Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
H.E.: Zeg, Eduard, babys, zeg met kleane keender, dee nog in dat vlies bint geboorn, met de geboorte, dat neumt ze dan met n helm op geboorn, die zoln vuural in de tookomst könn kiekn, dee zoln vuural vuurgezichtn hebn.
E.M.: Dat he’k nooit heurd, dat he’k nooit heurd.
G.M.: Ik heb wa es mangs heurd, dat der wat warn geboorn met n helm.
H.E.: Dan zit ze...
nl.verhalenbank.128547
It barde jierren lyn yn Zevenhuzen ûnder Burgumerheide. Dêr wennen Tsjitse en Kei (Boonstra). Op in kear soe Kei de aeijen ophelje, mar de hinnen seinen: "Wy lizze hjoed net."
Doe soe Tsjitse de kou melke, mar de kou kearde him om en sei: "Ik jow hjoed gjin molke."
Tichteby wenne in tsjoenster, dat wie Jantsje. Jantsje hie in winkeltsje. Dy krige de...
nl.verhalenbank.36472
Om tsjoensters to kearen dienen de lju altyd duveldrek ûnder 'e drompel. Dêr koe de tsjoenster net oer komme. Wy hienen as bern altyd in pûdtsje mei duveldrek op it boarst, om mar net bitsjoend to wurden.
Dy't bitsjoend wie, hie krânsen yn 'e kessens. Wienen der trije folle krânsen dan gong dyselde dea, dy't bitsjoend wie. As se dan nei de duvelbander...
nl.verhalenbank.29540
In omke fan my wenne yn in kroech. Hy hie in jonge, dy rekke siik. Doe ha se syn kessen iepenskuord en dêr kaem fan alles út. Der siet in keizertou yn, dêr't se de muorre mei mjitte en in sinaesappelskyl, ja fan alles.
De duvelbander hienen se der by helle. Dy frege: "Komt hjir wolris ien, dy't net fortroud is?"
"Ja, stammerige Harm", sei omke.
"Dan is...
nl.verhalenbank.36529
De tsjoensters makken moaije krânsen yn 'e kessens. Yn dy krânsen siet de kracht. As dy opbrând wienen wie de kracht der út. Dan koe 't bern wer rêstich sliepe.
nl.verhalenbank.36927
Bij ons in Lopik woonden d'r vroeger drie heksen. M'n tante woonde er ook naast een. Die tante ging er wel eens kijken, toen die vrouw ziek was. Maar ze dorst ze niet aan te raken. Want ze was bang, dat ze het toveren aan haar zou overdoen. Want die mensen konden niet sterven, of ze moesten hun toverkunst aan een ander overdoen. Ze reden op een bezemsteel...
nl.verhalenbank.50591
Heksen
Ik bin opgruid in n umgeevn woor aan hekserij leufd wur. Mien aign schoonmoetje heur mouder zol ook heksn kend hebben in heur tied. Dat is vanzulf al n haile zet leedn. Moar toun wie kinder warn woarschouwden mien olle lu ons altied veur oal Sienkemeu. t Mens woonde bie Muzzelknoal in de buurt. "Neem niks van heur aan kinder", zee mien moeke. Gain...
nl.verhalenbank.43246
Oan 'e Dykswâl, by de Swemmer lâns, stie in stiennen hûs, dêr wennen twa húsgesinnen yn. Yn 't fortrekje dat op 'e feart útseach wenne in Dykstra, yn dat nei it oasten wenne Antsje, in âld-frou allinne. Antsje wie in tsjoenster, seinen se. Albert wie ien fan 'e bern fan Jurjen Dykstra. Dy woarde syklik. Doe kaem der in buorfrou by harren. Dy sei: "Kin 't...
nl.verhalenbank.36579
Myn iegen foader leeft niet meer. Al myn susters en broers bin beteuverd weest. De katten sprongen bij ons by 't huus op. Dat woaren allemoal teuverheksen, die hadden sich veranderd in katten.
