Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
There are no Narrator Gender that match this search
Roosje
Daar was, in Zeeland, eens een man,
Hij had een aardig kind,
Een meisje, dat van iedereen
Om 't zeerste werd bemind.
De man, gelijk men denken kan,
Was grootsch op zulk een schat,
Te meer - daar hij zijn lieve vrouw
Daar bij verloren had.
Wat nam hij Roosje menigmaal,
Al zuchtende, in zijn arm
En kuste met een tranend oog
Heur roode kaakjes warm!...
nl.verhalenbank.46974
WAARAAN DE DOKKUMMERS HUN SCHELD NAAM TE WIJTEN HEBBEN.
Eens was er een Dokkumer in den middag aan 't wandelen, zijn hondje aan een ketting, en zijn gedachten zoo vredelievend als een slaperige duif, toen hij eensklaps langs de straat ziende, terugschrok, of daar een brilsiang lag, die zich op hem wilde werpen. ,,Wee! wee! duizendmaal wee!' riep hij,...
nl.verhalenbank.42213
Wildervank
Toen er nog veel grond in 't Noorden van ons land
onbewoond was, en ook geen mensch tot huis-
vesting lokte, zwierven er een man en een vrouw
over de venen, en ze bezagen den onbarmhartigen grond.
Wildervank heetten ze, en ze leefden slechts voor één
gedachte, om de woestenij rijk te maken voor het nage-
slacht. Wat de zware last is op de...
nl.verhalenbank.42202
Vogels die de liefde kennen.
Als ge in Limburg komt, zal men u van de vogels vertellen, die de liefde kennen.
De koolmees, de buitenlandsche officier onder onze vogels, kan geen vrijend paar met rust laten. Zoodra ze een jongen en een meisje ziet, die net doen als wij in onzen jongen tijd hebben gedaan (de hemel was toen veel blauwer dan tegenwoordig is)...
nl.verhalenbank.42200
De wielewaal.
De donder rommelde, toen de Man en de Vrouw uit
het paradijs werden verdreven. Voor de poort van
den lusthof Eden stond de cherub met het bare
zwaard, en terwijl de naakte voet van den man stiet tegen
een kei, en hij stilstaande zag naar het bloed, dat over
zijn teenen vloeide, keek de Vrouw nog eenmaal achter zich,
en op dat oogenblik uitte...
nl.verhalenbank.42194
In dezelfde plaats woonde iemand, die 's nachts op den
zolder van den timmerman hoorde rommelen. Hij peinsde:
"Hoe kan dat hout zoo in beweging zijn?" want planken
sloegen tegen planken, van planken wordt de doodskist
gemaakt. Eenige dagen later is een van zijn goede ken-
nissen gestorven, en hij verwonderde zich niet.
nl.verhalenbank.42185
Spookverhalen uit Breukelen en omgeving
Het is daar ook gebeurd, dat een man en een jongen
bij Loosdrecht te saam waren uitgegaan, op een weg,
waarlangs turfschuren stonden. De man moest even in
een der huzen in de buurt zijn, en zeide tot de jongen:
"Ga jij maar door! Ik kom dadelijk achter je aan!"
"Best!" zei de jongen, en hij dacht aan nietss....
nl.verhalenbank.42101
Een jong soldaat
Hij was een jong soldaat, en de meisjes van Weert
bezagen hem met blijdschap. Zoo ze hem ook al
niet groetten, omdat hij niet meer op de wereld
bezat dan zijn blozend gezicht, zijn rechte schouders en
zijn blinkend geweer, toch mochten hem vele gaarne lijden.
Maar hij wist niet, en daarom wellicht geschiedde het,
dat hij zoo eenzaam liep...
nl.verhalenbank.42097
Appel en Goudstuk
In den omtrek van Venloo was een bende zigeuners,
die op het veld kampeerden. De oude vrouwen trokken
er op uit, om te waarzeggen. De mannen lagen bij den
wagen, rookten, luierden, languit liggend op den warmen
grond, de knieën iets opgetrokken, of ze speelden kaart. De
kinderen, om wie niemand zich bekommerde, stoeiden en
ravotten,...
nl.verhalenbank.42095
De witte wiven van den Langenbelt.
Hoe leeren ze elkander toch kennen, de jonge
menschen, dat het slot wel moet wezen : de bruiloft?
Vaders en moeder hebben diepe rimpelen in het
voorhoofd, ze zetten kleine oogen van zorg, en hun wijs-
vingers dreigen zwijgend. Maar onbekommerd is de jeugd,
leve de jeugd!
