176 datasets found
Dutch Keywords: man verdwijnen
Der wie in frou, dy hie in gouden skonk. Hja sei: "As ik der us ôf kom to reitsjen, dan wol ik dy skonk by my hâlde. Dan meije jimme dy der net ôfhelje." Dat biloofden se har, mar doe't hja stoar, hâldde de man him net oan syn wurd. Hy nom de skonk der àl ôf en it minske kom sûnder gouden skonk yn it graef. Doe't se ien dei op 't tsjerkhôf lein hie, kom...
nl.verhalenbank.23719
Spookdieren Als men vroeger 's avonds laat na het werk nog het paard naar de weide ging brengen, gebeurde het meermalen, dat er een kat op een hekkepaal zat, die dan zei "je kunt mij er toch niet afslaan". Dikwijls sloeg je door haar heen als door een geest. Mij moeder verhaalde zeer dikwijls het volgende, hetgeen ze vernam uit de mond van een blinde...
nl.verhalenbank.13433
Kolken wazzen d’r vrouger in ‘t “oal daip” (= Mussel A.) “Grondeloos” zeeden d’oln vrouger. Dat was ook wel zo. Want d’r bint nog stee’n, woar ie gain vaste grond kriegen kennen. Broggen wazzen d’r nait en elk en ain mos deur vlode stee’n aan d’ander kaande komen. Mien ol lu vertelden den vrouger: “In de bouls mai is ’n keer ’n woagen mit heu in de kolk...
nl.verhalenbank.45661
5.8. Stroper schiet zijn eigen vrouw Ik heb hier wel g'hoord dat er ne vent was en die ging haas wachten in de stal. Hij aai er ook savooien staan, zal ik zeggen. En daar kwamen veul hazen. Da was met de sneeuw te zien. Hij zegt: ''k Gaan van den avond is haas wachten, dan hewwe ook is iet in de pot'. 'Ge zij zot!', zegt zijn vrouw, 'Kom maar slapen, da's...
nl.verhalenbank.44351
Ik wie feint. Ik kom fan Surhústerfean en moest nei de Boelensloane ta. 't Wie jountiid en tsjuster. Ik wie op 'e fyts en hie de carbidlampe oan. Mar dy brânde mei ien pit. Ik stapte ôf om der even nei to sjen. Dat wie yn 'e buert fan it Blauhûs. Wylst ik dêr sa stie, kom der in dame oanstappen. It wie in great, swart frommes. Sy gong lyk foar my stean en...
nl.verhalenbank.23484
Hjir yn 'e Westerein stie in spûkhûske, dêr doogde it net yn. Dêr doarst net in minske jouns by lâns, sa bot gong it dêr op 'e joun en yn 'e nacht altyd oan wei. Yn dat hûske ha Sake en Elske wenne. Der flak by dat hûske wie ik ris mei myn maet by de wâllen lâns gien om pealtsjes byinoar to fandeljen foar brandstof. It wie in earme tiid en wy hienen gjin...
nl.verhalenbank.38516
Anne Feddema (^) fortelde: Ik wie us yn 'e nacht bûten ('t Wie yn Broek). Doe kaem der in juffer oan. Ik bleau stean om to sjen. Doe wie se samar ynienen wei.
nl.verhalenbank.18188
Ik: "Ja, ja, er is zoo nogal wat: kollen, zwarte kunst, nachtmerrie." "Maar met uwes welnemen: nachtmerrie is een man. Dat hebben we ook bij ondervinding. Bij de vader van de ouwe Jaappie Postman was een paard, dat van de nachtmerrie gereden werd. Het zweette, zijn manen waren gestrengeld, en het was 's morgens doodloof. Toe heb Jaap met zijn knecht 's...
nl.verhalenbank.9313
Myn skoanheit wie mei syn broer oan 't murdejeien. 't Wie nacht en sy wienen elk oan 'e kant fan in wyk. Doe wie der ynienen in hiele grouwe, swarte houn. It beest hie egen as koallen fjûr. Hy wie nou us by skoanheit, dan wer by dy syn broer. It wie gjin goed spul, skoanheit fortroude it net. Hy tochte dat it de duvel wie. Hy sei: "Ik raem him of ik sjit...
nl.verhalenbank.19916
Der hat is in boer west, dat wie in widner. Nachts kaem der faek in nachtmerje by him, mar doe gong er us in kear hinne op oanrieden fan in oar, dat hy lei in stik roggebrea op 'e stoel foar 't bêd del. Doe koe de nachtmerje net wer fuortkomme. Hy hie har fangd. Doe't de boer de oare moarns wekker waerd, siet hja by de tafel. It wie in knap frommeske. De...
