Datasets - ISEBEL

De Witvrouwkes "Ze kwamen uit Duitsland", zei Graad, "ze waren helemaal niet katholiek, maar op en top heidens. Wat ze 's nachts uithaalden, dat kon Joost weten, maar ook overdag konden ze toveren van jewelste. Vaak kwamen ze op een voormiddag op 'n boerderij, als de boerin de pot aan 't koken was. En dan was het 't gewone kunstje van haar, om het spek,...

antwoorden

nl.verhalenbank.13221

Myn swager hie in jong hynder. Dêr wie er greatsk op en ek tige mâl mei, hwant it hynder wie och sa gehoarsum. Hy sei: "It hynder hat noch noait hwat wegere. Dy lit neat stean." Doe't er dat sei, wie Jehannes krekt oan 't baeldertellen. Doe't de wein fol wie mei baelders soe myn sweager der mei fuort. "Fuort", sei er tsjin 't hynder. Mar 't hynder bleau...

blijven

nl.verhalenbank.38259

Ja (aldus de heer D. Schuurman), van de vrije kunst weet ik ook nog wel een moppie. In den buurt van Nieuwendam was vroeger jaren een roover, die ze maar niet te pakken konden krijgen. Op lest hoorden ze dat ie in een herberg te Nieuwendam was, en de burgemeester gong er met een stuk of wat dienders op af. De roover had net een bittertje besteld en zat...

aangeven

nl.verhalenbank.9177

Almers G. uit de Beets (Noord-Holland). Behalve dat zij den dood kon voorspellen, verstond zij de kunst om zieken gezond te maken. Eens zag ze iemand aankomen, krom van de rheumatiek. "Wie is dat?" vroeg zij aan mijn zegsman. "Wel N.N.," was zijn antwoord. "Dat mag niet," zei G., en van af dat oogenblik zag mijn verteller N.N. rechter op gaan loopen....

aankomen

nl.verhalenbank.9422

Alde Hindrik Pikelhearring koe soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme litte. Ja, hwat koed er net! Hy wenne yn de Pein. Hy roan mei sinaesappels by de streek lâns en sa kom er ek us in kear by ús. Mar wy hienen 't tige krap en sinaesappels mochten ús net barre. Mem sei tsjin him: "Kom der mar yn, dan krije jo in bakje kofje. Mar ik kin neat fan jo keapje."...

nl.verhalenbank.21110

Daar was ook een smid, die de zwarte kunst verstond. Hij vroeg aan zijn knecht: "Wil ik voor de aardigheid die wagen die daar aankomt eens laten stilstaan?" Dat gebeurde. Toevallig zat daar een oud-soldaat, een gewezen dragonder, op. Deze verstond ook de kunst. Hij sprong eraf, liep naar den smid toe en zei: "As je niet weerlichtgauw make, dat we weer weg...

aankomen

nl.verhalenbank.9319

Hendrik van der Molen het hier woond dat in eindje uut. Maar een stap of wat van ons af, hier flakbij. Hij was faak bij ons. Hij was een duvelbander, seiden se. Hij het al jaren wei west. Ons moeke was weduwvrouw. Op in kear kwam Hendrik bij ons, doe froeg hij om de puidel van de tabak. Myn broer had der een. "Mooi jongen", zeedie. 't Was een fremdig man....

nl.verhalenbank.23967

Te Broek in Waterland woonde Trijntje P., die kollen kon en een zeer bizonder mensch was, die rookte en pruimde en dronk. Die zou iemand haar kunst leeren. Daartoe moest hij dicht bij haar komen zitten en alles woordelijk nazeggen. Hij beloofde dat. Toen kwam er eerst een kalf naast hem staan en daarop kwam een leege broeipot aanhuppelen. Toen begon...

aanhuppelne

nl.verhalenbank.9396

2.22. De duivelsberg te Riethoven Als men er bij nacht langs gaat, dan hoort men er schoon muziek. Geesten uit de hel komen daar op de maat dansen, springen, zingen en velerlei duivelsche kunsten uitvoeren. Somtijds gaan ze uit het bijgelegen Duivelsven drinken of daarin een groot rumoer maken. 't Is een erfgerucht, van ouders en voorouders op de kinderen...

aanschouwen

nl.verhalenbank.50062

DE TOVERMOLEN Aan de grote weg tussen Schipluiden en Delft stond de alom bekende tovermolen, die later werd vervangen door een stoomgemaal. Toen de tovermolen nog maalde, kwam het vaak voor dat de boeren, die in de vroege morgen met kar en paard naar de markt in Delft reden, bij die molen veel last ondervonden. Plotseling bleef het paard daar stokstijf...

afvallen

nl.verhalenbank.32582

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur