Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show Only Popular Place of Narration
Narrator Gender
close
58 datasets found
Dutch Keywords: man Place of Narration: Augustinusga
Hearke hat ûnder tsjinst west. Dêr hied er in hekel oan. De oare soldaten pleagen him wolris hwat. Mar Hearke wie troch-goed, dy die meastal neat werom. Mar op in kear doe wied er op in skip fan 'e marine. Doe wienen de soldaten ûnder yn dat skip. Der lei in anker fan fjirtsjinhûndert poun op dat skip, dat lei Hearke op 'e roef, doe koenen dy soldaten der...
nl.verhalenbank.27635
Beppe fortelde: Myn susterke wie as bern al us in kear bitsjoend. Doe gong heit nei Hinse Jehannes de Boer ta. 't Wie jountiid. Hy joech drank mei. Heit sei tsjin him: "Ik leau net dat jo dêr hwat oan dwaen kinne." Mar dat hied er net sizze matten. Hinse Jehannes sei: "Jo matte goed oppasse, dat jo mei de drank thúskomme. Der kinne ûnderweis miskien...
nl.verhalenbank.23645
Der wie us in man, dy soe nei sterke Hearke ta. Doe seach er ien dy wie op 't lân oan 't ploegjen. Hy der hinne. Sy hienen froeger fan dy ploechjes mei ien sturt der oan. De man sei tsjin deselde dy't oan 't ploegjen wie: "Soenen jo my ek sizze kinne, hwer't Sterke Hearke wennet?" Dy't oan 't ploegjen wie, dat wie sterke Hearke sels. "Jawol", sei Hearke....
nl.verhalenbank.23862
Hearke wie wol tige sterk, mar hy wie der net linich neffens. Us pake en dy wienen us oan 't ûngetiidzjen op in hoekje greid mei har trijen. Dêr njonken wienen fiif man oan 't wurk, dêr wie Sterke Hearke ek by. Dat wie folle lytser stikje lân. Mar pake en dy hiene gâns earder klear west.
nl.verhalenbank.23863
Ek in kear doe wie de wein fol dong en dy stie yn 't skerngat. De beide hynders koenen de wein der net wei krije. Doe smiet Hearke de silen los, hy krige sels it tiksel yn 'e hân en luts it der sels út. Rienk van der Meer fortelde 't my, dy arbeide mei him. Se neamden Hearke altyd 'pake'.
nl.verhalenbank.27634
Us heite heit fortelde: Yn 'e Harkema wennen se froeger yn spitketen. Dat wienen húskes, meast fan seadden, mei lege weechjes. De muorre fan 'e lege weech wie fan seadden en it tek fan strie. Op in kear doe slepten der froulju ûnder 'e lege weech yn ien fan dy keten op 'e heide. In keppeltsje feinten woe nei dy froulju ta. Hearke kom se oer 't mad. Hy wie...
nl.verhalenbank.21858
Hjir yn Stiensgea hat in famyljelid fan him wenne. Dy wie by de boer yn 't wurk. Hy hiet ek fan Hearke. Dy wie ek wol sà sterk. Se laedden in kear hea op 'e wein. Doe sei de boer tsjin him: "Jo stekke àl hwat dikke stikken op. Tink om 'e sydljedder. Dy mat it hâlde, ik wol 't spul net stikken ha." "Ik sil der om tinke", sei Hearke. Mar doe wie 't al to...
nl.verhalenbank.27636
Yn Surhuzum wennen de Kloostermannen. Dat wienen earst rare. Dat wie om 't oare wurd bliksem, duvel, ja en noch folle slimmer. Twa bruorren Kloosterman kommen ris togearre út 'e kroech. 't Wie op in joune let. Sy gongen elk in kant út. De iene forflokte ûnderweis God en syn gebot. Hy roan in stik lân del om thús to kommen. Doe woarde er ynienen mei syn...
nl.verhalenbank.23861
Yn Surhuzum wennen froeger in stik of hwat manlju die sieten wol gauris yn 'e kroech. It wienen guon, dy joegen nergens om. Op in joun sieten se wer by IJe Hulshof yn 'e kroech. Doe seinen se: "Sille wy hjir meiïnoar it Heilig Avondmael ris hâlde?" Ien lêsde it avondmaelsformulier foar en dielde bôlle en wyn út. Mar sy binne raer thúskom. Ien fan dy...
nl.verhalenbank.23860
Master Veenstra fan Stiensgea fortelde us: Ik wie noch in jonge man. Us mem wie widdou. Doe roan ik us by de Feanster feart lâns. Dêr lei in wenskipke, dêr't in âld man yn wenne. Der kommen rare gelûden út dat wenskipke wei. Letter is dêr in âld man oerfallen, doe woarden dyselde rare lûden heard. 't Wie sahwat yn 1910.
