Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
19 datasets found
Dutch Keywords: kopen verdwijnen
Alde Knjillis Sytske har mem Tryntsje hie nei Jan Goaitsens ta west om molke. Doe't se oan 't âld tsjerkhôf ta wie, woarde se samar ynienen yn 'e sleat set. Alle molke wie fuort. Der mat in lykstaesje west ha, dy't se net sjen koe.
nl.verhalenbank.15903
Tovenaar betovert koe die dood valt Ons vader ging eens een koe kopen in Stramproy. Onze buurman had ons al komen waarschuwen dat we ze niet moesten kopen, want dat ze van een tovenaar kwam. Ons vader was echter een koppige vent en wou niet luisteren. Op een zomerdag was de koe echter uit de wei verdwenen en toen ons vader ook eens bij de tovenaar ging...
nl.verhalenbank.35778
De Rotten bie 't Spek brienge Een oud spreekwoord, dat ik van de weke mos vertaele, mit te uutlagieng d'r bie. Inpussant voor de lezers van Eilanden Nieuws, docht'k. Hier is het tan. Het speulde of in de vorigen oorlog. Dat wil dan zage, d'n oorlog van 1914 tot 1918. Wiele wazze d'r niet trek bie betrokke. Het was bie ons alleen mar moblesoasje. Toch was...
nl.verhalenbank.13294
Myn pake, greate Ale fan Boalsert, fortelde my: Yn myn jonkheit hat âlde Brecht fan ‘e Lytse Kampen it my sels ris in kear forteld. It wie in pûr bêst minske en tige bitrouber as hja op ‘e tekst kaem oer har buorwyfkes Jelke’ IJmkje en Janne’ Bet. Hja wiene doe noch jong en wennen nêst inoar. De hûzen stiene apart, mar de reinwettersbak brûkten hja...
nl.verhalenbank.50543
Hindrik burdman (= H. de Vecht) hie in boek kocht, dêr't er fan alles út learde. Sa koed er wite kninen ta de hurddobbe útkomme litte, as er dêr yn lêsde. Letter moest er alles weromlêze, dan gongen se wer ta de hurddobbe yn. Mar it gong sa fier mei him, dat hy woarde op 't lêst bang yn eigen hûs. Doe is er fan binaudens noch grifformeard woarn. 't Wie...
nl.verhalenbank.23386
Er was een boerke hier ergens in’t dorp en die kocht al die wratten op en eh… Nou, ’t werkte beslist want ik heb ’t zelf dus gedaan. Ik had hier een wrat op een heel ongelukkige plaats staan en die eh, was binnen zeuven dagen, dat had ie ook gezegd hoor eh, nee negen dagen, even niet vergissen, negen dagen ehm, “over negen dagen benne ’t wrat kwijt”. Maar...
nl.verhalenbank.69674
As ge vruuger wratten had he al ha je twintig, dan waren er zekere mensen die da konden. Die konden ka, die wratten verkopen en dan gingen ze weg. En mar dan moet je elke keer een halve per wrat geve. Als het twintig waren moest je twintig halfjes geve. Je had nog geen centen over hoor, mar ik bedoel mar zo, twintig halfjes he. En dan kocht hij ze en dan...
nl.verhalenbank.69663
In Hoogeloon, woonde eh in vroeger dagen een schapenkoopman die van dorp tot dorp trok om schapen te kopen om ze later met een zacht winstje te verkopen. Op zekere dag had hij wat zaken moeten afhandelen in het Kempische dorpje Eersel. Vroeg in de avond, toog hij terug naar Hoogeloon, want het was erg mistig, en het beloofde een donkere avond te worden....
nl.verhalenbank.128322
In Hasselt (Overijssel) woonde een goede dertig jaren geleden een melkboer, de Buut bijgenaamd (Butte, van buiten). De menschen vertelden, dat zij hem vaak 's avonds in den Zomer over den dijk zagen loopen en dan de Buut in eens verdween en in zijne plaats een zwarte kat liep. Niemand wilde zijne melk koopen, zodat hij naar Zwolle moest verhuizen.