Roelof en Aaltjen waren tezaam naar school gegaan,...
nl.verhalenbank.42094
God’s weer, goed weer.
Een keurig mannetje, hoewel hij niet getrouwd was.
Nooit brandde hem ’t eten aan. Als hij in een winkel
van Venloo kocht, behoefde hij heelemaal niet
dadelijk te betalen, want men kende hem al. Men begreep
wel, dat hij soliede was.
Ge weet het, dat ge, als je zoo’n keurig mannetje
ontmoet, dadelijk over het weer begint te praten. Ge...
nl.verhalenbank.42093
’t Huis tegenover ’t trippenhuis te Amsterdam
Het geschiedde in den goeden, ouden tijd, toen de
deftige heeren nog wel eens een praatje maakten
met meschen als gij en ik, dat er aan den Klo-
verniersburgwal te Amsterdam door de heeren Trip, een
soort onderkoningen in de zeven provinciën, een kasteel
van een huis werd gebouwd. De Amsterdammers van die...
nl.verhalenbank.42091
De lachende pastoor
Het is geschied in den tijd, dat de bokkenrijders
het meest woedden in het Limburgsche land; het
waren vreeselijke schelmen, die voor de Brabantsche
bende niet onderdeden, noch in sluwheid, noch in geweld.
Zij kwamen op den honger af als zwarte vogelen, en waar
gebrek was, stalen zij het meest. Tusschen Aken en
Roermond was dan niemand...
nl.verhalenbank.42090
Een onzichtbaar paard.
Een man, die nog leeft, was in Middelstum met een
vriend aan het hengelen. Plots kwam een afgedwaald
paard van de wilde jacht voorbij. Het plonste in het water.
Hoog spatte het schuim, maar de beide visschers zagen het niet,
hoewel ze het vlak naast zich hoorden ploeteren en hijgen.
Ze wisten, wat het beteekendt. Ze namen den...
nl.verhalenbank.42089
De gestorven vrouw.
In een huis dichtbij Dokkum gebeurden vreemde dingen.
Er woonde een oude vrouw bij haar getrouwde dochter,
en men zeide, dat de man vaak dronken thuis kwam.
De oude vrouw had haar vaste plaats aan het venster,
waardoor zij de voorbijgangers kon zien, die haar allen
groetten, van den burgemeester tot den jongsten slagers-
knecht, want...
nl.verhalenbank.42084
De begrafenis in den nacht.
Er moet in Opende een herbergier hebben gewoond,
die de gave van den voorloop bezat. Maar hij wist dit
niet, want geen mensch had hem ooit verteld, dat hij met den
helm was geboren. Ja, niemand scheen het te weten: de moeder,
de tantes, de baker, die in zulke gevallen de wonderlijke tijding wel
ver in de rondte zaaien, zwegen....
nl.verhalenbank.42083
Het naderend onheil
Boer! Boer! Boer! er is een andere macht dan die
van het goud. Boer! Boer! Boer! zonde is niet
als ze wenkt, met zonneblinkend gelaat, met vlekke-
loos gewaad, maar denkt aan uw zielehiel! " Zóó klonk
de stem in de lucht.
De boer van Muntjezijl wilde niet luisteren. Sinds hij
getrouwd was, dacht hij de kousen vol met goud, die
de...
nl.verhalenbank.42080
De belofte.
Daar woonden in Breukelen een man en een vrouw,
die aan de armen hun deel gaven. Zij leefden zeer
gelukkig, en daarom dachten ze niet aan den dood,
die als een schaduw achter de heggen ligt en straks den
weg zal bereiken. Nooit was een hunner ziek, en de dokter
dacht, als hij hun huis voorbij-liep:
"Slechte klanten!"
Ze stonden vroeg op en...
nl.verhalenbank.42069
Het spookhuis.
Het is niet zoo heel lang geleden, dat er ergens
bij Dokkum een spookhuis stond. Tegen twaalven
's nachts was er in een der kamers altijd een woest
kabaal, en daarom had men er alle meubels weggehaald,
omdat niemand daar wonen wilde. Alleen stond er nog
een oud bed, waarvoor men inde weoning geen plaats vond.
eens kwam er een oude, arme...
nl.verhalenbank.42068
Het witte en het zwarte paard.
In Middelstum woonde een jonge, naar geluk strevende
vrouw, en 't leven lag voor haar als van een muur
bezien een bloeiende tuin: wat behoefde zij aan den
dood te denken? Iedere dag was haar een verassing des
levens, en ze genoot iederen druppel van den tijd, gelijk
een kind een zoeten drank. Ze dacht het niet, maar zij...
nl.verhalenbank.42067