Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
I. De duivel
5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat?
In de vorige eeuw (± 1870) woonde in Friesland niet ver van de Groningsche grens een duivelbanner. Mijn grootouders gingen met een zieke koe naar hem toe.
ook gingen de ouders van twee zieke kinderen daarheen.
Eén...
nl.verhalenbank.127359
I. De duivel
1. Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt?
Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...
nl.verhalenbank.14783
"Als het onweerde en de tafel was gedekt dan werd het bestek van tafel gehaald. Daar kon namelijk de bliksem in slaan."
"Een kraamverzorgster (een 'baker') was bij het sterven van ons kind. Ze zei: 'Boven het ledikantje zag ik een een engelenfiguur staan." Het kwam dus goed met het kindje. Er werd gevraagd: praat er verder niet over."
(Vertelster...
nl.verhalenbank.42229
Woarzeggen
Goa nooit noar ’n wikwief mien jong. ‘k Bin d’r zulf ook nooit west. Deur ’n vertelsel bin ‘k d’r huverg veur worden.
Ik doinde indertied bie ’n boer en dei vertelde mie, dat hai ais noar zo’n wikwief tou west was. Dat mèns har zegd: “Je kriegen vief kinder en gain zesse.” Nou, d’r wazzen dou ook vieve. Loater wör de zesde geboren. Moar ’t kind...
nl.verhalenbank.45763
Foar tsjoenen wienen se eartiids yn Jobbegea tige bang. De lju makken in gatsje yn 'e drompel en dêr dienen se duveldrek yn. De bern droegen duveldrek op 't boarst. As de bern bitsjoend wienen gong men nei Murk gûchlem, de duvelbander fan de Knipe.
Bitsjoende bern dy't stoaren, bleauwen slop.
Ek in tsjoenster wurdt net stiif, as se dea giet.
nl.verhalenbank.21021
Er waren verschillende rijmpjes op Thomas en Klare:
Wat is die Thomas een zotte vent,
wat mag die vent hem schamen.
Pekelharing heeft zelf gezeid
dat Klare, die moest kramen.
Een ander rijmpje was:
Thomas Klare, wat ben je mager,
Thomas Klare, wat ben je vet.
(dit werd te Houtigehage gezongen)
Weer een ander rijmpje, dat eveneens gezongen werd:
Als Thomas...
nl.verhalenbank.17641
Der wienen minsken, dy har bern wie bitsjoend. Doe gong de heit nei 't Swartfean, nei Hinse Jehannes de Boer.
Hinse sei: "Ik wit wol ien dy't in drankje foar it bern hat. Jimme matte nei de duvelbander fan Terbant ta."
Doe gong dy man dêr hinne. Hy krige in drankje mei.
"Tink der om," sei de duvelbander, "ûnderweis sille jo in moeting ha. Der komt ien by...
nl.verhalenbank.36978
By Albert Dykstra oan 'e feart rekke in bern siik. It wie bitsjoend en gong dea. De tsjoenster wenne flak njonken har; 't wie âlde Hiltsje.
Twa jier letter rekke der wer in bern siik by Albert Dykstra. Dat bern wie èk bitsjoend. Mar nou namen se maetregels. It bêd waerd iepensnien. Der kamen twa krânsen út. Doe gongen se nei de duvelbander ta.
Dy wenne yn...
nl.verhalenbank.36425
Neist sa'n hûndert jier wie ús mem har âldste suster, dy't yn 'e Harkema wenne, slim siik. Hja wie tolve jier âld en koe net wer better. De heit (Aise van der Heide, in tige froom en leauwend man) gong skean de paden del nei de duvelbander fan de Ham, hwant sy wienen har rie to 'n ein. Hy krige in drankje mei en sette dêrmei op hûs ta. Mar ûnderweis...
nl.verhalenbank.21328
Sjoerd en Ael (Sjoerd potskipper) fan Sumar hienen in berntsje, dat wie noait rjocht goed. It bern hie in krâns yn 't kessen en doe wie 't wol dúdlik, dat der forkeard spul yn 't wurk wie. Sy fortochten in âld bolkoerrinster der fan, dat dy it bern bitsjoend hie. Dy frege altyd hoe't it mei it berntsje wie.
