Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
90 datasets found
Dutch Keywords: man wit
Us Jan-om wie oan 'e drank. Hy wie noch feint en tige los. 't Koe him net folle skele hwat er sei. Mar op in kear, op in joune let, doe moest er ien fan 'e Heidkampen oer. Doe hat er hwat sjoen. Hy seach in knyntsje, dat by him kom. As hy fierder gong, gong dat knyntsje ek fierder. It wykte net by him wei. Hy skopte der nei, mar hy koe't net kwyt wurde....
nl.verhalenbank.27557
Der wie in feint, dy wie tige dryst. Hy joech nergens om. Hy hâldde in weddenskip mei guon, dat hy doarst wol by 't tsjuster nei 't tsjerkhôf ta en helje dêr in deabonke wei. Deselden dy't mei him wedden, tochten: "Nou sille wy him dochs us bang meitsje." Foardat hy der wie, wienen der trije fan har nei 't tsjerkhôf ta gien. Sy hienen elk in wyt lekken om...
nl.verhalenbank.23453
In man fan Droegeham (it wie Hindrik Hoeksma sels) seach op in joun op 'e Ikkers in frommes yn 't wyt oankommen. Hy miende dat er har wol koe en soe har groetsje. Mar doe't er flakby wie, wie se samar ynienen fuort troch in daem. Der wie neat mear fan har to sjen.
nl.verhalenbank.37235
Op in kear kom ik by de faem wei. Doe't ik by hûs wie yn 'e nacht, roan der in grouwe, wite geit op 'e reed om. Ik tocht earst: dat is ús geit, en ik prebearre him to krijen. Mar dat woe my net slagje. Wol in kertierlang wie ik dêr mei dwaende, mar dàn sprong de geit wer oan dizze kant fan 'e dyk, dàn wer oan 'e oare kant. Op 't lêst joech ik it oer. Ik...
nl.verhalenbank.21331
In famyljelid fan heit hat us mei in pleachbeest to meitsjen hawn. Dy moest nei Kûkherne ta. Dat wie in hiel ein rinnen. Hy siet by minsken en dêr hienen se 't oer in pleachbeest. Hy sei: "'t Bistiet net, dat der pleachbeesten binne." Mar de oaren hâldden fol fan wòl. Hy sei: "As se der dan binne, hoop ik jounich ien to sjen." Sa rekke er fuort. Hy hie...
nl.verhalenbank.19321
Wybrand Hovius fan Lutjegast fortelde my ris, yn Westerhorn by Grypskerk, tichte by 't spoar, dêr wie ris in keppel jongfolk byelkoar to jounpraten. Ien fan dy mannen swetste mar raek en sei: "Ik bin foar gjin duvel bang." Doe seinen de oaren ûnder elkoar: "Wy sille him ris bang meitsje." Ien fan dyselden gong de oare jouns, doe't it tsjuster wie, op in...
nl.verhalenbank.24075
Doe't Hindrik Holthuis noch feint wie, wie 't in los man. Op in kear kom er fan 'e Ham. Hy hie in buorrel op en dan stie er nergens foar. Tseard van Dekken wie doe stille plysje. Tseard en Mekke Anne seinen doe tsjin elkoar: "Wy wolle Hindrik us goed binaud ha." Sy gongen oer de Skeanpaden fan de Ham nei Hamsherne. Dêr seagen se dat se in wyt lekken...
nl.verhalenbank.21131
Wij hewwe 't had in Dokkum in de duvelshoeke. Daar spookte 't in de bakkerij. De bakker had twa dochters. Die kregen ferkering. De feinten wouen bij hen opsitte en froegen of se niet een kamerke hadden, waar se sitten konnen. "Jawel," seien die dochters tegen de feinten, "maar in dat kamerke daar spookt it." Doe seien de feinten: "Dat willen wij us...
nl.verhalenbank.24288
Der wie in man yn 'e Harkema, dy gong elke moarn bitiid nei Eastemar ta to arbeidzjen. Syn paed gong oer de Dunen, dêr wied er goed trije ûre yn 'e moarn. Der wienen twa, dy wisten dat en dy tochten: Wy sille him ris bang meitsje. Sy dienen in wyt lekken om en sa gong de iene op 'e oare stean. Doe't de arbeider se seach, sei er: "Ik ha wolris twa op...
