Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Aen wie in âld man. Hy wenne yn 'e Harkema. Hy leaude oan God noch syn gebod en wie in greate spotter. It gong him noait to raer. Op in kear lei er op bêd, doe siet der in gedaente op 'e stoel foar syn bêd mei egen as itensboarden. Hy die neat en praette ek net tsjin him. Aen wie stjerrendbinaud. It wie de duvel. Aen is troch dit gefal bikeard en gong nei...
nl.verhalenbank.21324
Kabouter
Ik kende 'n boer, die was er vast van overtuigd, dat ie 'n kabouter had gezien. Da was toch 'n reëele wijze kerel, mar ie hield da stokstijf vol. Da was Sjaak van Stiphout onder Urkhoven, die langs de Dommel een kabouter heet zien zitte. Hij zei altij: Dan kunze zegge wa ze wille, ik heb er intje gezien. Hij zal nou onderhand wel zestig zijn, mar...
nl.verhalenbank.41599
Mijn vader was niet gelovig, hij moest niets hebben van de kerk.
Mijn jongste zusje kwam te overlijden. Vader zat bij het bedstee te waken. Toen was opeens het hele bedstee helder verlicht. Dit was een mirakel, want in de kamer was het verder schemerig. Daar brandde alleen maar een klein lampje.
Door dat geval is mijn vader bekeerd.
nl.verhalenbank.23081
In famyljelid fan heit hat us mei in pleachbeest to meitsjen hawn. Dy moest nei Kûkherne ta. Dat wie in hiel ein rinnen. Hy siet by minsken en dêr hienen se 't oer in pleachbeest. Hy sei: "'t Bistiet net, dat der pleachbeesten binne." Mar de oaren hâldden fol fan wòl. Hy sei: "As se der dan binne, hoop ik jounich ien to sjen."
Sa rekke er fuort. Hy hie...
nl.verhalenbank.19321
Yn Warten hie in man kear op kear de wurden heard: De tijd is verschenen, de man is er niet.
De dûmny fan Warten woe 't net leauwe.
Op in kear farde er mei om 't mei eigen earen to hearren. Hy stie achter op 'e skou, op 't skouhúske om 't mar sa goed mooglik hearre to kinnen. Doe liet de skipper dy't skoude, de boat mei in skok foarútsjitte, dat dûmny...
nl.verhalenbank.20398
Genezingen door bestrijken was en is nu nog wel in zwang. Wratten konden bezet worden. Een oude man uit Annen werd er bij gehaald. Geld wou hij niet ontvangen, bedanken mocht men hem evenmin. Er hoefde enkel maar geloofd te worden in zijn kunnen, dan zouden de wratten verdwijnen.
nl.verhalenbank.43171
Da was unne mens, hè en da was een soort visser. In een zomerdag, hè, ging die werke en dan ginge ze 's aves dauwpiere vange voor aas. En op zekeren avond ging die piere vange. En dat deje ze met een lichje. En dan kwamme die dauwpiere omhoog. En toen was die zowat klaor en daor springt unne weerwolf en die hong 'm op z'n rug. Net zolang as die thuis was....
nl.verhalenbank.72781
Us Egbert-om fan Boelensloane wie in man dy woe neat wite fan spûkerij en dy dingen. It wie in bolderblast fan in fint en hy wie foar neat bang.
"As der hwat is, dan woe 'k wolris hwat sjen", sei er altyd.
Mar doe hat er dan ris hwat sjoen op in joun. It wie in swart ding dat him achternei siet. Hy koe net sjen hwat it krekt wie, mar 't hie fjurrige egen...
nl.verhalenbank.29408
Alde Rykele Myt wenne op 'e Skieding. Dy gong foar in tsjoenster troch. Jan Kobus fan Surhústerfean woe soks net leauwe. Simmers helle er turf fan Compagnonsfjild.
Doe gong er us in kear nei har ta. "Se sizze, dû bist in tsjoenster", sei er. "Mar ik leau it net." Hy wie botte toarstich en krige in pear bakjes kofje fan Myt.
Doe sette er op hûs yn. Mar...
nl.verhalenbank.17519
1.
Ik zel joe wat verteln uut mien aigen levend. Overbekend binnen ze voak, moar er binnen altied nog mensen, dei dr om lachen. Moutn ie nait doun en ook nait zegn, dat et biegeleuf is.
Ik komop n keer bie huus en zai zo in n flits ain liekwoagn stoan op de weg. Wieder zag ik n kerel, dei de peerden bie de kop pakten. Toun was t vot. Ik goa in huus en...
nl.verhalenbank.46219
Vertelde mie ’n keer aine: “As ’n liek de feestdoagen over stait, den gebeurt d’r wat.”
