Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender

There are no Narrator Gender that match this search

close
16 datasets found
Dutch Keywords: man sterven Place of Narration: Zutphen
Wildervank Toen er nog veel grond in 't Noorden van ons land onbewoond was, en ook geen mensch tot huis- vesting lokte, zwierven er een man en een vrouw over de venen, en ze bezagen den onbarmhartigen grond. Wildervank heetten ze, en ze leefden slechts voor één gedachte, om de woestenij rijk te maken voor het nage- slacht. Wat de zware last is op de...
nl.verhalenbank.42202
In dezelfde plaats woonde iemand, die 's nachts op den zolder van den timmerman hoorde rommelen. Hij peinsde: "Hoe kan dat hout zoo in beweging zijn?" want planken sloegen tegen planken, van planken wordt de doodskist gemaakt. Eenige dagen later is een van zijn goede ken- nissen gestorven, en hij verwonderde zich niet.
nl.verhalenbank.42185
God’s weer, goed weer. Een keurig mannetje, hoewel hij niet getrouwd was. Nooit brandde hem ’t eten aan. Als hij in een winkel van Venloo kocht, behoefde hij heelemaal niet dadelijk te betalen, want men kende hem al. Men begreep wel, dat hij soliede was. Ge weet het, dat ge, als je zoo’n keurig mannetje ontmoet, dadelijk over het weer begint te praten. Ge...
nl.verhalenbank.42093
De gestorven vrouw. In een huis dichtbij Dokkum gebeurden vreemde dingen. Er woonde een oude vrouw bij haar getrouwde dochter, en men zeide, dat de man vaak dronken thuis kwam. De oude vrouw had haar vaste plaats aan het venster, waardoor zij de voorbijgangers kon zien, die haar allen groetten, van den burgemeester tot den jongsten slagers- knecht, want...
nl.verhalenbank.42084
De begrafenis in den nacht. Er moet in Opende een herbergier hebben gewoond, die de gave van den voorloop bezat. Maar hij wist dit niet, want geen mensch had hem ooit verteld, dat hij met den helm was geboren. Ja, niemand scheen het te weten: de moeder, de tantes, de baker, die in zulke gevallen de wonderlijke tijding wel ver in de rondte zaaien, zwegen....
nl.verhalenbank.42083
Het naderend onheil Boer! Boer! Boer! er is een andere macht dan die van het goud. Boer! Boer! Boer! zonde is niet als ze wenkt, met zonneblinkend gelaat, met vlekke- loos gewaad, maar denkt aan uw zielehiel! " Zóó klonk de stem in de lucht. De boer van Muntjezijl wilde niet luisteren. Sinds hij getrouwd was, dacht hij de kousen vol met goud, die de...
nl.verhalenbank.42080
De belofte. Daar woonden in Breukelen een man en een vrouw, die aan de armen hun deel gaven. Zij leefden zeer gelukkig, en daarom dachten ze niet aan den dood, die als een schaduw achter de heggen ligt en straks den weg zal bereiken. Nooit was een hunner ziek, en de dokter dacht, als hij hun huis voorbij-liep: "Slechte klanten!" Ze stonden vroeg op en...
nl.verhalenbank.42069
Het witte en het zwarte paard. In Middelstum woonde een jonge, naar geluk strevende vrouw, en 't leven lag voor haar als van een muur bezien een bloeiende tuin: wat behoefde zij aan den dood te denken? Iedere dag was haar een verassing des levens, en ze genoot iederen druppel van den tijd, gelijk een kind een zoeten drank. Ze dacht het niet, maar zij...
nl.verhalenbank.42067
De dood van Philips den Tweede. Philips de tweede, koning van Spanje en van de Nederlanden, zat in de eenzaamheid van zijn kamer, en zijn bleeke vingers streken hem langs het voor- hoofd, zonder dat hij zich van bewust werd. Eensklaps stond hij op en hij liep heen en weer. „Heilige Moeder Gods!" zoo fluisterde hij, „ik vol- voerde dit alles te Uwer eer....
nl.verhalenbank.42021
Het Bokkebloed. Daar is geen Nederlandsche schooljongen, of hij weet, dat den 1sten April van het jaar 1572 de wreede hertog van Alva zijn bril heeft verloren. Het waren maar vier en twintig kleine scheepjes, die uit- voeren van de stad Dover, en het aantal koppen, dat zij droegen, kon hoogstens op vierhonderd worden geschat. Aan deze vierhonderd man...
nl.verhalenbank.42006
De Scrayers (Schreiers) toren te Amsterdam. De hertog van Alva was te Brussel aangekomen, en als een wilden hond meende hij het volk der Nederlanden te kunnen temmen. Het volk der Nederlanden echter is een geduldig volk, dat niet onmid- dellijk zich tegen wreedheid verzet. zoolang het talmt, om zich te wreken, zóó lang blijft ook ten slotte zijn haat...
nl.verhalenbank.42003
De lindeboom te Zutphen. In het jaar vijftien honderd twee en zeventig was de boom der Nederlandsche vrijheid al wel bijna geveld, en dat hij zich ooit weer zou richten, geleek een duivelsche voorspelling; slechts enkele steden in Holland bleven den Prince trouw, en onder de vestingen, die 's Konings troepen niet dan met bedreiging binnen lieten, behoorde...
nl.verhalenbank.41999
Mooi-Ann van Velp Velen hebben de geschiedenis al verteld, die smartelijk is van het begin tot het einde, van Mooi-Ann van Velp en den jonker bij Biljoen. In den zomer, als de boschbessen vol en zwart zijn, trekken de vrouwen en meisjes erop uit, om deze te plukken, en ze vergaren de rijpe vrucht in karren, waarmede ze naar de steden rijden. Dan roepen ze...
nl.verhalenbank.41778
Doodendroom In den nacht lag het doodenschip voor 't eiland Walcheren. Op het dek stond de zwijgende schipper. Geluidloos werkte de bemanning, en de stuurman bij het roer zag peinzend vóór zich. Op alle gezichten was 't licht der maan--maar buiten hen viel geen licht. Er was een onzichtbare hand, die, wanneer iemand dood zou gaan, aan het venster klopte....
nl.verhalenbank.41777
Eleonora's Poll Het waren blijde dagen voor de schoone Eleonora, toen zij heer Herman had ontmoet. Want hij was het, om wiens wil zij tot dusver had geleefd, zonder dat ze dit wist. Zoo zij vroeger had gelachen, was het door hem geweest, die niet nabij stond en toch nabij; en zoo zij had geleden in onbewuste droefgeestigheid, welke der vrouwen is,...
nl.verhalenbank.41768
Duif en Doffer Reynout van Valkenburg ... u heeft uw vrouw meer liefgehad dan haar kind. Hij was uitgereden, de trotsche held. "Vaarwel! vaarwel! Nog geen jaar en ik keer weder. Mijn plaats is, waar mijn mannen en vrienden zijn. Als ik terug kom van den langen weg, luister dan naar het lied van den zanger, want mijn naam zal hij zingen ...: Reynout van...
nl.verhalenbank.41766
35