Datasets - ISEBEL

Ik haw in âlde Egbert Witteveen kend, dy kom noch út 'e famylje fan Sterke Hearke. Dy wie al in ein oer de tachtich, doe brocht er in kroadfol dong mei in dikke kop der op troch de buorren hinne nei 't lân ta.

buurt

nl.verhalenbank.28842

Doe't ik as jonge noch by ús yn 'e hûs wenne, gebeurde 't wol, dat Marten-om heit syn kroade helle to brûken. Op in kear wie dat wer it gefal. Doe't wy de middeis by elkoar sieten yn 'e hûs, seinen we: "Hark, dêr komt Marten-om wer mei de kroade oan." Wy hienen balstiennen achterhûs en it wie skoan to hearren dat dêr in kroade oer riden waerd. Mar der wie...

denken

nl.verhalenbank.20373

Sterke Hearke siet in kear yn in stik lân. Dêr hied er hwat to dwaen. Doe wie der in keardel by him kom. Dy frege: "Hwer wennet Sterke Hearke?" Doe hie Hearke de kroade yn ien hân beet krigen. Sa hied er him optild en rjocht foar him útstutsen. En doe hied er 't plak oanwiisd, hwer't er wenne.

arbeid

nl.verhalenbank.27384

Yn Aldegea (Sm) op 'e Westersanding sieten trije man op in joune by elkoar. Se hâldden in weddenskip, dy't it bêste lige koe. Nou bin ik forgetten hwat de oare twa fortelden, mar deselde dy't it woun, wie in âld man. Dy sei: "Der wie in spin, dy kroade in greate boereskuorre in mich ta 't gat yn en 't is wier gebeurd."

kruiwagen

nl.verhalenbank.33695

Hearke sels kroade mei sân achter op 'e tún. Dat kroade min, dan krige er soms de kroade mei sân op 'e earm en sjoude him nei hûs.

arm

nl.verhalenbank.26139

Hjir yn Ikkerwâld hat in sterke keardel wenne. Syn namme wol my sa net yn 't sin komme. Sy makken by 't spoar fan Ljouwert nei Grins greate spoargatten. Dêr wurke dy Ikkerwâldster ek oan mei. De polderjonges woenen him der tusken ha en stutsen him hyltyd de gek oan. Sy pestten him. Doe't er yn sa'n spoargat siet en de pipegael fol modder hie, krige er ien...

1896

nl.verhalenbank.24139

D'r wier voorheen van die eigenaardige dinge verteld. Zo had jie in IJsselstein een visser, Pomp heette die. Die liep met z'n kruiwage in de regen. De bak regende vol maar Pomp die bleef droog.

droogblijven

nl.verhalenbank.57880

Sterke Ynse helle in kroadfol sân by de slûs fan Bakkefean wei. Underweis trof er in man dy bleau by him stean to praten. Dat duorre langer as in healûre. Al dy tiid hâldde Ynse de folle kroade beet ynpleats fan dat er him delsette. Doe't it gesprek dien wie kroade er mei 't sân nei hûs.

kruiwagen

nl.verhalenbank.37146

Hy wenne yn Houtigehage, mar wie arbeider by de boer to Greategast. De boer forlear in hokling. Dat wie dearekke. Pake woe 't o sa graech ha foar it fleis. Op in platte kroade mei in ramt der op leinen se doe it hokling. Dat hat er doe hielendal fan Greategast nei Houtigehage takroade. De skuon dy't er oan hie, dêr sieten gjin soallen mear ûnder, dy...

boer

nl.verhalenbank.17352

Ek in kear doe hie er oan 't kroadzjen west út 'e pream wei. Doe't de pream leech wie, moesten de kroaden yn 't lege skip oerbrocht wurde. Doe stuts Bouwe de Jong dy kroaden mei de stokken rjochtút oan 'e earms yn 't skip. Bouwe wie fearskipper.

kracht

nl.verhalenbank.21839

Op in kear wie Hearke oan 't modderkroadzjen. Doe kom der in man oan, dy frege him, hwer 't sterke Hearke wenne en hwa't er wie. Doe tilde Hearke de kroadefol modder op mei de rjochterhân en wiisde dêrmei nei it hûs dêr't er wenne. "Dêr wennet er", sei er. En doe sloech er mei syn linkerfûst op it boarst en sei: "Hjir stiet er."

