Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Een dwaallicht, ja, dat is een man die, dat is iemand die een beetjie buiten z'n schoenen loopt. Tenminste, dat heb ik iemand uit Schoonderwoerd is hore zegge.
nl.verhalenbank.72810
Edze-om wie mem har jongste broer, dy is yn Limburch forstoarn. Dy hearde fan tofoaren al de lûden fan 'e auto's en de fleanmesines. Ek seach er ljochtsjes fan 'e tram. Dat is allegear neikom.
nl.verhalenbank.32821
Alde Bearn v.d. Woude wenne yn 'e Parken. Hy fortelde, dat hy seach dêr in ljocht, dat biweegde fan Oast nei West. 't Wie op in joun. Syn frou wie syklik, dy lei op bêd, dy rôp hy der ek by, doe seach dy it ek. 't Wie in wylde lantearne. Letter kaem de tram dêr lâns, dêr wie 't de foarboade fan.
nl.verhalenbank.31939
In sekere Bouma, ôfkomstich fan Garyp, hie us nei Drachten ta west en moest nei Olterterp ta, dêr't er by de boer wenne. Doe wie der ynienen in wylde lantearne achter him west. Dy siet him achternei.
Hy fleach sa hurd er mar koe om dy wylde lantearne foar to bliuwen. Doe't er by de boer yn Olterterp op 't hiem wie, plofte er achter de hage del, alhiel út...
nl.verhalenbank.32439
Maor ik heb unne man gekend, as die 's aves z'n paard naar de waai ging brenge, in den donkere, in WeIl en nou wit ik nog goed dat diejen men daor stalkaorse zag. Da was 'n lichtbal. Iets spook- achtigs.
nl.verhalenbank.72778
Wel mit de helm geboorn was, har altied geluk.
Hai hof nait in dainst en zien zoakn gongen ook goud.
Ie heurn nou nooit meer van mit de helm geboorn, omdat dat ding nou votdoadelk weg doan wordt deur verpleegsters en zo.
Vrouger wur e opbaargd.
Zo ain kon ook begravvenisn zain van te veurn.
Lichtgeleuvig bin ik nait, moar dat er veurloop bestait leuf ik...
nl.verhalenbank.44023
Ek sei se in kear: "Ik ha allegearre ljochtsjes sjoen, dy't biweegden. Der komt hjir foroaring." Doe kom dêr letter in hurde wei, dêr't de auto's lâns snuorren.
nl.verhalenbank.22289
Us heit fortelde, op Topwear stienen in pear boereplaetsen. Op ien fan dy plaetsen wennen twa bruorren dy hienen to jounpraten west nei Grinzer Pein.
Op 'e weromreis roannen se achter elkoar oan. 't Wie tige tsjuster. Sy kommen net tagelyk op Topwear oan, hwant de iene, de achterste, dwaelde in hiel ein ôf. Hy folge ljochtsjes, hy miende dat dat de fonken...
nl.verhalenbank.27496
Geheimzinnige Lichtje
Di he'k ok meegemokt. Daor heet 'n windmeule gestaon vlak ant spor, ginds aon d'n uitkijktore. Nou was er 'ne man ant buurte tegenover de kazerne bij Loomanse, en hij durrefde nie langs de meule nar huis; 't was helder maonlicht. Ik zee tegen de'n oude Jan Looimans: ik wil wel us kijke war da lichje braand. Eene zoon zee: Fons ik gao...
nl.verhalenbank.41514
Pake ried froeger us troch de Harkema. Doe wie dêr fan alles noch neat to sjen.
Doe't er thús kaem, sei er: "Nou ha ik raer hwat sjoen! It wie allegearre ljochtsjes yn 'e Harkema!"
