Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
It wie froeger it gebrûk yn 'e Harkema dat de forstoarne mei in wyt lekken biklaeid woarde. Mar der moest altyd in stik ôfskuord wurde, omdat it oars to lang wie. It lekken mocht net fierder as oan 'e ankels takomme. Dat hâldde forbân mei de wederopstanding. Mei in to lang lekken koe men ommers stroffelje.
It is us gebeurd, doe hienen se in minske al yn...
nl.verhalenbank.21293
Mvr R : Ja dat was héél vroeger, daar hoor ie tegewoordig oek niet meer over as d'r iemand gesturve was wier de klok stilgezet en d'r wier over de spiegel een klêêd heen gelege en wat wier nog meer...?
Mr R : maor de gerdinne dicht as t'r een lijk verbij komt dat was geweun zôô.
nl.verhalenbank.47466
Yn 'e foarige ieu wenne Sytse Koster yn 'e Hamsterheide. Hy wie arbeider by Wilco Buning yn Eastemar. Hy wie us oan 'e Boskwei oan 't wurk. Doe seach er in lykstaesje. It wie ljochtskyndei. De kiste stie op 'e wein en der lei in wyt kleed oer de kiste hinne. It wie dus in kreamfrou. De lykstaesje roan him foarby.
Koart dêrnei forstoar der in kreamfrou to...
nl.verhalenbank.15732
As in deade in hinnekleed oan krige (in wyt kleed, faek in lekken, dat by de hals byinoar reaun wie), en dat wie to lang, dan kom sa'nien letter wer.
Dan moest dûmny der by komme.
Sa wie der us ien yn 'e Harkema, dy wie stoarn, mar dy koe net rêste. Hy stroffele oer 't hinnekleed, omdat dat to lang wie, en as er kom, sei er oars net as: "To lang, to...
nl.verhalenbank.19483
Als iemand gestorven is en men heeft een huisduif, dan moet men de kooi van de duif met een zwart kleed bedekken zolang het lijk in huis is. Anders is de duif binnen een week dood.
nl.verhalenbank.50646
Op in kear kom ik by de faem wei sahwat om trije ûre hinne yn 'e moarn. Myn faem wenne ûnder Twizelerheide. Doe't ik yn Twizelerheide sels wie, tocht ik: "Hwat is dàt."
It wie net tsjuster. Ik seach in lykwein en in hynder mei in kleed en mannen. Ik gong alhiel oan 'e kant fan 'e wei lâns. Ik wie der sahwat in hûslingte fanôf. De mannen droegen de kiste...
nl.verhalenbank.19535
Yn 'e Westerein spûke altyd in frommes om nachts, dy wie yn 't swart klaeid. Sy kom fan 't tsjerkhôf. Ik ha se wit hoe faek sjoen. Dan kuijere se de wei lâns en gong troch in sleat hinne. Sa gong se nei har eigen húske ta. Sy wie al stoarn. 't Wie 't wiif fan Gerben. Hja hie skulden makke doe't se noch leefde. Har man Gerben hie biloofd, hy soe dy skulden...
nl.verhalenbank.24059
Ik ha ús mem nei har dea sjoen mei de deadsklean oan.
nl.verhalenbank.12359
Ek in kear, doe wienen wy der wer togearre op út to murdejeijen. Wy wienen achter it Dwarsdjip.
"Sjoch", sei Wessel ynienen.
"Hwat sjochstû", sei 'k.
"In kiste mei in wyt kleed der oer", sei er.
Dan wie der ien yn 'e kream stoarn as der in wyt kleed oer de kiste lei.
"Ik sjoch neat", sei 'k.
nl.verhalenbank.21630
Ien dy't op syn stjerbêd hwat oan hat, dat op snein naeid is, kin net stjerre, sizze se. Dan mat der in knip yn dien wurde.
nl.verhalenbank.21418
Alde Lyske wenne op 'e Bulten yn 'e Harkema yn 'e Malmoune (een vierkant huis voor vier gezinnen). Dy wie by ús to praten, doe wennen wy op 'e Bulten. 't Wie al aerdich let op 'e joun, doe gong Lyske by ús wei, mar even letter, dêr wie se al wer. Wyt om 'e holle en alhiel fan 'e wize. Sy hie in swart ding sjoen mei in great kleed om. En dat rattele...
nl.verhalenbank.28154
Dêr't nou de fabryk fan Spinder is yn 'e Harkema, dêr wenne froeger dikke Fokke. De Fûgelkamp hiet it dêr. Fan 'e hurde wei ôf nei Fokke syn hûs ta roan in dyk (in hege wâl). Op in nacht wienen heit en Albert-om dêr togearre oan 't murdejeijen. Beide hienen se in goeije houn. Albert-om syn buorman Nicolai hie in dikke wite hiemhoun.
Doe gebeurde it, dat...
nl.verhalenbank.21210
Heit hie in broer, dat wie Sytse Koster. Dy wenne yn 'e Hamsterheide, mar hy arbeide yn Eastemar by Wilko Werumeus Buning. Doe seach er op in kear op 'e Boskwei, dêr't er lâns moest in lykstaesje.
It wie in kreamfrou dy't der stoarn wie, hwant hja hie in wyt kleed oer de kiste hinne. De lykstaesje gong him foarby. 't Wie foartjirmerij.
nl.verhalenbank.23665
In ’n sterfhuis moesten de vensters gesloten blijven. De spiegels werden dan omgedraaid.
nl.verhalenbank.47646
Berntsjes, dy't har léguod net krigen hienen, kommen letter wer. Men moest dan de tange krije en dêr it léguod mei tarikke. It brânde dan by de tange omt ôf.
nl.verhalenbank.12322
V: Als iemand dood bij jou doodging in jouw huis, dan wij altijd bedekken de spiegel, altijd met zwarte kleed.
Jullie ook?
RK: Wij hebben het vroeger gehad.
Voorbijganger: Volgens Russische religie jouw ziel, het geest, woont nog steeds veertig dagen na jouw dood in huis.
RK: Gelooft u dat ook?
Iedereen: Ja!
Voorbijganger: Als jij bedekt jouw spiegel...
nl.verhalenbank.43546
REINOUT VAN VALKENBURG.
Toen graaf Reinout van Valkenburg uit den oorlog kwam, ging zijn moeder hem tegemoet en vertelde hem de blijde gebeurtenis. Zijn vrouw had hem een zoon geschonken. Dat was de eerste dag. Maar toen zij zijn wonden zag, meende zij, dat het voor de gravin beter was, Reinout niet te zien. Reinout, doodziek van de koorts zijner wonden,...
nl.verhalenbank.42653
De Stille Ronde van Bergen-op-Zoom
Een graf houdt beider asch vereend;
Maar 's ouden geest vindt rust noch vrede
In d' ijsbren nacht van 't lijkgesteent',
En vaak ontsluipt hij aan die stede
Te middernacht als 't stormt en tiert,
En regent, als men de uilen
Hun grafgezang hoort huilen
De weerhaan knersend giert.
Het klinkt in den stillen nacht. Leeft de...
nl.verhalenbank.41781
