Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show Only Popular Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
It wie yn 't bigjin fan ús trouwen. Myn man wie yn Dútslân oan 't wurk. Ik wist noch net hwannear't er thúskomme soe.
'k Siet op in joun by de tafel. Dêr stie myn man foar 't glês, in bytsje roungear. Hy hie roetswart hier en in swarte snor. Sa stie er foar 't glês to sjen.
Ik draeide my even om. Doe't ik wer seach, wied er fuort.
"Nou komt Kei gau thús,"...
nl.verhalenbank.22017
Dedde kom op in joun thús, doe hied er in weinfol tsiis ophelle. 't Wienen allegear dikke fjirtich-pouners.
Mar doe rekke de wein yn 't sân en kom tsjin in dampeal oan. Dedde fan 'e wein ôf. 't Hynderke koe neat mear dwaen.
Dedde set de wein samar even oan kant troch der achter tsjin oan to stean, mei de rêch en de beide hannen der ûnder.
Sa fortilde hy...
nl.verhalenbank.27386
Eibert Veenstra wenne ek yn 'e Westerein. Dy wie ek ôfgryslike sterk. Hy wie boer en fékoopman tagelyk. 't Wie yn 'e hjerst en om by him to kommen moest men in hiele smoarge modderreed lâns. 't Wie in hiel ein en 't wie ien en al brabze.
Hindrik van der Veen ried altyd mei bargen nei Ljouwerter merke ta.
Op in kear soed er bargen fan Eibert ophelje. 't...
nl.verhalenbank.27387
Ik haw in âlde Egbert Witteveen kend, dy kom noch út 'e famylje fan Sterke Hearke. Dy wie al in ein oer de tachtich, doe brocht er in kroadfol dong mei in dikke kop der op troch de buorren hinne nei 't lân ta.
nl.verhalenbank.28842
Op in kear doe hienen wy ús hûs forkocht. Mar wy hienen noch net in oar hûs, dat wy wisten net, hwer't wy de maeijes komme soenen.
Hiltsje kaem by my. Wy wennen doe noch oan 't Wyldpaed. Hja woe wite of wy al wer in hûs hienen.
"Hast al plak?" frege se my.
Ik sei: "Né. Kei is der om fuort. 'k Wyt net hoe't it komt."
Kei bleau wei. Hiltsje gong op 't lêst...
nl.verhalenbank.22014
Op in kear waerd der op it gleske slein oan 'e sydkant. 't Wie yn 'e nacht. Albert gong mei de houn der út. 't Wie in forskuorrende houn, dy't altyd fuort tahapte. Elkenien wie der bang foar. Hy wie wol sa great as dizze tafel.
Albert waerd neat gewaer, doe't er bûten kaem. Mar de houn wie sa binaud, dy krûpte Albert fan bangens tusken de skonken. Dat wie...
nl.verhalenbank.22000
By kaertlizters yn Ljouwert hienen se in swarte spegel. As in manspersoan dêr yn seach, woarde hy de frou gewaer, dêr't er mei trouwe soe.
nl.verhalenbank.27391
Sterke Hearke siet in kear yn in stik lân. Dêr hied er hwat to dwaen. Doe wie der in keardel by him kom. Dy frege: "Hwer wennet Sterke Hearke?"
Doe hie Hearke de kroade yn ien hân beet krigen. Sa hied er him optild en rjocht foar him útstutsen. En doe hied er 't plak oanwiisd, hwer't er wenne.
nl.verhalenbank.27384
Kij Plantinga fan Hiltsjemuoiwâlden is myn skoanheit. Dy syn skoansuster, Hiltsjemuoi, wennet oan 'e greate strjitwei by de Koaten. Hiltsjemuoi wyt mear as in oar.
Yn 1936 krigen wy in famke, dat woarde dea geboaren. Wy kamen faek by Hiltsjemuoi, dat ik gong dêr hinne om it to sizzen. Sa't ik der by har stie - ik hie noch neat sein - doe sei se: "'t Is...
nl.verhalenbank.34461
Hjir hat ien wenne, dy hat us in pleachbeest troffen op it Wyldpaed. It beest hie him hyltyd de tosken sjen litten en hy koe net fan it beest ôfkomme. Hy wie deabinaud.
nl.verhalenbank.22001
Sterke Hearke fan de Ham wie ris oan 't ploegjen op it lân. Hy hie net in hynder foar de ploech. Doe kom der ien by him.
Dy sei: "Kinne jo my ek fortelle hwer't sterke Hearke wennet."
Hearke krige de ploech beet en tilde him mei ien hân fan 'e groun. Doe wiisde er mei dy ploech nei syn hûs.
"Dêr wennet er," sei er, "en hjir stiet er."
nl.verhalenbank.28841
In man of fjouwer wienen ris dwaende mei in swier ambyld, dat stie op 'e wein en dat moest yn 'e smidderije droegen wurde en op 't houtblok set. It wie min wurk en 't ambyld wie eins net to tillen. De mannen wienen der hwat mei oan.
Doe kom Sterke Hearke dêr lâns. "Soestû ús net eefkes helpe kinne?" fregen se.
Dat wie Hearke goed. Hearke nom it swiere...
nl.verhalenbank.34470
Kei (myn man) en ik kamen froeger in bulte by âlde Gjetsje. Wy wennen yn har húske en wienen tige iens mei elkoar. Kei foaral. Kei krige altyd kofje en in stik koeke foar har. Dêr wie se tige mâl mei.
Ik krige noait hwat.
Doe waerd Kei siik. Hy bigong to sukkeljen.
Doe sei myn mem tsjin my: "Dû mast Kei duveldrek yn 't festjebûske dwaen."
Dat haw ik dien...
nl.verhalenbank.22010
Der siet ergens in bolle oan 't tsjoar. Tichteby wie in stukadoar oan 't wurk. Dy tocht: "ik wol ris even by dy bolle sjen."
Hy gong der hinne en sei tsjin 'e bolle: "Dochst it noch wol ris in kear?"
Doe sei de bolle: "Dû û û û!"
nl.verhalenbank.28461
Egbert Golo wie mar in lyts mantsje. Mar 't wienen allegearre spieren. Hy wie oersterk. Hy hie buorkerije.
Op in kear doe wienen der trije jonge bazen, dy seagen Egbert Golo oankommen mei hynder en wein. Sy seinen tsjin elkoar: "Nou kinne wy in moaije grap ha, dan wite wy ek, hoe sterk hy is."
Doe lei dêr in dikke, grouwe beam, dy wie ôfkapt.
De trije...
nl.verhalenbank.28846
Egbert Golo hie in bolle, dêr reizge er mei by de boeren lâns. 't Wie in hiele grouwe bolle. Dy bolle hie wolris nukken. Dan hied er in min sin en wied er lulk. Dan sette er 't tsjin Egbert yn 'e kant. Dan sei Egbert tsjin 'e bolle:
"Wolstû, bliksem, net om 't lyk?" En dan pakte er dy bolle by de bek en oan 't ear beet en dan die er ien swaei, en dan lei...
nl.verhalenbank.28847
Op in kear gong heit nei Ljouwerter merke ta.
Dêr stie in tinte, dêr wie in swarte spegel yn. Heit gong der foar stean om syn takomstige frou to sjen. Heit wie doe noch feint.
Doe kaem der in frou foar mei tolve bern.
Even letter wie der wèr in frou mei in keppel bern foar.
Heit soe dus twakear trouwe en dat is èk gebeurd.
Heit krige by syn earste frou...
nl.verhalenbank.22114
Wy ha as bern wol nei de Grinzer klaei ta west om to flaechsteppen. Dêr wie ek in man by fan Burgumerheide, dat wie in sekere Jouke. Dy fortelde al us: Doe't ik jong wie, wie 'k in raer man. Ik gong faek nei Feanwâldsterwâl nei de kroech. Dêr gong 't op in sûpen en kaertspyljen. En dan sweare en flokke dat it raer wie.
Mar op in kear, doe't ik wer út 'e...
nl.verhalenbank.23424
By pake en beppe to Jistrum hat us in man west, dy moest stelle. 't Wie in sekere Japik Ingberts.
Sy wosken by pake en dy in koperen earnamer.
Japik Ingberts kaem by harren. 't Wie in aerdige keardel. 't Wie al hast tsjuster en 't ljocht hie op matten. De blinen moesten fan bûten ticht.
"Ik sil jimme blinen wol even ticht dwaen", sei Japik Ingberts. Mar...
nl.verhalenbank.23425
Lytse Roel van Kammen wennet yn Kollumersweach, yn in hok oan 't spoar. Dy is ek mei de helm geboaren. 't Is in swalker, hy sjocht fan alles fan tofoaren.
nl.verhalenbank.28438