nl.verhalenbank.39677
Op 'e joademerk (it Saeilân) to Ljouwert stie froeger in koopman, dy forkocht fytsbannen. Mar deselden dy't guon kochten, rekken se altyd wer kwyt. Wienen se ûnderweis nei hûs ta dan hienen se ynienen de bannen net mear. Se kommen altyd wer by de koopman tolânne
nl.verhalenbank.19940
M’n zus die lag op bed die was ziek en die haije wrat. En der kwame bij ons een man un Harense en die eh, “die wrat die willik wel kope”. “Kope?” zei me’n zus. “ja, dat willik kope”. En die kreeg er een halve stuiver veur, da was toen een ander soes, en eh, hij gaf me’n zus een halve stuiver en eh, verders niks meer. Die wrat was verkocht mar ze had die...
nl.verhalenbank.69686
Vroeger gingen de wanneer d’r kermis was gingen de boerenknechten en meiden gingen de kermis op en daar waren de boekjes te krijgen. Bij het bij het jeweetwel bij zigeuners [en de boeren ging nooit] de boeren gingen nooit naar de kerk [nee, nee, nou goed]. Het was iets heel eigenaardigs met die toverboekjes, als er nu gewaar werd dat men te ver had...
nl.verhalenbank.70113
In omke fan my hie in toverboek kocht op in lommerdsboelguod to Ljouwert. Hy lies der yn en doe wienen de eksters samar ûnder 'e kachel weikaem yn 't skip. Doe hied er wer achterút lêzen - en doe gongen se der wer ûnder.
nl.verhalenbank.20804
Bie n boer dainden es n moal n grode knecht en n lutje knecht. Op n dag vuil et de grode knecht op, dat lutje aal man moagerder wur; ook was e zo stil en zee biekans niks meer. Hai muik zuk dr zörgn over en vruig aan zien kameroad: “Wilt, mien jong, doe vermoagerst bie de dag; wat he-st; scheelt die wat?” “Dat kan ik die nich verteln”, zee Wilt. Grode...
nl.verhalenbank.45695
Myn famylje wie froeger skipper. Flippusom hat fearn mei twa bruorren. Flippus Pot neamden se him. Hy sil wol potskipper west ha. Op in kear farden se fan Grins nei Stroobos. Ien fan 'e bruorren stie by 't roer, de oare luts it skip troch 't djip. Flippus-om hie net goed west en lei yn 'e koai. Flippus-om siet altyd to krimmenearjen, hy hie op syn manier...
nl.verhalenbank.26273
Mijn vader, aldus mijn oude Uitdammer, heb me dikwijls verteld dat er om de Zuid een boereplaats was waar het spookte. Geen mensch kon het er dan ook ophouwe. Op lest woonde er dan toch weer een boer in. Gevallig kwam daar een oude soldaat - oud en grijs - bedelen. "Zoo," zei de boer: "jong soldaat, oud bedelaar: zoo'n vent moet ik net hebben. Jij moet...
nl.verhalenbank.9190
Toovenaars. Op Kats liepen twee mannen met negotie. Een zekere vrouw, die nog leeft, wilde niets koopen. Toen moest haar dochter het ontgelden, want elken avond, was er een zwarte hond bij haar, die maar niet wilde weggaan. Overal waar ze ging achtervolgde het ondier haar. Zachtjesaan is dat minder geworden, totdat het beest eindelijk is verdwenen.
nl.verhalenbank.39099
Schatsagen Eenzelfde verhaal loopt er in Apekinderen, onder Kloetinge, over een leegstaande hoeve, waarvan de bewoner indertijd spoorloos verdween, en waar het sedert dien niet pluis was. Een landlooper vroeg eens aan een boer, of hij niet in de schuur kon overnachten maar die stuurde hem naar het spookhuis... als hij het tenminste aandorst, na al wat de...
nl.verhalenbank.38984
Gerard Kistenkas, zat in de bus van Utrecht naar Maarssen. Er zat een meneer naast hem en zei: 'Goh, wat heeft u daar een lelijke wrat op uw vinger. Wilt u hem, wilt u hem mij verkopen?' 'Verkopen meneer, hoe komt u er bij? 'Nou kijk eens, hier heeft u een dubbeltje. En hij gaf 'm dus een dubbeltje. Dat was toen 10 cent. Gerard kwam thuis en zei:...
nl.verhalenbank.17834
35