185 datasets found
Dutch Keywords: man geld
Frânse Hinke fan 'e Rottefalle wie duvelbanster en wûnderdokter. Sy wenne de kant út nei de boppeste Rot'falle yn 'e buert fan 't earmhûs, oan 'e lofterhân. Ik wie sa'n fiif en twintich jier âld. 'k Hie 't al in healjier lang tige slim yn 'e draeibonke (kontbonke). Ik koe sitte noch stean en my net forroere. Ik lei altyd en hie in slimme pine. Se fuorren...
nl.verhalenbank.23447
Bauke Haarsma hie in wikseldaelder, seinen se altyd. Mar it nuvere is dat de man letter felyt rekke is.
nl.verhalenbank.20370
Ik haw in swager yn Eastemar wenjen hawn, dy is letter nei Amerika ta gong. Dat wie Jan Klomp. Hy wenne oan 'e Langeastloane. Hy fortelde my us: In boer fan Eastemar moest us nei Ljouwert ta om jild op to heljen. Der wienen guon dy wisten dêrfan en dêr wienen twa man by, dy loerden op him. Dy roannen him de jouns tomjitte. Sy wienen oan Swarteweisein ta....
nl.verhalenbank.23686
(Folkert de Haan fortelde it bikende 'Pealtsje fan Easterlittens' mei dit forskil fan it tradisionele, dat de skuonmakker dreamde, syn gelok soe er fine op 'e brêge fan 'e Wurdumerdyk to Ljouwert. Der woarde net by forteld dat der noch in twadde pot mei jild ûnder de earste siet.)
nl.verhalenbank.15692
Der wie in man, dy moest in protte jild fuortbringe. 't Wie sulverjild, dat er yn in pûde droech. Japik Ingberts trof dy man en sy rounen togearre op. Al gau krige de man fortrouwen yn Japik Ingberts. Doe sei Japik Ingberts ûnderweis: "Ik kin 't jild wol even foar jo drage." "Jonge ja," sei de man, "dat liket my skoan ta. Mar it is my net like folle hwa't...
nl.verhalenbank.18201
Bûten Bûtenpost stiet in herberch: De laatste Stuver. Dy herberch hat sà syn namme krigen. Der wenne yndertiid in kastlein yn, dy mocht graech in buorrel en syn wyfke krektengelyk. Dat kom de saek net to'n goede. It kaem safier, dat doe't de drankleveransier kom, doe koenen se him net bitelje. Sy seinen tsjin 'e drankleveransier: "Dat komt, de lju dy't...
nl.verhalenbank.17697
Stammerige Harm haw ik skoan kend. Hy wenne yn Twizelerheide en handele yn âld izer, blik, fodden en al sok spul. Alles wie fan syn gading. As der hwat op in hiem lei dat fandele er op. Hy hie yn 'e iene hân in stôk en mei de oare hâldde er in âld sek beet, dy't him oer 't skouder hong. Dêr die er alles yn hwat fan syn gading wie. In hiele bult âld izer...
nl.verhalenbank.34500
Piter hie in wiif, dat wie in tsjoenster. Nachts wie se der op út, dan lei de pânse allinne op bêd. Piter sels hie him oan 'e duvel forkocht. As er forlet fan jild hie, dan hong er in lege jildponge bûten oan 'e kruk fan 'e doar. Dat die er jouns. De oare moarns siet der jild yn.
nl.verhalenbank.25431
In arbeider hie in kontrakt mei de duvel sluten. Hy hie in stik jild fan 'e duvel krigen, mar dan soe de duvel him letter ophelje. Dat wie op dy en dy dei nei twintich jier. Doe't de twintich jier omtrint om wienen, woarde it de man raer yn 't liif. Yn syn binaudens frege hy de boer om rie. De boer wie wol bitûft en dy sei tsjin him: "Ik sil dy wol helpe,...
nl.verhalenbank.20987
Wij hewwe 't had in Dokkum in de duvelshoeke. Daar spookte 't in de bakkerij. De bakker had twa dochters. Die kregen ferkering. De feinten wouen bij hen opsitte en froegen of se niet een kamerke hadden, waar se sitten konnen. "Jawel," seien die dochters tegen de feinten, "maar in dat kamerke daar spookt it." Doe seien de feinten: "Dat willen wij us...
