Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ik ha mei in man wurke op 'e flaeksfabryk yn Bedum. Dy man kaem fan Twizelerheide. Hy fortelde my, hy fytste us op in saterdeijoune nei hûs ta. Hy fytste midden op 'e wei en wie sahwat yn Twizelerheide by de âlde staetsskoalle, doe woarde er samar mei fyts en al optild, sa sweefde er troch de loft en waerd pardoes op 'e kop yn 'e sleat smiten. Der wie net...
nl.verhalenbank.19334
Der wie in boer yn Twizelerheide, dy hie in baerch, dy krige biggen. Mar dy baerch, dy wie sa lulk, dat it wie net fortroud dat er by de biggen wie. Dan biet er se allegear dea. Doe helle de boer der in man by. Dy aeide de baerch even oer de kop. Doe wie 't goed. Twa nachten hat dy man der by wekke. Der wie neat mear mei de baerch to dwaen. Dy man wenne...
nl.verhalenbank.35958
Wy wienen us mei 't skip to Feanhuzen. Dêr soenen wy turf weihelje. Doe siet dêr in slangenêst ûnder in ring turven. Heit stiek in grouwe slange dea. Dy hie in giel kroantsje op 'e kop. Doe seinen se tsjin my: "Dû mast dêr wei!" Fan alle kanten kamen de slangen opsetten. Ik bin hurd útnaeid, mar heit noch folle hurder. Allegearre naeiden wy út, hwant it...
nl.verhalenbank.21044
Jan Hepkes handele yn hûden. Hy biwearde, hy hie ris in kear yn Surhústerfean de kop fan 't harspit ôfmeand. Dêr fornom er neat fan. Hy meande der like goed om troch en de seine mankearde neat oan.
nl.verhalenbank.29430
De pater of de pestoor wur wel vaker roepn, as er ziekte was. Bieveurbeeld, as er n krans in t kussen vonden wur.
Moar sommigen kunnen zuch doar zulf met redden.
Ik weet van iene, waar ook zo’n krans te zien was; in dat huus wis men er wel road op.
Et kussen wier oopn sneden; dr zat een doeve in; bienoa kloar, allenig de kop ontbrak nog. As die r aanzeetn...
nl.verhalenbank.44960
Der wie in man dy hie och sa'n forlet fan jild. Doe kaem de duvel by him, dy sei: "Dû kinst wol jild fan my krije. Sjoch," sei er, "dan jow ik dy in ammerfol jild mei in dikke kop der op. Mar binnen safolle jier mat ik it ammerfol jild wer ha. Dan hoeft der net in kop op to sitten. Oars is dyn siele foar my."
De man sette in amer klear en de duvel smiet...
nl.verhalenbank.31291
Jan Hepkes koe ûntsettende bêst meane, nei't er sei.
Doe hied er oan 't meanen west yn 't Bil, tusken 't Wytfean en de Rotfalle. Doe kom er by in plakje, doe tocht er: Hwat stiet my dêr in protte gjers. Dêr hat grif fleden jier ien sitten te broekesearen (= zijn behoefte doen; uit de broek, een mij onbekende uitdrukking). Hy soe 't der ôfmeane, mar doe...
nl.verhalenbank.33096
Jan Hepkes fortelde: "Ik gong nei 't bûtlân ta om to meanen. Ik tochte: ik mat der mar in moai hoekje ôf meane.
Ik meande mar ta. Op it lêst kom ik by de wâl, en dêr heakke it hwat, ja net in bytsje, mar goed ek, mar ik skuorde troch.
Op 't lêst tocht ik: Ik mat ek mar ris harje - Hwant de seine woarde stomper.
Ik nei de wâl ta en sykje om myn harspit....
nl.verhalenbank.27591
Doe't it Knjillisdjip groeven woarde, wienen der twa Westfalen, dy groeven ek mei. Sy wienen by in widdou yn 'e kost.
Op 't lêst wie 't karwei dien. Mar de beide Westfalen bleauwen by de widdou. Hja krige gjin kostjild mear. Dat koe net út en 't minske woe dy twa graech slite. Sy sei 't tsjin 'e plysje.
Doe kommen der twa plysjes, dy seinen út namme fan...
nl.verhalenbank.21282
1.
Ik zel joe wat verteln uut mien aigen levend. Overbekend binnen ze voak, moar er binnen altied nog mensen, dei dr om lachen. Moutn ie nait doun en ook nait zegn, dat et biegeleuf is.
Ik komop n keer bie huus en zai zo in n flits ain liekwoagn stoan op de weg. Wieder zag ik n kerel, dei de peerden bie de kop pakten. Toun was t vot. Ik goa in huus en...
nl.verhalenbank.46219
Spookdieren
Het volgende verhaal werd mij verteld: een meisje van 13 jaar (nu reeds lang overleden) ging eens op een avond op het Westeinde op bezoek. Toen ze daar op bezoek was huilde er een hond. De oude man in huis zei: "ga eens kijken waar de hond naar toe kijkt." De hond keek.....in de richting van datzelfde huis....(Natuurlijk door het...
nl.verhalenbank.13392
Tenslotte nog enkele voorbeelden van het spel van spoken en geesten in Oost-Brabant:
In Hees, een gehucht tussen Eersel en Steensel, werd menige nacht een spook waargenomen.
In Riethoven stond vroeger een kasteel waar het iedere nacht spookte. Er verscheen dan, zo tussen twaalf en een, een witte slotjuffer.
Tussen Veldhoven en Oerle verscheen vroeger een...
nl.verhalenbank.49819
Yn 'e Hamsherne (yn Harkema) wenne in jong frommes, ik tink dat se har Witteveen skreau. Dy wie ôfgryslike sterk.
Op in kear doe wie se to Twizel yn 'e herberch 'De drie witte kannen'. Der wie in keardel dy woarde lestich. Doe hat hja dy keardel by nekke en kont beetkrige en hja hat him oer de hage hinnesmiten.
Hja leeft nou net mear. Yn in wike wie se...
nl.verhalenbank.33420
Voader was no Oarum gewes en gieng soaves loat no huus. Da gieng vroeger allemol te voet. Halfweg Huse ston ’r ’n groot gespens opte weg. ’t Was ’n gedoante es ’n pjerd mè gloeiende oge ien de kop. Voader dorster nie vörbé’j. Hé’j gieng ’n hele umweg make. Mar ’t pjerd liep medd’m mee over ’n aandre weg, dezelfde kant op. En toe voader op ’t eind van de...
nl.verhalenbank.50222
Jan Hepkes koe ek omraek meane. En net ien koe better harje as hy. Hy hie de seine altyd flymskerp.
Op in kear wied er oan 't meanen, doe wie 't ynienen 'pyng'. Jan meande troch. Werom meande er 't selde swé del. Doe't er by 't plak kom, dêr't er 'pyng' heard hie, seach er dat er dêr de kop fan 't harspit ôfmeand hie. Dat hie dat lûd west. Mar de seine...
nl.verhalenbank.29440
Het is hier eens gebeurd, dat er een dier te voorschijn kwam zo groot als een varken van twee jaar.
Dat dier had een blauwe huidskleur, net als een olifant. Het had een scheve kop. En een lange staart met een lange pluim. 't Had ronde klauwen, (en gespleten tenen). Dat beest heeft een jonge man aangepakt.
nl.verhalenbank.24617
Der binne slangen, dy ha in kroantsje op 'e kop. Dat binne de koaningen. Sa'n koaning mat men noait deameitsje, hwant dan komme alle slangen út wraek op jin ta. Dat is ris gebeurd op 'e Hearrewei ûnder Nyegea. In man hat dêr doe in slangekoaning deahoud. Alle slangen kommen út wraek op him tasetten. De man wie deaforlegen. Sy hienen him fêst deamakke, as...
nl.verhalenbank.12206
Op in kear siet Jan Hepkes fan Surhústerfean by de skearbaes. Sy praetten oer meanen.
"Meane," sei Jan, "hwat prate jimme fan meanen. Jo matte goed harje kinne, dan kinne jo meane.
Ik wie de moarns bigoun to meanen, doe hie ik del west, doe moest ik strike. Dat wie my hwat to gau. Ik tocht: 'Ha 'k dy seine net to goed harre?'
Trochdat ik goed strike koe,...
nl.verhalenbank.29284
Gekke Jelke wenne yn 't Donkerbroekemerfjild.
Ik wie achttsjin jier âld en wy gongen us mei in pear fan ús maten dêr hinne. Hwant der waerd biweard, it doogde dêr net, en dêr woenen wy mear fan witte.
Wy gongen der foar de gleskes stean. Ut in readkoperen kofjetsjetteltsje geat Jelke kofje yn twa reaukes dy't op 'e tafel stienen. By 't ynjitten fan 't...
nl.verhalenbank.21011
By âlde Sipke Albert yn 'e Grinzer Pein lei ek altyd jouns in pleachbeest foar hûs. 't Wie in great ding, dik en rûch en swart mei in pear greate gleone egen yn 'e kop.
Sipke Albert wie koopman en wenne allinnich. Hy hie wol sinten.
nl.verhalenbank.25713