nl.verhalenbank.29425
Us heit fortelde, der hie op 'e Tike in minske wenne, dy hie by har libben bigeard, as se ienkear dea wie, dan woe se mei in wyt-mûtse op yn 'e kiste lizze. Har folk hie har dat biloofd, mar der letter noait wer om tocht. Hja woarde sûnder wyt-mûtse op biïerdige. Mar in dei of hwat letter, doe't de lju al op bêd leinen, woarde der by harren kloppe. Doe't...
nl.verhalenbank.21093
Mike Ruerd (= R. v.d. Veen) wie timmerman. 't Wie in rûch man. Op in joun kom er fan 't wurk werom. Hy soe wer nei de Harkema ta en roan de Skeltepaden lâns. It bakje mei timmerark hied er oer 't skouder. Doe kom der him in wite juffer opside. Ruerd sei, hja moest by him weigean, hwant hy woe net mei har huorkje. Doe hie dy wite juffer him pakt en oer de...
nl.verhalenbank.23525
Der wie ris in boerefeint, dy sei: "Ik bin foar de duvel net bang." De jouns moest er it hynder yn 't lân bringe en doe gong er oer in planke werom. Dy planke lei oer in feart. Hy hie de teugel yn 'e hân. Doe siet dêr op dy plank in wyt ding. De boerefeint sei: "Ut de wei!", mar dat ding forroerde him net. Doe joech dy feint dat ding in klap mei de...
nl.verhalenbank.37408
Ik wie goed twintich jier. It gebeurde op it Swartkrús yn 1883. Ik hie om boadskippen west. Ik stapte oer de hekke en sette earst it doekje mei boadskippen del. Doe seach ik in deakiste mei in wyt ding foar de hekke stean. It wie tusken Swartkrús en Jistrum. Even letter bigong it wite ding to sweven, doe letter de kiste ek. (it wie in wyt ding as in...
nl.verhalenbank.21915
Hindrik Holthuis en Rindert Alma, doe't dat noch feinten wienen, woenen se de lju ris bang meitsje. Mar sy wisten neat fan elkoar ôf; 't wie allegear tafal. Hindrik die in lekken om en Rindert die ek in wyt lekken om. Fan 't Bouwekleaster rint der in paed skean de lânnen troch nei Readskuorre. Dêr wie in houtsje, dêr moesten de minsken oer. Hindrik wie...
nl.verhalenbank.32997
Piter Alma wie op in nacht mei Albert to murdejeijen. Ynienen bigong de houn to spoekgûlen. Hja gongen der op ôf. Hja tochten net oars as dikke wite Castor fan Nikolaes Postma hie har hountsje to pakken. Mar dat wie 't gefal net. Hja seagen in berntsje yn in wite doek, dat sweefde. It berntsje seach har oan. It gong oerside foar harren lâns, skean de...
nl.verhalenbank.21296
It gebeurde op in kear doe stie skoanheit foar 't sydgleske fan syn hûs yn 'e Smoarhoeke, by de Pauloane. It wie krekt as droomde er. Hy seach dúdlik in lykstaesje foar it hûs lâns gean, mar it nuvere wie, der roan in wyt hynder foar de lykwein. Dat wie noait it gebrûk. It duorre in setsje, doe stoar syn buorman. Der wie doe krekt net in swart hynder to...
nl.verhalenbank.32981
Harm en Janke wennen oan 'e Swâdde yn 'e gemeente Kollumerlân. Sy hienen twa jonges. Letter krigen se der ek noch in famke by. Doe't dat famke noch net geboaren wie, doe seach ik al dat se de frou nei 't tsjerkhôf droegen. Ik stie oan 'e kant fan 't paed. Knjillis Veenstra stie der ek al. Knjillis moest alle bigraffenissen sjen. Hy wist it altyd fan...
nl.verhalenbank.27397
Yn Moddergat wenne in man, dy koe him yn in wite kat foroarje.
nl.verhalenbank.28099
Heit lei al trije dagen siik op bêd. Hy wie altyd mar oan 't noasblieden. Doe kom der in man by ús, dy sei: "Jo matte in bloedstamper yn 'e hân ha." Mar dy hie heit net. De man sei: "Ik wol", en doe kom er oansetten mei in mes mei in wyt heft. Dat krige heit iepen yn 'e hân. Doe't myn broer thúskom en dat seach, sei er tsjin my: "Bliksem Arjen, wy matte...
nl.verhalenbank.23443
Maor ik heb unne man gekend, as die 's aves z'n paard naar de waai ging brenge, in den donkere, in WeIl en nou wit ik nog goed dat diejen men daor stalkaorse zag. Da was 'n lichtbal. Iets spook- achtigs.
nl.verhalenbank.72778
35