Datasets - ISEBEL

In Braambosch, een klein gehuchtje onder Riethoven, moet vroeger ook eens een weerwolf hebben rondgezworven. Dat moet een eigenaardig wezen geweest zijn: men hoorde hem lopen, men hoorde hem hijgen, men kon zelfs zijn gewicht op zijn rug voelen, maar men zag hem nooit. Soms had hij een belletje om zijn nek. Dan hoorde men dat belletje rinkelen en dan wist...

avond

nl.verhalenbank.49790

Dat was in Rhenoy, die man was daar zo van overtuigd, dat ie achter 'm aanliep. Dat was de weerwolf.

Rhenoy

nl.verhalenbank.127913

Een knecht van een boer uit Bladel had verkering met een meisje uit hetzelfde plaatsje. Toen ze eens een vrije dag hadden gingen beiden een dagje naar een ander dorp. Ze gingen ’s morgens al vroeg weg en maakten er een mooie dag van. Tegen de avond keerden ze weer naar hun dorp terug. Maar onderweg kreeg de knecht plotseling de lust om voor weerwolf te...

aardige

nl.verhalenbank.49786

Een ouwe man die heeft me is verteld, dat ie in de vroeger jaore an de Maasdijk bij Ammerzoden wacht moest lopen omdat 't waoter hoog tegen 't randjie van de dijk stond. Op een gegeven moment zag hij een groot gedaante liggen met twee vurige ogen. Hij dacht, dat 't een werwolf zou wezen. Deze zelfde man had wel is hore vertelle, als hij een mes tot 't...

angst

nl.verhalenbank.72795

Der wie in man, dy hie in gesin. Dy man wie in wjerwolf. By 't tsjuster wie er warber. Doe wie der in oaren ien dy wie mei syn maet der op út. Hja rounen togearre troch de Kûkhernster lânnen en doe kaem dy wjerwolf har tomjitte. De man, dy't mei syn maet wie fortocht de man fan dat gesin, dat dàt de wjerwolf wie, mar hy wist it net seker. Doe't dan dy...

gezicht

nl.verhalenbank.29929

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur