Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
30 results
Dutch Keywords: kind sterven
Heksenmeester, die te laat ontboden wordt, kan geen hulp meer bieden Bij ons in de buurt was een meisje plots ziek geworden. De eerste dag dachten ze dat het wel weer zou beteren, maar toen de koorts begon op te lopen, lieten ze de dokter komen. Die zei echter dat het niet zijn gebied was en dat ze beter de heksenmeester zouden laten komen. Dat hebben ze...
nl.verhalenbank.35777
Op 'e Omloop ûnder Surhústerfean is froeger ris in bern bitsjoend woarn. Dat bern rekke dea. De namme fan 'e tsjoenster wol my net tobinnen sjitte.
nl.verhalenbank.24185
Der wie in jonkje, dat woarde greatbrocht by ús folk. Doe kom der us in frommes, dat wie in tsjoenster. Dy woe it jonkje op 'e earm nimme. Mar dat kearden se, dat gebeurde net. Doe hat se in hin bitsjoend. Wy ha dy hin iepenmakke. Hy wie hielendal úttard.
nl.verhalenbank.23789
As tsjoensters in bern bitsjoene wolle en dat kinne se net rêdde, en dy lju ha in dier, dan giet dat dier der oan.
nl.verhalenbank.23788
Alde Wytse Minne hat har eigen soan deatsjoend. Sy wenne yn 'e Parken. De minsken ha har jouns wol sitten sjoen as in swart protsje op 'e reed.
nl.verhalenbank.25954
Ael hat ek in jonkje bitsjoend, dat wenne in hiel ein fan har ôf. Sy liende dêr by dy lju in sek, dy't se brûke moest, sei se om in pear beantsjes to terskjen. Mar sa'n sek hie se wol tichterby krije kind. Dêr hoefde se sa'n ein net om fuort. It bern is deagong.
nl.verhalenbank.21079
Ik haw in susterke forlern, dat wie ek bitsjoend. Sikke Wipk hie wol sjoen dat âlde Ljibbe Teunis moarns om seis ûre al by ús om 't hûs hine strúnde. Ljibbe wie in tsjoenster. Myn susterke wie sa slop as in dweil doe't se stoar.
nl.verhalenbank.21078
As bern woarde ús forteld, as wy hwat opieten, dat in tsjoenster ús joech, dan krigen wy in pod yn 't liif. Om dy kwyt to reitsjen, moest men safolle griene sjippe en in stik of hwat spjelden en safolle wetter dêr op mei elkoar siede. Dan moest men dat focht dêr ôf dreagje. En dan moest men fan dat focht nou en dan hwat opdrinke. Men woarde dan bot...
nl.verhalenbank.21096
Greate Egbert fan 'e Harkema hat my ris forteld: "Ik hie bargen yn 't hok. Doe kom Hindrik Pyk (= H. Ophuis) der by. Dat wie in tsjoenster. Dy gong mei de hân oer de bargen hinne. In dei letter wienen de bargen dea. Ik ha se de hounen foarsmiten, mar dy woenen der net fan frette." Syn eigen jonges wienen bang foar him. Hy hie twa soannen: Piter en Willem....
nl.verhalenbank.28501
Doe't Tet stoar wie se blau en slop. 't Wie in echte tsjoenster. Hja hie in dochter Joukje, dy hie har forstân net goed. Wy ha Joukje in kear bot op 'e hûd jown doe't wy fan 't wjudsterlân werom kommen. Omdat Tet ús bern bitsjoend hie. Mar doe kom Tet der oanfleanen. Sy wie razend en rôp: "'k Sil nei de plysje ta!"
nl.verhalenbank.23431
Jemke Romke fan Stateheide wie in tsjoenster. Sy hat ien fan 'e bern fan Klaes Vonk bitsjoend. Sy die dat troch de doeken oan 'e line to bitsjoenen. It bern is stoarn. Doe't ús mem har biklaeide, wienen 't allegearre levende dieren oan har.(dealuzen)
nl.verhalenbank.17755
Jan van der Zee wenne by de haven op Smel-ie. Syn wiif krige in lytsen. Syn omke wenne op 'e koai by Smel-ie. Dy syn wiif kom us in kear by Jan van der Zee om de lytse to sjen. Wylst hja dêr wie, krige it bern hiel bot pine. It raesde it út. It bern waerd fan dy ûre ôf siik en 't is stoarn. Doe ha se 't kessen neisjoen. Dêr sieten krânsen yn. Doe wie 't...
nl.verhalenbank.24003
Alle Tet wie hjir de tsjoenster. Wy setten as bern mei de klomp in krús yn 't sân as Tet der oan kom. Dêr koe se net oerhinne komme, seinen se. Doe't Tet goed en wol dea wie, bleau se sa slop as in flarde. Dêr koe men oan wite dat it in tsjoenster wie.
nl.verhalenbank.21140
Hoe't it heksen ophâlden is. De tsjoensters stoaren sa stadichoan út. Der wienen gjin dy't har opfolgen. Ien fan 'e tsjoensters wie der mar dy't in bern hie. Dy moest fansels yn leven bliuwe. Dêr stienen se tige noed fan. Op in dei fleach de mem mei har bern op 'e biezemstôk troch de loft. 't Bern siet achterop. Sy mochten net prate ûnderweis, hwant dan...
nl.verhalenbank.23839
Foar tsjoenen wienen se eartiids yn Jobbegea tige bang. De lju makken in gatsje yn 'e drompel en dêr dienen se duveldrek yn. De bern droegen duveldrek op 't boarst. As de bern bitsjoend wienen gong men nei Murk gûchlem, de duvelbander fan de Knipe. Bitsjoende bern dy't stoaren, bleauwen slop. Ek in tsjoenster wurdt net stiif, as se dea giet.
nl.verhalenbank.21021
Alde Fogel wie ek in tsjoenster. Frearke Fogel woarde se neamd. Doe't se dea wie en biklaeid woarde wie se hielendal slop. Hja forkocht baelders. Wy trillen der oer as wy nei har ta moesten. Mem warskôge ús en sei: "Tink der om, nim noait in suertsje of sa fan har oan!"
nl.verhalenbank.23943
Hjir tichteby wenne in âld minske, Grytsje, dy hâldde der in winkeltsje op nei. De minsken seinen, dat wie in tsjoenster. Hjir net sa fier of wennen twa minsken, dy hienen in bern. Dat woarde siik en doe't it slim siik wie kom Grytsje dêr om nei it bern to sjen. Fuort dêrnei is it bern stoarn. Nou wie it dy frou net út 'e holle wei to praten dat âlde...
nl.verhalenbank.36806
Ael Westra hat in dochter, dy is troud mei Fokke Witteveen. (hy is noch út 'e famylje fan Sterke Hearke) Fokke syn wiif kom us by ús doe't ús bern siik wie. Hja nom it op 'e skoat en lake en skattere hyltyd mar. Doe kom ús kat der yn. Doe krige se dy en aeide op 't beest om. Hyltyd mar troch. De oare deis wie ús kat dea. Dy hie se deatsjoend. (de kweade hân)
nl.verhalenbank.21462
Alle Tet fan 'e Harkema wie in tsjoenster. Sy wie blau om 'e kop doe't se dea wie en sa slop as in flarde. Wy ieten as bern noait hwat fan har op, hwant dan krigen wy in pod yn 't liif seinen se.
nl.verhalenbank.19465
Ot hie in paedtsje foar de doar lâns. Op in kear gong se nei de winkel fan Barelds Antsje ta. Hja moest beppe en dy's hûs foarby en ûnderweis yn 'e rin striek se mei de hân oer beppe en dy's geit hinne, dy't dêr oan 't spit siet. De geit die in pear slaggen yn 'e rounte en dea wied er.
nl.verhalenbank.21458
30