35 datasets found
Dutch Keywords: man Place of Narration: Zutphen
Roosje Daar was, in Zeeland, eens een man, Hij had een aardig kind, Een meisje, dat van iedereen Om 't zeerste werd bemind. De man, gelijk men denken kan, Was grootsch op zulk een schat, Te meer - daar hij zijn lieve vrouw Daar bij verloren had. Wat nam hij Roosje menigmaal, Al zuchtende, in zijn arm En kuste met een tranend oog Heur roode kaakjes warm!...
nl.verhalenbank.46974
WAARAAN DE DOKKUMMERS HUN SCHELD NAAM TE WIJTEN HEBBEN. Eens was er een Dokkumer in den middag aan 't wandelen, zijn hondje aan een ketting, en zijn gedachten zoo vredelievend als een slaperige duif, toen hij eensklaps langs de straat ziende, terugschrok, of daar een brilsiang lag, die zich op hem wilde werpen. ,,Wee! wee! duizendmaal wee!' riep hij,...
nl.verhalenbank.42213
Wildervank Toen er nog veel grond in 't Noorden van ons land onbewoond was, en ook geen mensch tot huis- vesting lokte, zwierven er een man en een vrouw over de venen, en ze bezagen den onbarmhartigen grond. Wildervank heetten ze, en ze leefden slechts voor één gedachte, om de woestenij rijk te maken voor het nage- slacht. Wat de zware last is op de...
nl.verhalenbank.42202
Vogels die de liefde kennen. Als ge in Limburg komt, zal men u van de vogels vertellen, die de liefde kennen. De koolmees, de buitenlandsche officier onder onze vogels, kan geen vrijend paar met rust laten. Zoodra ze een jongen en een meisje ziet, die net doen als wij in onzen jongen tijd hebben gedaan (de hemel was toen veel blauwer dan tegenwoordig is)...
nl.verhalenbank.42200
De wielewaal. De donder rommelde, toen de Man en de Vrouw uit het paradijs werden verdreven. Voor de poort van den lusthof Eden stond de cherub met het bare zwaard, en terwijl de naakte voet van den man stiet tegen een kei, en hij stilstaande zag naar het bloed, dat over zijn teenen vloeide, keek de Vrouw nog eenmaal achter zich, en op dat oogenblik uitte...
nl.verhalenbank.42194
In dezelfde plaats woonde iemand, die 's nachts op den zolder van den timmerman hoorde rommelen. Hij peinsde: "Hoe kan dat hout zoo in beweging zijn?" want planken sloegen tegen planken, van planken wordt de doodskist gemaakt. Eenige dagen later is een van zijn goede ken- nissen gestorven, en hij verwonderde zich niet.
nl.verhalenbank.42185
Spookverhalen uit Breukelen en omgeving Het is daar ook gebeurd, dat een man en een jongen bij Loosdrecht te saam waren uitgegaan, op een weg, waarlangs turfschuren stonden. De man moest even in een der huzen in de buurt zijn, en zeide tot de jongen: "Ga jij maar door! Ik kom dadelijk achter je aan!" "Best!" zei de jongen, en hij dacht aan nietss....
nl.verhalenbank.42101
Een jong soldaat Hij was een jong soldaat, en de meisjes van Weert bezagen hem met blijdschap. Zoo ze hem ook al niet groetten, omdat hij niet meer op de wereld bezat dan zijn blozend gezicht, zijn rechte schouders en zijn blinkend geweer, toch mochten hem vele gaarne lijden. Maar hij wist niet, en daarom wellicht geschiedde het, dat hij zoo eenzaam liep...
nl.verhalenbank.42097
Appel en Goudstuk In den omtrek van Venloo was een bende zigeuners, die op het veld kampeerden. De oude vrouwen trokken er op uit, om te waarzeggen. De mannen lagen bij den wagen, rookten, luierden, languit liggend op den warmen grond, de knieën iets opgetrokken, of ze speelden kaart. De kinderen, om wie niemand zich bekommerde, stoeiden en ravotten,...
nl.verhalenbank.42095
De witte wiven van den Langenbelt. Hoe leeren ze elkander toch kennen, de jonge menschen, dat het slot wel moet wezen : de bruiloft? Vaders en moeder hebben diepe rimpelen in het voorhoofd, ze zetten kleine oogen van zorg, en hun wijs- vingers dreigen zwijgend. Maar onbekommerd is de jeugd, leve de jeugd! Roelof en Aaltjen waren tezaam naar school gegaan,...
