyd in wite gedaente mei.
nl.verhalenbank.22887
Op 'e heide sweefde froeger in gleone man.
nl.verhalenbank.26197
Doe't Hindrik Holthuis noch feint wie, wie 't in los man.
Op in kear kom er fan 'e Ham. Hy hie in buorrel op en dan stie er nergens foar.
Tseard van Dekken wie doe stille plysje. Tseard en Mekke Anne seinen doe tsjin elkoar: "Wy wolle Hindrik us goed binaud ha."
Sy gongen oer de Skeanpaden fan de Ham nei Hamsherne. Dêr seagen se dat se in wyt lekken...
nl.verhalenbank.21131
Spookdieren
Het volgende verhaal werd mij verteld: een meisje van 13 jaar (nu reeds lang overleden) ging eens op een avond op het Westeinde op bezoek. Toen ze daar op bezoek was huilde er een hond. De oude man in huis zei: "ga eens kijken waar de hond naar toe kijkt." De hond keek.....in de richting van datzelfde huis....(Natuurlijk door het...
nl.verhalenbank.13392
Us folk wenne op 'e Houtigehage. Ik wie sa'n acht jier âld.
Ritske van der Meer kom wolris by ús om in jounpraetsje. Dan hienen se 't meastal oer spûkjen. Ik wyt noch, dat Ritske ris in kear fortelde:
"Ik hie in kear fuort west en ik stapte op hûs yn. Doe kom der in dikke houn njonken my lâns. Ik seach nei him, en ik liet him stil gewurde. Mar doe wie 't...
nl.verhalenbank.25327
To Eastemar op it Doarpslân stie froeger in boskje.
Piter Kamminga roan faek fan Eastemar nei Jistrum. Dat gebeurde meast by jountiid en dan gong er altyd de Achterwei lâns. Dy hat faek sjoen, fortelde er, dat der in gedaente út dat boskje wei kom, dy't dwars oer de wei hinne gong en weiwoarde yn it lân oan 'e oare kant
nl.verhalenbank.21865
To Feanwâlden stienen us twa by in herberch boppe op elkoar tsjin 'e muorre oan. Sy wachten ien op, dy't se bangmeitsje soenen. Mar doe't dyselde oan har ta wie, sei er: "Heden, ik ha wol ris twa by elkoar op sjoen, mar noch noait trije."
Doe woarden dyselden sa bang, dat se naeiden hurd út.
nl.verhalenbank.19642
Yn Earnewâld wie op in moarn bitiid in man bûtendoar, 't wie noch skymrich. Doe seach er in fanke foar him op rinnen. Hy seach dat se yn 't wetter, flak foar him, weiwaerd. Doe't hy der by kaem, wie se der net. Hwer't se bleau wie him in riedsel.
nl.verhalenbank.31790
Myn oerpake wie in kear op 't lân oan 't ploegjen tichte by de Boppewei (tusken de Westerein en de Feanwâldster wei). Doe seach er dêr op 'e Boppewei ynienen in wyt hynder oankommen mei in wite juffer der boppe op. Dy ried op him yn. Pake waerd deabinaud. Hy seach it hynder en de juffer hiel dúdlik. Doe seach er krekt even in oare kant út. Doe't er wèr...
nl.verhalenbank.25081
De Susterwei rint fan Garyp nei Sigerswâld ta. Dêr binne yndertiid trije susters formoarde.
Age Bergsma wie sa'n 20 jier âld, doe roun er op in joun let fan Sigerswâld nei de heide ta. Hy seach in kear om en doe kamen der 3 neakene froulju fan achteren op him yn. Doe bigoun Age to rinnen sa hurd er koe. Hwant hy waerd deabinaud. Mar dy froulju koenen noch...
nl.verhalenbank.32066
Soks mat hjir ekris yn de Pein foarfallen wêze. Doe wie der ien yn in wyt lekken, dy't in oaren ien bang meitsje woe. Doe't dy oare der oan kom wied er stean bleaun en hie sein: "Ik bin net bang foar dy iene wite, mar foar dy swarte, dy't der achter stiet." Doe wie dyselde mei 't wite lekken om 'e kop hiel hurd útnaeid.
nl.verhalenbank.27335
Hindrik burdman (= H. de Vecht) hie in boek kocht, dêr't er fan alles út learde. Sa koed er wite kninen ta de hurddobbe útkomme litte, as er dêr yn lêsde. Letter moest er alles weromlêze, dan gongen se wer ta de hurddobbe yn. Mar it gong sa fier mei him, dat hy woarde op 't lêst bang yn eigen hûs. Doe is er fan binaudens noch grifformeard woarn. 't Wie...
nl.verhalenbank.23386
Myn buorman hie us west to jounpraten. Hy wie sa'n fyftich jier âld. Hy stapte de wei del. En doe kom er op in plak dêr wie in gloppe yn 'e wâl. Dêr groeide gjin beammeguod.
Doe kom dêr hwat út dy gloppe wei - it wie in gestalte en hie in gesicht. Sahwat as dat fan in frommes, fortelde buorman letter.
Dy gestalte kom op him ta. Dy kom al tichter en...
nl.verhalenbank.21974
Us mem fortelde, der hie ris in sterfgefal yn Stiensgea west. De man wie allinne oerbleaun. Elke joun, om in ûre of acht hinne, kaem der ien by him yn 'e hûs by de leider del.
Dat koe dy man op 't lêst net langer úthâlde en hy helle dûmny der by. Dy seach doe deselde skime, dy't by de leider del kom. Doe sei dûmny: "Als gij van God zijt, kom bij mij, zo...
nl.verhalenbank.32713
It is ris gebeurd yn 'e Westerein, dat in man stoar. Doe krige er in to lang deadshimd oan. Doe koed er net rêste yn it grêf. Hy kloppe by syn folk op 'e ruten en rôp: To lang! To lang! To lang!
Dy minsken ha de doomny ophelle en dy hat mei de geest fan dy man sprutsen. Hja ha in koarter deadshimd op syn grêf dellein en doe wie 't mei 't spûkjen dien.
nl.verhalenbank.30514
Rindert hie forkearing yn Stiensgea. Hindrik Holthuis woe us in grap mei him úthelje. Hy stelde him fordekt op yn in hage mei in ding om him hinne. Sa wachte hy Rindert ôf as dy by de faem weikom. Doe wie 't al ier yn 'e moarn. Mar net sa gau hie Rindert him yn 'e gaten krigen of hy sprong boppe op him en raesde: "Bistû de duvel, dan bin ik dyn moer!"
Dat...
nl.verhalenbank.23954
Anne Bult, dy't letter forsûpt is, fortelde, hja wienen us as jongfolk op in joun by elkoar bûtendoar. Der woarde op 'e harmoanika spile en hja hienen alle wille. Doe sweefde dêr in wyt ding om. Dat sweefde hinne en wer.
Anne sei: "As 't wer lâns komt, dan sil ik sjen dat ik it krij."
Dêr kom it wer oan. Ik raemde him, mar ik hie neat. Der siet gjin...
nl.verhalenbank.32483
Ien fan 'e soannen fan Durk Jarings hie yn 'e herberch west to Jistrum. Hy soe nei hûs ta. 't Wie let yn 'e joun. Doe seach er dêr tichte by de Spûkloane in wite gestalte, dy't dwars oer de wei hinne sweeft nei de oare kant ta. 't Like de gestalte fan in minske. Hy is werom gien nei Jistrum, hy doarst dêr net lâns.
nl.verhalenbank.31406
