Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Gerke Veenstra wie in forwoest man. Syn earste frou wie dea. Doe troude er wer. Willemke hiet syn twadde wiif.
As er jouns by syn wiif op bêd lei, hearde er hiel dúdlik klopjen op it bêdsbuordtsje. Syn wiif hearde it net, hy allinne. It wie syn earste frou, dy't kloppe. Hy hie har net sa moai bihandele.
It klopjen bigong altyd krekt om deselde tiid.
Doe...
nl.verhalenbank.28334
In man wie mei syn jonge op in joun ûnderweis. 't Wie in bytsje mistich. Doe seagen se hwat wyts hinne en wer gean. 't Wie in skiep, dat siet oan 't tou en dat draeide om in pealtsje hinne.
De man wie spûkachtich en fortroude it net. Hy sei tsjin syn soan: "Giet it of sweeft it?"
"It sweeft, heit", sei er.
"Set dan sok", sei de heit, en dêr draefden se...
nl.verhalenbank.37980
Doe't ik tsien jier âld wie siet âlde Gjerrit Bargerbos us by ús to praten op in joun. Ik lei achter de bêdsdoarren. Mar ik wyt noch dat er sei: "'k Soe op in jountiid noch hwat wetter út 'e put helje, doe kom der in dikke kat op my yn, dy roan op 'e achterste poaten. Hy wie sa great wol as in flinke houn en hy joech my in klap mei syn sturt om 't kût...
nl.verhalenbank.24901
Op 'e Wytgeast dêr stie in hûs, dêr spûke it. Dêr fleagen de skuorredoarren nachts altyd samar iepen.
As jonge stie 'k dêr ris mei in stik of hwat oare jonges fan sa'n fjirtsjin, sechstjin jier, mei de fytsen by ús.
Wy stienen dêr foar de skuorredoarren, sûnder dat wy dêr erch yn hienen.
Doe kommen der in pear manlju langs. Ien dêrfan, in âlde keardel,...
nl.verhalenbank.38642
Tusken it hûs fan Tsjalling Bijma en dat fan myn neef op 'e Tike lei in stik jierappel-lân. Midden op dat stik lân stie in dikke houn to spûkgûlen. Hy seach yn 't noardwesten op. Dêr wennen Sibe Wiersma en syn frou Marij. 't Wie by dei dat dy houn spûkgûlde. Doe't ik it hearde tocht ik: "Hjir giet ien dea."
Ik makke 't net bikend. Fuort letter stoar Sibe...
nl.verhalenbank.24096
A[l]de Tsearde Antsje fortelde my ris, der hienen twa âlde mantsjes west. De iene hie de oare biloofd, dat deselde dy't it earst stoar, dy soe de oare in teken bringe hoe't it dêr wie. As er goed yn 'e hemel kom wie of yn 'e hel.
Doe wie de iene stoarn.
In skoft letter soe de oare to praten. Hy hie allinne op 'e wei west en doe hie der ynienen ien njonken...
nl.verhalenbank.33515
Yn Grinzer Pein wennen minsken yn in hûs, dêr spûke it.
Yn 'e kelder hienen se brún-stiennen skiepmelkerskoppen. Dêr woarde altyd op skreaun. It doogde net yn dy kelder. De man dy't dêr wenne, hat yn 'e kelder oan 't graven west, hwant hy tocht dat dêr in deaden yn lei, dy't in bigearte hie, mar hy hat neat foun. Hwat dat west hat mei dat skriuwen binne...
nl.verhalenbank.37773
Japik-om moest ris op in nacht troch de Kûkhernster lannen de kant nei Feanwâlden op. Doe kom der ien njonken him.'t Wie in minske. Dy sei neat. Wol twa stikken lân roannen se del, dy man roan hyltyd by him lâns. Mar hy die Japik-om neat.
Japik-om wie net bang. Hy wie in froom man en sei , dy man, dat hie in biskermingel west.
nl.verhalenbank.33529
Op it gemeintehûs fan Wymbritseradiel yn Snits is in âlde kaert. Dêr stiet it kleaster Nazareth noch op. Dat kleaster is nou fuort. It stie oan de noardkant fan de dyk nei Heech, in 400 m it lân yn. De minsken fortelle: it spûke dêr. Winterjounen, sa in 't healtsjuster, koene jo dêr in man tsjin komme sûnder holle.
nl.verhalenbank.50539
Op in kear gong heit it loantsje lâns fan 'e Lytse Wei. Dêr wennet nou de widdou Casimir mei har soan. Yn dy tiid wennen dêr Wobbe en Yk. Heit brocht hjidde nei Wobbe ta. (hjidde woarde makke fan flaechs, sy brûkten it by it reiddekken.) Wobbe forhandele dy hjidde to Grypskerk.