En roar, en doar mout ‘k voak aan denken, dou dat ais gebeurde ’n poar joar leden, dat d’r mit feestdoagen ’n kiste over stön, is dezulfde man, dei mie ’t vertelde, even loater deur ’n ongeluk dood komen.
Leufst zo’n proatje nait, moar toch denkst d’r aan.
nl.verhalenbank.45671
Reuzen:
Twee reuzen groeven vroeger de Maasbedding. Het waren zwijgzame kerels. Eén der mannen keek van zijn werk op, en zei: “Kiek ens, dao vluugt ein kraon!” De ander antwoordde niet. Een paar jaar werd er geen woord gewisseld. Toen zei de andere: “Ich gluif, det et gén kraon waas. Waas et gén èèngerst?” De eerste antwoordde: “Ich sjei d’r oet! De...
nl.verhalenbank.69416
Wel mit de helm geboorn was, har altied geluk.
Hai hof nait in dainst en zien zoakn gongen ook goud.
Ie heurn nou nooit meer van mit de helm geboorn, omdat dat ding nou votdoadelk weg doan wordt deur verpleegsters en zo.
Vrouger wur e opbaargd.
Zo ain kon ook begravvenisn zain van te veurn.
Lichtgeleuvig bin ik nait, moar dat er veurloop bestait leuf ik...
nl.verhalenbank.44023
Yn Bakkefean wenne in frou dy gong foar in tsjoenster troch. Dêr wienen se allegear sa'n bytsje skruten foar. Sy hie forskillende minsken bitsjoend, nei't se seinen.
Heit kom in kear by har en doe sei er: "Ik woe dat se my ek bitsjoene koenen." Mar doe sei se: "Jo leauwe der net oan. Dêrtroch kinne se jo ek net bitsjoene."
nl.verhalenbank.21179
Mensn wurn ook voak ploagd.
In t loug woonde oal Mans, heksen-Mans nuimden ze hum, umdat hai aan heksn leufde.
Nôn wazzen dr vrouger al gounend dai belstn betoaln muzzen; zai brochden dai belasten noar t gemaintehoes.
As dr dan n köppel manlu veur t gemaintehoes stönden en zai zaggen oal Mans aankomen, dan zeden ze: “Kom, d oale mout man weerum.”
Zai...
nl.verhalenbank.43925
Yn Boarnburgum wenne Wyberen fan Hâns van der Wal, in frijgesel. Hy wie yn Easterboarn yn 'e ûngetiid by in boer. Op in snein-to-joun gong er nei Hinke Kaert ta, dy't op Nijebrêge wenne. Hinke lei him de kaert út. Hja sei, hy soe nuver ûngelok krije. Dat leaude Wyberen net, hwant hy wie geheelûnthâlder, dus fan 't sûpen soe it net komme kinne.
't Wie op...
nl.verhalenbank.23624
Se wienen to Wâlddyk by Ie mei de brêge oan 't meitsjen. It wetter wie dêr sa breed, dat ien fan 'e mannen sei: "Hjir kin de duvel der net oer." (De mannen wienen dêr oan 't wurk)
Mar de oare moarns stie de hynstefoet yn 't beton. De duvel hie dêrmei it biwiis levere dat hy der wòl oer koe.
nl.verhalenbank.21625
Hindrik burdman (= H. de Vecht) hie in boek kocht, dêr't er fan alles út learde. Sa koed er wite kninen ta de hurddobbe útkomme litte, as er dêr yn lêsde. Letter moest er alles weromlêze, dan gongen se wer ta de hurddobbe yn. Mar it gong sa fier mei him, dat hy woarde op 't lêst bang yn eigen hûs. Doe is er fan binaudens noch grifformeard woarn. 't Wie...
nl.verhalenbank.23386
Thysom, dat wie ús heit syn omke. Dy hie in bern, dat rekke bitsjoend. Earst woe Thysom dat net leauwe, mar it kaem doch sa fier, hy rekke nei de duvelbander Wopke fan Kûkherne ta. 't Wie midden yn 'e winter en der lei in dikke laech iis. Dat omke gong der op redens hinne. Wopke joech him in drankje mei, mar sei: "Tink der om, ûnderweis komt der dy ien...
nl.verhalenbank.19344
Alde Manus Kûper wenne froeger op 't Fean. Dy biwearde, fan spûkjen en alsahwatmear, dêr moest er neat fan ha. Dêr woed er neat fan wite.
Mar doe gebeurde it us in kear dat er de Lege loane lâns kom. Dêr wie hyltyd in bichje west. Dêr wied er mei forlegen west, hy koe 't noait kwyt wurde. Hy sei, Hwat dat to bitsjutten hie, dat mocht de duvel wite.
nl.verhalenbank.23596