Op in kear, doe kom se der wer oan. Sy sei: "Hoe...
nl.verhalenbank.22911
By ús heit syn âlden kom alle jounen in dikke houn, dy lei de foarste poaten op 't finsterbank en dan seach er mar nei 't bern, dat dêr yn 'e hoeke yn 'e keamer lei. As heit der út gong wie de houn wer fuort. Dy houn dat wie in tsjoenster, dy hie 't bern bitsjoend. Pake en dy wennen yn 't hûs, dêr't nou Ritske Bekkema wennet, oan 'e Bethlehemsreed, hjir...
nl.verhalenbank.38696
Alle Tet fan 'e Harkema liet har pânse ek thús. Dat mat in dikke pânse west ha. Guon ha him wol us sjoen.
Sy hat èk us by ds. Nieuwenhuis west mei iel, doe hie se allegear blauwe plakken op 't gesicht. Dat hie de duvel dien fansels.
Dûmny frege: "Hoe komt dat zo?"
Tet sei: "Wy ha koarte bêdsdoarren en dêr stomp ik my altyd mei de kop oan."
Har man wie...
nl.verhalenbank.20226
Myn âlden plichten to sizzen: Der lizze mear bern op 't tsjerkhôf dy't deatsjoend binne as dy't oan in oare sykte stoarn binne.
De lju leinen duveldrek ûnder 'e drompel om feilich foar de tsjoensters to wêzen.
nl.verhalenbank.28273
Hjir wie in bern, dat wie slim siik. Doe gongen se nei Wopke ta, mar dy sei: "Jimme komme to let, jimme hienen in pear dagen earder komme matten. 't Bern is to folle bitsjoend." 't Wie ek sa, it bern stoar.
nl.verhalenbank.23713
Beppe wenne to Feanwâldsterwâl. Dêr wie in bern siik. Dêr kaem altyd in swarte kat om 'e doar rinnen, dat wie de tsjoenster dy't it bern bitsjoend hie. De buorfrou sei: Tink der om, dat en dat âld minske, dy docht it. Dy makket jimme bern siik. Jimme matte in krús fan rogge meitsje ûnder 't kleedtsje by de drompel, dan kin se der net yn komme.
It bern hie...
nl.verhalenbank.31286
Ik kom wol us by in âlde wiersizter yn Ljouwert. Dat minske wie oan 'e duvel forkocht. Mar sy wist suver alles.
Doe't ik de earste kear by har kom, frege ik, of ik ek forkearing krije soe. Doe sei se: "Dû, dû hast ommers trije feinten tagelyk. Is dat noch net moai genôch?"
Ik skamme my bot, hwant hja hie gelyk.
In oare kear sei se tsjin my: "Aenst matte...
nl.verhalenbank.18105
In âld-minske yn 'e Harkema hie in bern bitsjoend. De heit gong doe nei lytse Minse, de duvelbander fan de Ham. Dy joech him guod mei yn in fleske. "Mar," sei er, "pas der goed op ûnderweis, hwant der binne guon, dy aze der op."
Hy roan dwars oer, oer de skeanpaden werom nei Harkema. Doe kommen alle kij achter him oansetten. Op 'e hinnereis hied er dêr...
nl.verhalenbank.21327
Myn suster hie in bern, dat hat bitsjoend west. It bern wie noait soun en sy raesde altyd. Doe gong de heit nei Frânse Hinke ta, dy wie duvelbanster yn 'e Rotfalle. Frânse Hinke sei, der sieten krânsen yn 'e kessens, dy moesten der út weihelle wurde en fornield wurde. As der trije folle krânsen yn sieten hie 't bern dea west.
Der kôm nou en dan in frou by...
nl.verhalenbank.24129
Greate Egbert fan 'e Harkema hat my ris forteld:
"Ik hie bargen yn 't hok. Doe kom Hindrik Pyk (= H. Ophuis) der by. Dat wie in tsjoenster. Dy gong mei de hân oer de bargen hinne. In dei letter wienen de bargen dea. Ik ha se de hounen foarsmiten, mar dy woenen der net fan frette."
Syn eigen jonges wienen bang foar him. Hy hie twa soannen: Piter en Willem....
nl.verhalenbank.28501
In tsjoenster tsjoende by de bern in krâns yn 't kessen. As dy krâns klear wie, dan wie 't bern ek dea.
As de lju in krâns yn 't kessen founen, reizgen se nei Wopke ta, dat wie de dûvelbander fan Kûkherne. Dy joech de lju dan guod mei. De krâns moest opbrând wurde.
nl.verhalenbank.29315
