Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Piter Poes wie duvelbander en wenne op Sumarreheide. Op in kear moest er nei in frou ta fanwege tsjoenderij. Hja wienen drok oan 't praten, doe sei de frou: "Ik mat even nei de panne mei sûpenbrij, oars siedt dy oer."
Piter Poes sei: "Wachtsje, 'k sil wol even mei."
Doe stie de brij in hiel ein boppe de panne, en dochs sea se net oer.
nl.verhalenbank.25624
Vlak bij Gouda was wel een spookplaats. Vlak bij waar nou de kaarsefabriek is, net an deze kant van 't Bosweggie. Op die hoek stond een groot wit huis met kelders. 't Was zelfs een soort gevangenis. Toen ik soldaat was in Gouda bin ik d'r wel is in weze kijke. Dat huis dee geheimzinnig an en d'r beurde allerlei rare dinge. D'r werd gezegd, de haan begon...
nl.verhalenbank.125730
De Witvrouwkes
"Ze kwamen uit Duitsland", zei Graad, "ze waren helemaal niet katholiek, maar op en top heidens. Wat ze 's nachts uithaalden, dat kon Joost weten, maar ook overdag konden ze toveren van jewelste. Vaak kwamen ze op een voormiddag op 'n boerderij, als de boerin de pot aan 't koken was. En dan was het 't gewone kunstje van haar, om het spek,...
nl.verhalenbank.13221
As in bern bitsjoend wie moest men nuddels en spjelden yn wetter siede en dat wetter moest men it bern opdrinke litte. Ritske Aeltsje fan Houtigehage die dat altyd. Sy hie faek mei tsjoenderij to kampen.
nl.verhalenbank.12276
Heit fortelde, yn 'e Westerein hie in man west, dy syn wiif wie der alle nachten op út. Mar de man wist fan neat. As er wekker waerd, dan lei der in kouwepânse njonken him op bêd. Hy tocht al us: "Hwat kin dit bitsjutte." Doe op in kear geat er in amerfol siedend wetter oer dy kouwepânse hinne. Doe wie 't wiif der yn tûzen hasten oanstouwen kom, hymjend...
nl.verhalenbank.19323
As de tsjerne bitsjoend is en men kin gjin bûter krije, dan mat men siedend wetter yn 'e tsjerne jitte.
Dan geane dyselden dea dy't de boel bitsjoene.
nl.verhalenbank.21482
Ik: "Ja, die kollen moeten raren dingen zijn."
Nadort: "Of het, mijnheer. Ik en mijn vrouw bennen ook ers bekold geweest. We trilden, werden mager, konnen niet slapen, zweetten erg en meer van die narigheid. Toen hebben we het hoofdkusschen open gemaakt, en daarin zaten wel een soepbord vol veeren met een kop er nog bovenop, die an mekaar geklonterd...
nl.verhalenbank.9311
Us beppe hie in famke, dat wie net goed. Hja wie der skjin mei forlegen. It bern die oars neat as gûle en oangean. Hja wienen har rie skjin to'n ein en op 't lêst hellen se in duvelbanner op. Dat wie in frommeske. Hwer't se wei kom wit ik net. Dat frommes sei, sy moesten in pot mei wetter boppe de fjûrpot hingje. Dat wetter moest siede en dêr moesten se...
nl.verhalenbank.36908
Ik wie senuwsiik. Dokter hie sein: It allerbêste dat jo mar krije kinne, matte jo ha. Dat koe 'k net krije. 't Mocht ús net barre. Ik wie 27 jier. Ik tsjinne by in oar. De frou sei tsjin my: "Myn beppe hat in ekster yn 't liif, jo kinne der ek wol us ien yn ha, hwant it kin raer gean mei dy tsjoenderije. Ik tink dat der kweaminsken oer jo geane."