nl.verhalenbank.17640
In man fan Droegeham (it wie Hindrik Hoeksma sels) seach op in joun op 'e Ikkers in frommes yn 't wyt oankommen. Hy miende dat er har wol koe en soe har groetsje. Mar doe't er flakby wie, wie se samar ynienen fuort troch in daem. Der wie neat mear fan har to sjen.
nl.verhalenbank.37235
Op in kear kom ik by de faem wei. Doe't ik by hûs wie yn 'e nacht, roan der in grouwe, wite geit op 'e reed om. Ik tocht earst: dat is ús geit, en ik prebearre him to krijen. Mar dat woe my net slagje. Wol in kertierlang wie ik dêr mei dwaende, mar dàn sprong de geit wer oan dizze kant fan 'e dyk, dàn wer oan 'e oare kant. Op 't lêst joech ik it oer. Ik...
nl.verhalenbank.21331
In nachtmerje is in frommeske, ien fan sawn dochters, as se op elkoar folgje. Sy komme troch 't slotsgat yn 'e hûs, Der wie in boer, dy hie in hynder, dat woarde faek troch de nachtmerje biriden. Dêr hie 't dier gâns hinder fan. Doe struide de boer it hynder ris in kear moal op 'e rêch. Doe koe de nachtmerje der net wer ôf komme. De oare moarns siet se...
nl.verhalenbank.23532
Rypke Paulusma fan de Tike kom altyd mei de koarts werom fan 'e Grinzer klaei. Dat neamden se de klaeikoarts. Knjillis Wytses fan Sumar hie dêr in âld resept foar, dat tige holp: Sy moesten har eigen wetter drinke, dan wienen se de koarts kwyt.
nl.verhalenbank.32601
By ús beppe wie ien fan 'e bern bitsjoend. Pake gong nei Wopke ta to Kûkherne. Wopke frege of pake wol hurd rinne koe. "Jawol," hie pake sein, "'k ha nije klompen oan." Wopke joech pake guod mei. Doe gong pake troch in stik lân mei beesten. Dy sieten allegear achter pake oan. Pake rinne om 't leven. Hy rekke yn 'e sleat en de beesten der boven. Mar hy kom...
nl.verhalenbank.23915
Spookdieren Janna kon zich in een kat veranderen en ook binnenkomen met gesloten deuren. Katriene zat te weven in de weefkamer. Plotseling zat er een kat achter haar, hoewel er geen deur was opengemaakt. Zij zegt: "och, daor zit dee smerige katte ook wier achter mie. Veuruut, gao weg, Janna." De kat zei: "och Katriene, ik zal wel gaon." Aangezien men de...
nl.verhalenbank.13395
Jaarn leden kon men Potters Wilm zien lopen tussen Sleen en Dalen. Hij liep altijd te breien; witte wollen sokken had hij aan. Twee jaar na zijn dood hebben sommige mensen hem op dezelfde weg opnieuw zien lopen. Verder heeft een jongen iemand uit het dorp terug gezien. Het was een oud mannegien; de jongen zag hem zitten in het koren veld. Het ventje liep...
nl.verhalenbank.45138
Genezingen door bestrijken was en is nu nog wel in zwang. Wratten konden bezet worden. Een oude man uit Annen werd er bij gehaald. Geld wou hij niet ontvangen, bedanken mocht men hem evenmin. Er hoefde enkel maar geloofd te worden in zijn kunnen, dan zouden de wratten verdwijnen.
nl.verhalenbank.43171
Minse Griper fan Boelensloane - myn âldomke - hie in toverboek. Dêr hied er ris yn lêzen. Doe wie der fan alles op 'e lappen kom. Doe moest er alles like hurd werom lêze. Mar dat koed er sa hurd net. Doe wienen de roeken allegear al om him hinne yn 'e hûs west. Hy hie fan alles al prebearre om tiid to winnen. Hy hie earten en beannen trochinoar mingd, mar...
nl.verhalenbank.25592
Alles wat ik vertel, heb ik heurd van ander mensen. Zulf heb ik nooit wat beleefd en geleuvn dou k t evenmin. As kind was k wel baange veur witte wieven. dei zatn in de kolkn van t daip. Zo wur ons verteld. En wie zagn dr vanzulf ook wat, as wie in t woater keekn. d Oaln zeen verder, dat dr uut de kolk asmis n stem kwam; zai hadden t zulf heurd. De stem...
nl.verhalenbank.43400
35