Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
As ús froeger in dikke kat tomjitte kom, dan seinen wy: "Dat is Alle Tet."
nl.verhalenbank.22720
Se hienen hjir froeger allegear duveldrek ûnder 'e drompels fanwege de tsjoensters. En de bern hienen 't yn pûdtsjes op 't boarst.
nl.verhalenbank.25783
Tsjoensters hellen altyd de bern by har. Hwa fan dy bern it swakste wie, dat woarde bitsjoend. Sy moesten de bern hwat jaen, oars koenen se har net yn har macht krije.
nl.verhalenbank.25722
Alde Sytse Durkje wie ek in tsjoenster. Dêr gongen wy as bern allegear foar op 'e loop.
nl.verhalenbank.17561
As Alle Tet der oan kom setten wy as bern altyd in krús op 'e wei mei de klomp. Wy tochten, dat se dêr net oerhinne komme koe.
nl.verhalenbank.21643
Alde Ruerde Maei gong foar in tsjoenster troch.
De bern fan 'e skoalle wienen deabinaud foar har. Net ien doarst in apel fan har op to iten, hwant sa'n apel foroare yn in kikkert, seinen se.
nl.verhalenbank.22227
Hindrik Ophús syn suster Ot - de mem fan âlde Ale - wie ek in tsjoenster. Mem en Jannemuoi wienen us in kear nei beppe ta. De bern wienen mei en dy wienen wylst oan 't toarnbeisykjen. Doe kom der in dikke kat oan, dy woarde wei ûnder 'e boskjes.
Doe stie der ynienen in frommes foar de bern. 't Wie Ot. "Berntsjes," sei se, "binne jim oan 't...
nl.verhalenbank.23531
In frou hjir fan 'e Harkema fortelde: "Op in kear kom der in frommes by my mei de sinteklazekoer. Ik moest de bern hwat jaen, sei se. Ik fortroude it net, hwant it minske gong foar in tsjoenster troch, mar ik die 't al. 'k Hie twa bern, 'k joech se elk hwat dat ik fan it minske kocht hie.
Dêr hienen jy 't letter al, 't iene bern wie bitsjoend.
Doe ha 'k...
nl.verhalenbank.25724
Alde Fogel wie ek in tsjoenster. Frearke Fogel woarde se neamd. Doe't se dea wie en biklaeid woarde wie se hielendal slop.
Hja forkocht baelders. Wy trillen der oer as wy nei har ta moesten. Mem warskôge ús en sei: "Tink der om, nim noait in suertsje of sa fan har oan!"
nl.verhalenbank.23943
Us mem naeide wolris foar in âld minske. Sy seinen dat it in tsjoenster wie. As wy in apel fan har krigen, sei mem: "Net opite, hear, dan krije jim in pod yn 't liif."
nl.verhalenbank.32750
Alde Antsje Wever wie alle nachten fuort. Har dochter sei wol us: "Us mem hat de hiele nacht fuort west."
Sy kom wol us by ús mem. Dan sei se: "Hoe is 't mei it jonkje, Hinke?"
Op in kear sei se dat wer. Doe joech Griet har de tange op 'e hûd en sei: "Pak op! 't Is om 't bern to dwaen."
Letter kom se noch us wer.
"Mei 'k it jonkje wol us sjen?" frege se...
nl.verhalenbank.22032
Op in kear siet Hindrik Pyk (= H. Ophuis) op 'e Oenseheide by de Krúswei yn in boskje, mei it himd út. Hy fangde himsels de luzen ôf. Syn bern founen him dêr tafallich. Dy roannen hurd nei hûs ta en rôppen: "Mem, mem, heit sit yn 't boskje op 'e Oense-heide to luzefangen!"
Mar hwat wie 't gefal? Hindrik Pyk siet moai yn syn hoekje thús by de tafel. Hy hie...
nl.verhalenbank.19983
Myn âldste suster Harmke wie in nachtmerje. Ik ha oardel jier by har slept, mar ik krige gjin wink yn 'e egen. Sa'n lêst hie 'k fan har.
Doe sei mem tsjin har: "Mast mar net wer by Klaske lizze."
Ik hie tiden dan smoarde ik hast. Hja lei boven op my en knypte de hân om myn hals.
Wy wienen mei ús tsienen fan susters, dêr wie Harmke de âldste fan. Hja is...
nl.verhalenbank.22030