Heit wie op 't loantsje, doe fleach der him hwat stiif by de lea lâns. Hwat it...
nl.verhalenbank.32960
Een friend van mien voader woonde in Peebos. Die sag op een oavend twee gestalten oankommen. Dat liek heel roar. Doe hat er beden: "As 't fan de Heere komt, dan mag it tot my kommen, as 't fan de duvel komt, dan fot goan."
It was weg. 't Was van de duvel.
nl.verhalenbank.28050
Germ Smous (= Greate Germ) en syn soan Steven wienen ek us in kear by de Bearnedaem. En doe seach Steven in gedaente op 'e wei: 't like wol in frommes. It biweegde.
Germ sei: "Giet it of sweeft it?"
"It sweeft", sei Steven.
"Set dan sok", sei Germ (Germ hat dit faek forteld. "Doe koe dy bliksems jonge ek noch folle hurder rinne as ik", sei er.)
nl.verhalenbank.23729
Yn Sjoerd Bonnes-plaets yn Sumar hat Fokke van der Kuip feint west. Op in kear hearde er dêr in swart bont hountsje gûlen. Dat hearde aeklik. op itselde plak dêr't it hountsje stie to gûlen, foel in pear dagen letter in man fan 'e fyts. Hy wie fuort dea.
nl.verhalenbank.21880
Yn Twizelerheide wenne in sekere Femme. Dy ried mei de hounekarre. Hy soe op in kear de hounen in stik brea jaen. Dat brea wie skimmelich.
Hy krige in wountsje oan 'e hân en doe woarde dat bloedforgifting. Doe is er dêr oan stoarn.
Nei dy tiid is Femme noch faek sjoen woarn, hyltyd mei twa famkes. Dan kom er achter út 'e tún wei mei de beide famkes by de...
nl.verhalenbank.33315
Jan Biesterfeld wie in greate bouboer yn Uthuzen.
Dêr haw ik wol arbeide. Wy wienen yn 'e keppel. Wy sliepten by him yn 'e skuorre en yn dy skuorre dêr spûke it. As men op in seker plak by de doar lizzen gong, dan woarde men dêr weismiten. Ik ha 't sels bileefd.
nl.verhalenbank.21473
Us heit Jan Pultrum en myn omke Klaas Weening fan 'e Harkema wienen us in kear by de Bearnedaem op 'e Trije Roede. Dêr spoeke it altyd. Sy wienen mei in foer hea oan 't laden.
Doe sei heit tsjin Klaes-om: "Mast dêr us sjen."
Doe kom dêr in frouljusholle ta de groun út. En doe woarde dat in hiel frommes.
Sy naeiden allebeide hurd út. Doe't se in skoft...
nl.verhalenbank.23728
s Oavends bie de heerd pruitn de lu ook over widde wievn. Dai wat, zagn ze zweevn deur de locht mit n bessemstoale veuroet in de hannen. As ze dan under zuk aine zaggen woor ze n hekel aan hadn huivn ze dai mit de stoale op de kop.
Andern harn weer widde wievn zain dai langzaom umhoog gungen de locht in; glende oogn harn heur aankeekn.
Zukke verhoaln...
nl.verhalenbank.43786
Daar was hier onder Alem een doorbraak geweest, daar was een wiel. Daar was een din* die kwam daar altijd met de takskes boven uit. Daar was een man verdronken. Die had een weddenschap gesloten wie 't meeste kon drinken. Vloekenderwijs en stomdronken is hij in die wiel terechtgekomen en verdronken. Niemand durfde er meer langs. Die din kwam er steeds weer...
nl.verhalenbank.127642
Meerder keren heb ik nu vreemde niet te verklaren dingen meegemaakt. Gelukkig was ik op die momenten niet alleen, anders had ik mezelf waarschijnlijk voor gek verklaard.
De eerste keer dat ik een duidelijke verschijning heb gezien was ik met mijn ex-vriend aan het logeren in het huis van zijn zus en haar partner. Dit huis was eigenlijk een onderdeel van...
nl.verhalenbank.49930
Wij hewwe 't had in Dokkum in de duvelshoeke. Daar spookte 't in de bakkerij. De bakker had twa dochters. Die kregen ferkering. De feinten wouen bij hen opsitte en froegen of se niet een kamerke hadden, waar se sitten konnen. "Jawel," seien die dochters tegen de feinten, "maar in dat kamerke daar spookt it."
Doe seien de feinten: "Dat willen wij us...
nl.verhalenbank.24288