nl.verhalenbank.24288
In neef fan my en syn faem en ik mei myn feint ha ris mei ús fjouweren nei de wiersizter ta west. Dy wenne to Ljouwert, achter oan 'e Nijstêd. Wy hienen bisluten it minske to grazen to nimmen. Myn neef gong njonken my sitten en myn feint by de faem fan myn neef. Mar it earste dat it minske sei, wie: "Jimme hearre sa net to sitten. Jo hearre dêr by en jo...
nl.verhalenbank.21045
Myn suster is nou tolve jier wei. Sy wie frijgesel en tsjinne yn Amsterdam. Op in kear hie se nei in freondinne ta op bisite west. 't Wie op 'e joun. Hja roan werom lâns de Hearegracht. 't Wie dêr stil. Doe kaem der ynienen in keardel fan achteren oan en dy kaem har op side. Sy koe syn fuotten net sjen. 't Wie krekt as sweefde er. Hy sei tsjin har:...
nl.verhalenbank.21051
Genezingen door bestrijken was en is nu nog wel in zwang. Wratten konden bezet worden. Een oude man uit Annen werd er bij gehaald. Geld wou hij niet ontvangen, bedanken mocht men hem evenmin. Er hoefde enkel maar geloofd te worden in zijn kunnen, dan zouden de wratten verdwijnen.
nl.verhalenbank.43171
Jan Wouda fan 'e Keale Wei hat in wikseldaelder. Hy hat altyd presys in daelder yn 'e bûs. As hy der hwat fan útjowt, it is fuortdaelks wer in daelder. Sy fregen him us: "Hoe hast dy krigen?" "Dan mast dy oan 'e duvel forkeapje", sei er.
nl.verhalenbank.23685
Op 'e Boppewei siet in kiste mei jild yn 'e groun. Dat jild wie fan 'e famylje fan de âlde hear. De âlde hear spoeke dêr. Dy roan dêr nachts om mei in rolle fyfskaft op 'e rêch.
nl.verhalenbank.21087
Bearn van der Woude fortelde: Ik wie us in kear by Hindrik Pikelhearring (= van der Molen). Doe sei Hindrik tsjin my: "Bearn, ik ha noch in bigje. Dat wie krekt hwat foar dy. Wolst it keapje?" Ik sei: "Ik ha gjin sinten." "Hoechst der ek net folle foar to jaen", sei Hindrik, hy is goedkeep. Ik sei: "Ik mat him earst mar ris sjen." Doe wy der hinne. 't Wie...
nl.verhalenbank.26059
Albert Gjaltema fan Gr. Pein hie in wikseldaelder, seinen se. Dy hie altyd wol sinten.
nl.verhalenbank.31928
Der wie ris in man, dy soe in beamke efterhûs poatsje. Hy oan it dollen en doe rekke er mei de lodde hwat hurds. Doe wie dat in pot en dy siet fol jild. Hy helle de pot yn 'e hûs. It jild burch er op. Op in kear hied er it lid fan 'e pot op 'e tafel lizzen. Sa kaem de dokter deryn. Dy biseach it lid is en sei: "Hea, hwat is dat in aerdich lid. Dêr stiet...
nl.verhalenbank.11540
Tichte by de Fjouwer Roede is de Spoekloane. Der wie us in man dy roan dêr lâns. 't Wie by nacht. Piter hiet dy man. Hy hie jild bard en ek nochal moai hwat. Doe't er in eintsje op stap wie, stie der in dikke swarte houn. Piter wie in bytsje skruten, mar hy bearde fan net. Hy struts de houn oer de kop en sei: "Bistû dêr? Bêste houn." De houn mocht dêr wol...
nl.verhalenbank.22165
Geale-om hie ek faek lêst fan in nachtmerje. Dy wenne hjir yn 'e Westerein. Doe wie der ris ien, dy rette him oan, hy moest moal struije op 't gesicht en op 'e tekkens. Doe hat er dat dien en de oare deis, doe siet der in fanke by de tafel. Dy koe net wer fuortkomme hwant sy hie moal oan har. It wie ien fan Sikke Boukes froulju, tige rike lju. 't Wie wol...
nl.verhalenbank.29756
35