Werd der bij ons een sikelik, dan was die beteuverd. Dan gingen se noar 't Swartfeen. Doar woonde de overste van de heksen. Doar gingen se heen veur dat kind dat...
nl.verhalenbank.37288
D'r kwam bij iemand een toverheks. . . hokus, pokus uit staan brabbele. Toen lag die man rondom in de roze. En z'n hoofdpeluw zat vol kikvorse. Eve later ware de roze en de kikvorse weer weg. Want toen kwam de toverheks weer terug. Toen was de betovering verbroke.
nl.verhalenbank.72918
Wie in bern bitsjoend dan seagen se it kessen nei. Kaem dêr in krâns út, dan gongen se nei de duvelbander ta om in drankje.
nl.verhalenbank.36423
Soms komt door hekserij een krans in het kussen.
nl.verhalenbank.47580
Rekke der in bern siik, dan waerden de kessens neisjoen. Kaem dêr in krânse út dan gongen se nei de duvelbander ta. De krânsen waerden forbaernd.
nl.verhalenbank.36623
De tsjoensters makken krânsen yn 'e kessens. Dêr sieten allegear triedsjes yn forwurke. Al dy soarten jern wienen yn 'e hûs. As de krânsen út it kessen wei wienen, wie de macht fan 'e tsjoenster forbrutsen.
As men in apel fan in tsjoenster oannaem en dy iet men op, dan krige men in pod yn 'e mage.
Trape men op in pod, dan woarde it swier waer mei tonger.
nl.verhalenbank.34626
Yn myn jongestiid wennen der yn Feanwâldsterwâl trije âlde froulju, dy't tsjoene koenen.
Ien fan dy froulju hat Boele van der Leest bitsjoend. Hy hie 3 krânsen yn 't kessen, dy wienen alle trije al fol. Doe is Boele stoarn. Hy is deatsjoend.
nl.verhalenbank.38237
D’r was es ’n vrouw, vanwie de minse zeie, da ze hekse kos. Ze kos ’n aander pien bezurge. Ze zat dan thuus en stoak mè spelde ien ’n kusse. En ’n ouwe vrouw, die èrs anders op bed lag, vuulde dan ielke keer de pien van ’t stèke. De spelde wiere dan wer uut ’t kusse gehold en dan vuulde ze ekkes gin pien mer. Mar aste heks de spelde wer ien ’t kusse...
nl.verhalenbank.50488
Wy ha wenne yn 'e Drachtster Kompenije oan 'e feart. Dêr setten wy wolris mei de klomp in krús oer 't paed. Dêr koenen tsjoensters net oerhinne komme, seinen se.
In tsjoenster kin har yn in swarte kat foroarje. As men sa'n kat in lawibes joech, dan hie de tsjoenster de oare deis in smetlape oan 'e holle.
De tsjoensters bitsjoenden yn de regel bern. Dan...
nl.verhalenbank.36094
En je moest geen appel ete van een heks. Dan kwame de padde in je kussen.
nl.verhalenbank.125672
Sjouke-petroalje wenne hjir ek yn Burgumerheide. Dat wie in tsjoenster, seinen se. Hy is op in kear mei de hounekarre mei de twa hounen der foar by minsken troch 't kaeisgat flein, op klearljochte dei. It hier fan 'e hounen siet letter noch yn 't kaeisgat. Der binne minsken dy't it sjoen ha.
Dy minsken dêr't er troch 't kaeisgat fleach hienen krânsen yn...
nl.verhalenbank.36492
Er was eens een wonderlijke man. Hij deed vreemd en de mensen waren bang voor hem; hij zou kunnen heksen. In zijn kussens kwamen vaak kransen voor.
Toen hij op sterven lag had hij het erg benauwd. Na zijn dood, toen men hem ging kisten, zag men dat zijn hoofd verkeerd op de romp stond, een teken dus dat hij een heks was geweest.
nl.verhalenbank.43592