nl.verhalenbank.23647
Yn Droegeham sieten us in keppeltsje manlju yn 'e herberch. Dy't it lûdste en it measte sweare doarst, dy soe in flesfol jenever ha. Dat sprutsen se mei elkoar ôf. Sjoerd woan it. Mar hy is letter yn 'e Mieden sa ôftichele woarn, troch in ûnbikenden-ien, dat hy wie alhiel sangene blau. Dat wie de duvel dy't dat die. Sjoerd is noait wer better woarn en hat...
nl.verhalenbank.15508
Sterke Hearke wie arbeider by in boer op it Bomkleaster. Rienk van der Meer wie dêr ek. Dy fortelde, sy hienen ris in kear sân helle fan Droegeham. It sân moest tusken de plaets en 't hok yn. Dêr koenen de hynders net tusken. It sân moest dêr lege wurde, dat de wein moest dêr hinne. Hearke gong oan 't tiksel stean en luts it weinfol sân yn 'e gloppe. De...
nl.verhalenbank.27633
Der wie ris in boerefeint, dy sei: "Ik bin foar de duvel net bang." De jouns moest er it hynder yn 't lân bringe en doe gong er oer in planke werom. Dy planke lei oer in feart. Hy hie de teugel yn 'e hân. Doe siet dêr op dy plank in wyt ding. De boerefeint sei: "Ut de wei!", mar dat ding forroerde him net. Doe joech dy feint dat ding in klap mei de...
nl.verhalenbank.37408
In kammeraet fan my hat us in pleachbeest njonken him hawn. Hy roan op in joun allinne. Der kom in grouwe houn by him, dy roan deun tsjin him oan. Doe't er yn it doarp wie yn 'e buorren, gong de houn wer fuort.
nl.verhalenbank.23865
Der hat hjir in man yn Stiensgea wenne, dy flokte en swetste dat it raer wie. Dy man hearde op in nacht de klappen fan 'e flaeije. Hy der ôf en nei de skuorre ta. "Ik sil se opsitten leare", hied er sein en dêr rare flokwurden oerhinne. Mar hy is dêr raer wer weirekke. De duvel hat him by de lurven hawn.
nl.verhalenbank.23859
Sterke Hearke wie stille plysje yn Droegeham. 't Jongfolk fan Stiensgea wie us oan 't kuijerjen. Doe hâldden se in weddenskip. Sy praetten ôf, de earste de bêste dy't se tsjin komme soenen, dy soe troch ien fan harren pakt wurde en oer de weareld smiten. It lot wiisde oan dat Roel de Haan dat dwaen soe. Dat wie in licht mantsje. Hy hat letter sels...
nl.verhalenbank.27632
Us heit kom us in kear fan Reahel. 't Wie sahwat twa ûre yn 'e nacht. Hy tocht: "Heden, dêr komt in man oan. Dy hat grif in sekfol hout stellen." Sa like it krekt. Hy roan hwat dûknekkich. Hy kom lyk op heit yn. Mar doe't heit better taseach hie dyselde keardel hiele greate gleone egen, krekt as koallen fjûr. Doe is heit in stik of twa, trije ikkers...
nl.verhalenbank.23752
Auke Helmhout wie opperman by ús heit hjir yn Stiensgea. 't Wie in raer feint. Hy wenne yn 'e Smoarhoeke yn 'e Harkema en roan altyd hinne en werom nei it wurk ta. Op in kear roan er wer nei de Smoarhoeke ta werom. 't Wie joun. Der wie net in minske warber. De hiele Smoarhoeke wie leech. Mar der siet hwat achter him oan. Dat fornom er skoan. Mar hy koe...
nl.verhalenbank.33555
Op it Langpaed tusken Harkema en Surhuzum rolle altyd in lekken om. Dat spûke dêr. Dat wie ornearre foar in man dy't net in deadslekken mei krigen hie yn 't graef.
nl.verhalenbank.37097
Us heit hat ek ris hwat bileefd, ek op 'e Lytse Wei, op itselde plak. Heit wie op 'e fyts. 't Wie nacht. Hy soe nei hûs ta. Wy wennen yn 'e Harkema op 'e Bulten. In great wyt frommes roan samar ynienen njonken syn fyts lâns. Heit stapte ôf. Hy woe sjen hwat dat wie. Doe gong dy wite gedaente fan heit ôf. It like dat se fuort gong. Doe gong heit wer op 'e...
nl.verhalenbank.33620
35