Der...
nl.verhalenbank.21910
De tsjoensters siede nuddels yn in panne en dan stekke se der mei yn popkes om.
nl.verhalenbank.23874
Yn 'e Houtigehage wenne in sikere Minke, dy hie in bern, dat wie bitsjoend. Minke woe lykwols sekerheit ha en dêrom makke se it holkessen fan 't bern iepen. En doe wie 't al sa, dêr sieten krânsen yn fan fear. Doe woe se noch wite hwa't de tsjoenster wie. De minsken retten har oan, sy moest spjelden siede yn wetter, dan kom de tsjoenster opdaegjen. Dat...
nl.verhalenbank.34449
Op 'e Skieppedrifte wienen 't by âlds allegear tsjoensters. Rikele Tsjerks (famylje fan Sterke Hearke) hie nachts in gripe by 't bêd stean. Op in kear wienen 't allegear swarte kaën by him yn 'e hûs. Doe doarst hy der net yn om 't iten fan 't fjûr to heljen. Dat liet er forbrânne.
nl.verhalenbank.23445
Met de helm gebore, ja, d'r was vroeger bij ons een man die zee, dat ie met de helm gebore was. Hij woonde op een werf met meer mense. Toen was d'r een vrouw, die zee: "Hij heb mijn betoverd". Toen zijn ze naar een zogenaamde toverdokter gegaan een levende zwarte kip koke. Dat was een ouwe man.
nl.verhalenbank.125732
Ik wait nog n middel teegn “vrang” bie koi-en. d Oal heer nam dan n vledderstroeke, snee de schille dr of en gung de schille mit wat stroop kookn. Dat kreegn de baistn in; och ja, vai-artsen zag ie ja nich.
Wat de baistn aanbelangt. Ie kennen ja wol de honnebere of iembere; t is n stroeke mit zwaarde besn dr aan. Zai zeden vrouger: “As ie ain kou mit zo...
nl.verhalenbank.44555
Heit en dy wennen op 'e Fjouwer Roeden. Sy hienen in jonkje, dat woarde siik. Sy woenen nei Greate Wopke ta to Kûkherne. Mar sy koenen it wetter fan it bern net meinimme, dêr wie 't noch to lyts ta. Doe nom heit it himdtsje fan 't jonkje mei.
"Wite jo ried?" sei heit tsjin Wopke. Hy liet Wopke 't himdtsje sjen.
Wopke biseach it en sei: "Der komt wolris in...
nl.verhalenbank.22161
De pater of de pestoor wur wel vaker roepn, as er ziekte was. Bieveurbeeld, as er n krans in t kussen vonden wur.
Moar sommigen kunnen zuch doar zulf met redden.
Ik weet van iene, waar ook zo’n krans te zien was; in dat huus wis men er wel road op.
Et kussen wier oopn sneden; dr zat een doeve in; bienoa kloar, allenig de kop ontbrak nog. As die r aanzeetn...
nl.verhalenbank.44960
Frânse Hinke wie duvelbanner. Sy wie de opperste fan 'e tsjoensters. Sy sei: "Jimme matte in pakje spjelden goed yn wetter siede litte. De pine, dy't de tsjoenster it bern oandien hat, sil se dan sels ûndergean. Sy sit dan to razen en to kjirmjen."
Heit en mem ha de ried opfolge. Dy't se net fortrouden ha se net yn 'e hûs litten. Ik wie mei in wike wer...
nl.verhalenbank.24448
Reade Atse
Atse hurdrider dy wenne op it Wâltsje yn Eastermar. It wie sterk iis en doe op in moarn, it rûn nei itenstiid, sei Tike, syn wiif, tsjin him: 'De ierpels binne oan'e soad en no is de mosterpot leech—hellest even moster?''Ja', sei er, 'dan helje ik it wol ut Ljouwert. Ik wit in winkel, dêr ha se de lekkerste moster'. Dat hy de redens ûnder en hy...
nl.verhalenbank.13031
Foar âlde Minne Ael wienen guon spookbinaud. Omdat sy de bern bitsjoende, nei't se mienden.
Guon seaden spjelden yn in griene têst oer 't fjûr. Dan hie de tsjoenster gjin macht mear oer 't bern, seinen se.
Der is in foardracht fan froeger, mei dizze wurden:
Ik ried dy oan en doch dyn bêst:
Sied spjelden yn in griene têst!
nl.verhalenbank.27380
As bern woarde ús forteld, as wy hwat opieten, dat in tsjoenster ús joech, dan krigen wy in pod yn 't liif. Om dy kwyt to reitsjen, moest men safolle griene sjippe en in stik of hwat spjelden en safolle wetter dêr op mei elkoar siede. Dan moest men dat focht dêr ôf dreagje. En dan moest men fan dat focht nou en dan hwat opdrinke. Men woarde dan bot...
nl.verhalenbank.21096
