Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
13 results
Dutch Keywords: kind Place of Narration: Gendt
Voader was met ’n poar kameruij on ’t grasmèje opte Koewei. Toen ze ’n hortje gemèjd hadde, vonne ze ’n groot lère zeef. Ze zèje tege mekoar: “Hoe zow da hier gekomme zien?” Da wis niemand. “We zullen ’t mar achter ’n hooiopper zette”, zèje ze. En ze ginge wer on ’t wèrk. ’n Hortje dornoa kwam er een heks on. ’n Heel vremde heks. Ze hadde ze heel nie...
nl.verhalenbank.50310
As ’n kiend beheks was, gienge de minse wel vör ’t raam spioniere van de vrouw, wor ze van dochte, dattie ’t kiend beheks had. Zo het iemes ien de Kommerdiek dit gezien. De vrouw zette ’n pupke up de toffel. En ze stok da pupke ien de bene mit ’n speld. ’t Pupke huppelde op en neer. En ze stok ’t pupke ok ien de èrms. En ’t sloeg med’arms op en neer. Toe...
nl.verhalenbank.49653
Ze zèje vroeger wel, da bijvoorbeeld ’n kiend ziek was en ge deej goeie vère ien ’t kusse, ’n heks de boel bedèrve kos. Zo’n kiend wou dan soms slecht bètere. En as ze dan ’t kusse losmakte, zat er allerlei ongedierte ien: luus, vlooie en zowat.
nl.verhalenbank.50313
As ’n kiend beheks was en ze dejen ’t kusse los, dan zat er ’n krans van vère ien en ok wel ’n hele hoop spelde.
nl.verhalenbank.49674
D’r was es ’n kiend ziek. En wa ze ’r ok ondeje, ’t bleef ziek. Toe zei d’r iemand: “Ge mot es ien ’t kusse van ’t bedje kieke”. Da gebeurde. En toe zat ’r ’n krans ien van vère. Ze hemme toe de vère verbraand. En toe is ’t kiend wer bèter geworre.
nl.verhalenbank.50487
Moeder verwachtte ’t twedde kiend. ’t Wier snachs gebore en alles was goed, ok ’t kiend. - Dor wonde ’n vrouw ien de burt, die smèrs altied melk kwam hoale. De minse verdochte hor van hekse. Die mèr kwam ze ok. Mar nie um melk. Ze klopte on en vroeg on voader, of ze moeder moch bezuke. Voader zèj: “Nee, da kan nou nie”. Mar da was eigelijk alleen mar...
nl.verhalenbank.50179
Bé’j de brug op te Kapel wonde vroeger ok ’n vrouw, die hekse kos. Moeder zèj altied: “Ge mot mar nooit ’n snuupke van hör onneme. En as zow iets gif, moj ’t mar nie opète”. Op ’n keer kwam ik wer langs d’r huus. Ze riep: “Gé’j het te rok afhange”. Da was nie woar. “Lok ’m mar es opbiende”. En ze bond ’m op. En toe ’k nor huus gieng, kreeg ik toch zon...
nl.verhalenbank.49718
As ’n kiend of ’n grote ziek wur en hé’j kum te stèrve en je mak ’t kopkusse los, dan zit er ’n krans van vère ien. Die mot verbraand worre.
nl.verhalenbank.50231
Moeder het mien wel es verteld: “Eén van ons klein jonges was egol ziek”. Moeder zei: “We motte ’t kusse mar es nakieke. Wat er ien zit”. En toe ze da deje, holde ze ’r ’n mooie krans uut, heel mooi rond gevlochte van verkes ien ’t kusse”.
nl.verhalenbank.49717
Ze dochte vroeger wel es, dat ’n kiend behekst was. En as ze woue wete, of er nog iets on te doen was, deje ze ’t kusse ope. Zat er een krans van vère ien, dan was ’t te loat. Ze zèje dan: “Dor is niks mer on te doen. Het kiend zal nie bèter worre. Kiek mar, d’r zit ’n krans ien ’t kussen”.
nl.verhalenbank.50409
We mochte vroeger bé’j ons thuus van die stoelemattersvrouw niks onneme, gin pèpermuntje, gin aander snuupke, niks. Want die kosse wel es beheks zien. En dan zoj d’r ’n ziekte mè opten hals kunne hoale.
nl.verhalenbank.50206
Vroeger vertelde ze wel, dat “die en die”, inkele vrollie, hekse ware. ’t Ware altied lilleke ouwe vrouwe. En ze kosse iemes behekse. Mien moeder het mien wel es verteld, da ik as klein kiend ok beheks was gewes. Dör ’n burvrouw. Toe ik nog zon heel klein kienje was, ik loai nog ien de wieg, was ’k es èrg ziek. Ik ha helemol gin mach mer. Ik kos mien eige...
nl.verhalenbank.49643
Dartig, vertig joar geleje wonde er nèven ons ’n vrouw, worvan sommige minse zèje, da ze hekse kos. Ze was altied goed vör ons. En onze Thé, die toe nog mar zo’n jong was, kreeg altied wa van ’r, snuupkes of zo, as ze èrs hen gewes was, bijvoorbeeld nor de stad. Onze Thé was in die tied duk ziek. Hé’j was mar ’n zwak kjelje. ’n Vrouw uut de buurt zèj: “Ik...
nl.verhalenbank.50156
15