nl.verhalenbank.42094
God’s weer, goed weer. Een keurig mannetje, hoewel hij niet getrouwd was. Nooit brandde hem ’t eten aan. Als hij in een winkel van Venloo kocht, behoefde hij heelemaal niet dadelijk te betalen, want men kende hem al. Men begreep wel, dat hij soliede was. Ge weet het, dat ge, als je zoo’n keurig mannetje ontmoet, dadelijk over het weer begint te praten. Ge...
nl.verhalenbank.42093
’t Huis tegenover ’t trippenhuis te Amsterdam Het geschiedde in den goeden, ouden tijd, toen de deftige heeren nog wel eens een praatje maakten met meschen als gij en ik, dat er aan den Klo- verniersburgwal te Amsterdam door de heeren Trip, een soort onderkoningen in de zeven provinciën, een kasteel van een huis werd gebouwd. De Amsterdammers van die...
nl.verhalenbank.42091
De lachende pastoor Het is geschied in den tijd, dat de bokkenrijders het meest woedden in het Limburgsche land; het waren vreeselijke schelmen, die voor de Brabantsche bende niet onderdeden, noch in sluwheid, noch in geweld. Zij kwamen op den honger af als zwarte vogelen, en waar gebrek was, stalen zij het meest. Tusschen Aken en Roermond was dan niemand...
nl.verhalenbank.42090
Een onzichtbaar paard. Een man, die nog leeft, was in Middelstum met een vriend aan het hengelen. Plots kwam een afgedwaald paard van de wilde jacht voorbij. Het plonste in het water. Hoog spatte het schuim, maar de beide visschers zagen het niet, hoewel ze het vlak naast zich hoorden ploeteren en hijgen. Ze wisten, wat het beteekendt. Ze namen den...
nl.verhalenbank.42089
De gestorven vrouw. In een huis dichtbij Dokkum gebeurden vreemde dingen. Er woonde een oude vrouw bij haar getrouwde dochter, en men zeide, dat de man vaak dronken thuis kwam. De oude vrouw had haar vaste plaats aan het venster, waardoor zij de voorbijgangers kon zien, die haar allen groetten, van den burgemeester tot den jongsten slagers- knecht, want...
nl.verhalenbank.42084
De begrafenis in den nacht. Er moet in Opende een herbergier hebben gewoond, die de gave van den voorloop bezat. Maar hij wist dit niet, want geen mensch had hem ooit verteld, dat hij met den helm was geboren. Ja, niemand scheen het te weten: de moeder, de tantes, de baker, die in zulke gevallen de wonderlijke tijding wel ver in de rondte zaaien, zwegen....
nl.verhalenbank.42083
Het naderend onheil Boer! Boer! Boer! er is een andere macht dan die van het goud. Boer! Boer! Boer! zonde is niet als ze wenkt, met zonneblinkend gelaat, met vlekke- loos gewaad, maar denkt aan uw zielehiel! " Zóó klonk de stem in de lucht. De boer van Muntjezijl wilde niet luisteren. Sinds hij getrouwd was, dacht hij de kousen vol met goud, die de...
nl.verhalenbank.42080
De belofte. Daar woonden in Breukelen een man en een vrouw, die aan de armen hun deel gaven. Zij leefden zeer gelukkig, en daarom dachten ze niet aan den dood, die als een schaduw achter de heggen ligt en straks den weg zal bereiken. Nooit was een hunner ziek, en de dokter dacht, als hij hun huis voorbij-liep: "Slechte klanten!" Ze stonden vroeg op en...
nl.verhalenbank.42069
Het spookhuis. Het is niet zoo heel lang geleden, dat er ergens bij Dokkum een spookhuis stond. Tegen twaalven 's nachts was er in een der kamers altijd een woest kabaal, en daarom had men er alle meubels weggehaald, omdat niemand daar wonen wilde. Alleen stond er nog een oud bed, waarvoor men inde weoning geen plaats vond. eens kwam er een oude, arme...
nl.verhalenbank.42068
Het witte en het zwarte paard. In Middelstum woonde een jonge, naar geluk strevende vrouw, en 't leven lag voor haar als van een muur bezien een bloeiende tuin: wat behoefde zij aan den dood te denken? Iedere dag was haar een verassing des levens, en ze genoot iederen druppel van den tijd, gelijk een kind een zoeten drank. Ze dacht het niet, maar zij...
nl.verhalenbank.42067
35