hand

nl.verhalenbank.29297

Hearke skamme him der eins hwat foar, dat er sa sterk wie. Hy woe 't net rjocht foar oaren wite. Op in kear doe wied er út om wyt sân. Hy hie in kroade by him, dêr soed er 't yn ophelje. Dat sân siet yn in hoeke fan in stik boulân. Doe't er de kroade fol hie, koed er dat sân net forkroadzje yn 'e bou. Dêr krige er tofolle kear foar. Doe seach er om him...

blozen

nl.verhalenbank.25916

Sterke Hearke wie myn oerpake. Myn heit wie ek in Hearke. Hindrik-om hat him skoan kend. Dy fortelde: Ik en Evert hienen us togearre in grouwe stobbe yn 'e kroade. Wy hienen der gâns lijen mei hawn om dy der yn to krijen. Wy hienen dy kroade mei de stobbe nei hûs ta kroade. De kroade lieten wy op it hiem stean en wy gongen yn 'e hûs to kofjedrinken. Pake...

nl.verhalenbank.26166

Hoe't de namme Spekloane ûntstien is: It wie froeger Stekloane, en dy loane is sà oan syn namme kom: Der wie us in skearsliper dy gong mei syn skearsliperskroade de kant nei Rottefalle út. Hy soe yn Rottefalle oernachtsje. 't Wie al donker. Hy wie omtrint oan 'e ein fan 'e Langewyk ta, doe woarde er oanfallen troch twa rovers, dy woenen him fan syn jild...

beroven

nl.verhalenbank.21432

Op in kear wie Sterke Hearke yn Kromelle om in kroadfol wyt sân. Hy soe de kroade mei sân skean troch de bou nei hûs ta ride. Mar dat woe net, it fjild krige tofolle kear yn 'e modder. Doe krige er de kroade fol sân ûnder 'e earm en sa is er nei hûs ta roan.

arm

nl.verhalenbank.28168

Hjir op 'e Loane wenne in sekere Halbe Scheper. Piter moest omke tsjin him sizze. Syn hûs stiet der nòch. Pyt v.d. Wyk wennet der yn. Halbe hie froeger in moalsaekje. En hy hie ek petroalje to keap. Hy hie in kedde foar de wein. Dêr brocht er it moal mei bylâns. Halbe sette dan hwat sekjes moal op 'e wein. Ek it platte kroadtsje gong altyd mei. Hy hie...

kracht

nl.verhalenbank.25100

Trije jonges fan in jier of fyftsjin kamen ris thús fleanen. Hja wienen alhiel forslein. Hja hienen op 'e Ikkers in kroade sjoen dy kaem út himsels op har ta. En dêr siet in lyts mantsje yn. Dat wie de duvel. En dy hie hiel bot flokt en ketterminte.

bang

nl.verhalenbank.37316

Sterke Ynse fan Bakkefean ha 'k noch wol kend. Ik ha sjoen dat er in mjukskroade fol sân by him hie. Dy droech er op 'e earms, krekt sa as men in lege kroade draecht.

arm

nl.verhalenbank.20657

Ik liep eens met mijn vader langs het kanaal; daar blijft hij staan en zegt: “Kiek es, doar ligt n kerel in t woater en kropt er mit n stuk stro weer uut.” Ik kijk, maar zie niks. “k Zie niks gien biezunders”, zee ik tegen de oude heer. “Ie smerige jong; ik wies joe de plekke aan, woar die man ligt en ie zien niks; k zul joe toch n trap geven.” Ja, mijn...

aanwijzen

nl.verhalenbank.44714

Hy wenne by de boer, dat wie Joan Algra. Sy wienen beide noch jong en hâldden wol fan in grapke. Op in kear doe moest Bouma op 't hûske. "Dan sil ik de kroade wol even foar dy lade wyls", sei Algra (Sy wienen oan 't dongkroadzjen). Doe trape Algra dêr krekt safolle dong yn as er mar koe, dat de kroade wie net mear to hantearjen. Even letter kom Bouma fan...

afbreken

nl.verhalenbank.32442

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur