Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Sytse Jager fan 'e Smoarhoeke hie op in snein hiel bot flokt.
"Ik wol mei de duvel fechtsje! Ik bin foar gjin duvel bang!"
en sokke dingen mear hied er mar roppen. Hy wie tusken oar jongfolk yn. Doe woarde er opnom en oer de dyk hinne smiten.
Letter wied er altyd binaud. Hy doarst by nacht net allinne to reizgjen.
nl.verhalenbank.29354
Mike Ruerd (= R.v.d. Veen) is ekris smiten woarn. Dat hied er wol fortsjinne. Ruerd wie in beul fan in keardel, dy't syn wiif skandalich bihandele hat.
nl.verhalenbank.32985
It gebeurde in kear, doe sieten der guon yn 'e kroech, dy woenen net om 't lyk. De plysjes wienen der mei oan. Dy rôpen Hearke der by. Doe wie der ien, dy doarst it wol mei Hearke yn 'e kant sette.
Hearke krige him beet en smiet him oer de banken hinne.
nl.verhalenbank.28673
It wie yn 'e oarloch. Ik siet yn Frankryk. Doe seach ik op in nacht presys hwat der by ús thús gebeurde. Ik lei op bêd.
De oare wyks rekke ik nei hûs ta, nei de Harkema. It earste hwat ik seach, dat wie it nije rútsje, dat yn it sydglês fan 't hûs siet.
Ik sei: Dat haw ik yn 'e nacht yn Frankryk sjoen. Ik ha sjoen hwa't it rút ynsmiten hat en ek hwer't er...
nl.verhalenbank.33284
Teunis Holthuis hjir fan 'e Harkema wie in tige bêste man, mar yn syn jonge jierren wied er los en krekt as syn heit doe't dy jong wie. Mar doe't it to raer mei him gong hat de duvel him der mei bimuoid. Dy hat him in kear pakt en oer de dyk hinne smiten. Dat gebeurde oan 'e Rydloane tusken Harkema en Bomkleaster. Sûnt wie Teunis bikom. Hy woarde in...
nl.verhalenbank.32987
Mike Ruerd (= R. v.d. Veen) wie timmerman. 't Wie in rûch man. Op in joun kom er fan 't wurk werom. Hy soe wer nei de Harkema ta en roan de Skeltepaden lâns. It bakje mei timmerark hied er oer 't skouder.
Doe kom der him in wite juffer opside.
Ruerd sei, hja moest by him weigean, hwant hy woe net mei har huorkje.
Doe hie dy wite juffer him pakt en oer de...
nl.verhalenbank.23525
Krekt sa'n gefal gebeurde der ek op 'e Lange Wyk.
In man kom út 'e kroech. Hy hie in stik yn 'e kraech en sei it raer op. In hiel lyts mantsje nom him op en smiet him yn 'e Lange Wyk. Oan 'e oare kant de feart is er by de wâl opklaud.
nl.verhalenbank.21257
Ruerde Saekje Ruerd (= Mike Ruerd = R. v.d. Veen) is faek smiten woarn troch de duvel. Se hienen in winkeltsje. Soms gebeurde 't dat Ruerd yn 't achterhúske oan 't wurk wie en dan pakte de duvel him. Dan hearden se him wol kjirmjen.
nl.verhalenbank.25757
Wibe Alma miende dat Griet yn 't sângat siet en doe wie 't de kweade. (Hy hie doe forkearing mei Griet)
De kweade hie skattere krekt as in ekster.
Wibe is ek al us in kear smiten woarn by de lange Wyk. Hy woarde samar oer 't wetter hinnesmiten.
nl.verhalenbank.23913
Mike Ruerd wie in raer man. Op in kear wied er oan 't timmerjen op it Bomkleaster. Doe sei er: "Ik bin foar gjin duvel bang."
De jouns soed er nei hûs ta. Hy hie 't ridskipsbakje op 't skouder. Hy roan de Skalkepaedtsjes del om yn 'e Harkema to kommen. Hy moest forskillende houtsjes oer. Doe stie der op ien fan dy houtsjes in juffer.
"Rûmte!" sei Ruerd....
nl.verhalenbank.29351
Yn 'e Ham wienen Ruerd van der Veen en syn hantlanger. Hja wedden der om, hwa't it it raerste opsizze koe. Ruerd hie syn eigen wiif it boarst yntrape.
Hja woarden beide smiten.
nl.verhalenbank.23668
Op it Barrahûs achter Ljouwert kom us in kear in frou, mar it wie yn werklikheit in keardel yn frouljusklean. Doe smieten se har in apel ta en dy heinde se op wylst se de knibbels tsjin elkoar oan smiet. Doe wisten se dat it in keardel wie. Sy fortrouden him net.
nl.verhalenbank.27037
Sytse Jager wie in kear oan 't kuijerjen. Hy roan tusken in stik of hwat oaren yn. Doe woarde hy dêr samar tusken wei nom en oer de dyk hinne smiten. Dat wie it wurk fan 'e duvel, seinen se.
nl.verhalenbank.23912
Op in sânwei yn 'e Harkema roannen Klaes Postma en in kammeraet fan him. Dy't njonken him gong sei tsjin Klaes: "Dû mast op side gean, der komt in lykstaesje oan."
Mar Klaes die it net. Doe is er in hiel ein fuortsodemitere woarn.
nl.verhalenbank.25900
Der sieten in stik of hwat mannen byelkoar to kaertspyljen. Dy woenen in flesse drank ha. Sy bounen skoppenboer oan in lege flesse en doe wie der ien ûnder harren dy stjûrde dy flesse fuort. Even letter kaem de folle flesse werom. Dy sweefde boven yn 'e keamer om. Dy't him fuortstjûrd hie mocht him net oankrije. Mar net ien fan 'e oaren doarst de flesse...
nl.verhalenbank.17554
Yn 'e Hamsherne (yn Harkema) wenne in jong frommes, ik tink dat se har Witteveen skreau. Dy wie ôfgryslike sterk.
Op in kear doe wie se to Twizel yn 'e herberch 'De drie witte kannen'. Der wie in keardel dy woarde lestich. Doe hat hja dy keardel by nekke en kont beetkrige en hja hat him oer de hage hinnesmiten.
Hja leeft nou net mear. Yn in wike wie se...
nl.verhalenbank.33420
To Surhuzum ha se yndertiid it heilich avondmaal fierd yn 'e kroech. It gong hiel bot op in spotten. Der wie ek in man by, dêr hat Albert Buma in dochter fan troud. Dy hat der doe sa fan lâns krige, doe't er út 'e kroech weikom, dat hy doarst letter net heal wer allinne de lannen yn. Dan moest der altyd ien mei him rinne. Sa bot is er doe smiten woarn.
nl.verhalenbank.21230
Mike Ruerd hat oan 'e Boskreed wenne. Hy hie altyd mei de duvel to krijen. It wie in rare woeste keardel. Op in kear hied er in foer baelders thús krige.
De duvel siet by him op 'e souder. Doe bigong Ruerd mei dy baelders to smiten nei de souder ta. Hy woe de duvel deasmite. Op 't lêst hied er 't hiele foer baelders op 'e souder smiten.
Soms moest Ruerd...
nl.verhalenbank.21153
Alde Wibe Alma is ek alris smiten woarn. Dy makke it der sels nei, 't wie in goddeloazen-ien.
nl.verhalenbank.29331
In oare omke fan my hie us nei de froulju ta west yn Droegeham. Op 'e weromreis gong er de krúswei del. Dêr op 'e Krúswei siet midden op 't paed in âld wyfke to kofjemeallen. 't Wie yn 'e neinacht. Doe sei omke tsjin 't âld-wyfke: "Hwat sitstû to meallen? Gean dêr wei!" Doe kom 't âld-wyfke oerein. Mar doe wie 't in hiel great frommes. Sy kom op omke ta....
nl.verhalenbank.19556