Letter wie 't dêr allegearre ljocht. Strjitlampen, fytsen en alsamear.
nl.verhalenbank.19955
Doe't ik in jonge wie, doe wennen wy op 'e hoeke fan 't Kleasterbreed, dêr't nou it monumint stiet. Doe ha 'k dêr flak by ús in ljochtsje sweven sjoen op it plak, dêr't se letter in nij hûs delset ha. Dat hat in wylde lantearne west.
nl.verhalenbank.20047
Op in nacht seach heit de kant fan Hurdegaryp út wei twa ljochtsjes dizze kant út kommen. 't Gong oer de polder hinne. Dêr wie wol in âld modderreed, mar dy wie sa min en sa drekkich, dêr koe noait in minske fytse. En dochs wienen it krekt fytsljochten. Mar dêr wie gjin forkear mooglik. Auto's wienen der doe noch net. De oare deis hat heit dêr hinne west...
nl.verhalenbank.32283
Us pake wenne op it Wytfean. As er jouns dy kant nei de Harkema útseach, dan seach er dêr allegear ljochtsjes. It wie dêr doe noch heide, en minsken wennen der hast net. Mar letter is Harkema bot oanboud en doe kamen der ek in soad ljochten.
nl.verhalenbank.31211
In ynwenner fan Aldegea (H.O.) hie nei de slûs ta west, nei de Fluesen. 't Wie yn 'e winter. Hy hie riden en kaem werom.
't Wie op jountiid. Healwei Aldegea seach er in frjemd ljocht. Hy sette der achteroan. It sweefde. It gong de polderdyk del. De man moete net ien. It ljocht gong troch it doarp en sweefde nei 't tsjerkhôf ta. Dêr waerd it wei yn in...
nl.verhalenbank.31303
Ik hear it heit nòch sizzen: Sjoch, dêr komt skielk in hûs, hwant dêr brânt in ljocht. Dan seach er in wylde lantearne.
nl.verhalenbank.25160
Anne Douma fan Broeksterwâld seach de wylde lantearnen samar oer de groun fleanen. 't Wienen greate ljochten, krekt as fan auto's. 't Wie foargedrús.
nl.verhalenbank.30395
Dêr stie in wettermoune oan 'e Swarte broek, ûnder de Moune-ein. Dêr wie in polder dy't ûntstien is yn 1866. Dêr fan ôf/foarby roun in reed fan Hurdegaryp dwars oer nei Ikkerwâld. Dat wie de Papereed, dêr troch de monniken oanlein.
Op in nacht moest heit mealle. Heit wie mounder. Doe seach er fanôf Hurdegaryp twa ljochten oankommen, rjochting Ikkerwâld,...
nl.verhalenbank.32151
Ik bin us in kear troch in dwaelljocht forbjustere rekke. In neef fan my, Jan, dy wenne yn in lyts húske yn 'e heide 'De Petten', in ein achterút.
'k Sei us op in joun tsjin Marijke: "'k Wol even nei Jan ta. Setstû om njoggen ûre even 't lampke foar 't gleske del yn 't achterhûs? Dan kin ik 't fine."
Ik praette by Jan. Doe soe 'k wer nei hûs ta. Hy roan...
nl.verhalenbank.24906
2.86. De gloeiende paap
Eene legende uit het Postelsch bosch, door Lens.
Onder bovenstaanden titel is in 1868 te Herenthals een romantisch boekje van 63 bladz. gedrukt, waaruit ik de voornaamste gebeurtenissen beknoptelijk overneem. Volgens het verhaal eener vrouw, die in genoemd jaar ruim 87 jaar was, hadden ze plaats ten tijde van den vader van den...
nl.verhalenbank.50128
De vuurman - te Venloo en te Arcen
Bij den ondersten Houtmolen vlak bij Venloo spookte vroeger ook alle nachten zoo’n vuurman. En hij eischte een cijns van de bevolking. De bewoners daar in de buurt moesten hem jaarlijks een kar zand, een paar blikken schoenen en zeven en een halven stuiver geven. Kreeg hij die niet, dan maakte hij het hun soms lastig....
nl.verhalenbank.49521
