Datasets - ISEBEL

I. De duivel 4. Wordt van hem verteld, dat hij, evenals de nachtmerrie de mensen berijdt of dat hij bepaalde mensen (b.v. de vloekers) achtervolgt? Kinderen worden gewaarschuwd niet te dicht bij de waterkant te komen, in het water woont de duivel, in dit verband “Zwarte Griet” genoemd. (Op mijn vraag wie Z.G. was werd geantwoord: Wie anders dan de duivel!)

duivel

nl.verhalenbank.127331

Achter it tsjerkhôf yn Heech, dat rounom de Herv. tsjerke leit, wennen trije frouljue. De mem wie thús; de heit wie skipper op ien fan de ielaken. De Hegemer ielaken hienen “previlegie” op Londen. Der wie altyd in lizplak foar de aken oan de kade biskikber, mar der moast ek altyd in aek lizze. Yn de oarloch is dit foarrjocht forlern rekke. De heit rekke...

aak

nl.verhalenbank.50521

Us beppe wenne oan 'e Dwarsfeart to Drachten. Elke saterdei kom dêr in boerefrou lâns mei in wite mûtse op en in koer ûnder 'e earm. Der wenne ek noch in frou njonken beppe en dy har bern rekke net goed. It woe mar net wer opknappe, it bleau gammel. De man sei: "It kin wol bitsjoend wêze." Sy krigen it kessen út 'e widze, dêr't it bern yn lei en sy...

bed

nl.verhalenbank.11555

Heks streelt kindje en het sterft Hier in Stramproy woonden vroeger vele heksen en die hebben de mensen veel miserie bezorgd. Zo weet ik dat er bij de geburen eens een kind gestorven is, nadat het door een vrouw, die als heks bekend was, gestreeld geworden was. En voordien was het een gewoon gezond kind geweest.

bekend

nl.verhalenbank.35794

In fornimstich man In man, in kunstner, dief en skoaijer. Doe ‘t ik in skoaljonge wier fen sa ‘n jier of njoggen tsien, gyng myn heit, dy yn ‘t deistich libben winterdei slachte, maertiids bargekeapman en skieppeknipper en simmerdei mier wier, wol folle to meanen mei in man, dy ‘t ek forskate ambachten ûnder de tomme hie. Wy hiene as bern in tsjinsin yn...

bakkersvorm

nl.verhalenbank.50508

Alle Tet wie in tsjoenster. Twa bern fan myn suster hat se deatsjoend. Doe't se stoar gong it nuver. Sy koe mei gjin mooglikheid stjerre. Hja stompte mar mei de holle tsjin 't bêdsket oan. Dat hat wit hoe lang duorre, it wie in griis. Op it lêst is se dea gong. Mar it wie net in gewoan lyk. Sy is noait stiif woarn. Sy wie al sa slop as in flarde. Krekt as...

beddeschot

nl.verhalenbank.12273

Froeger wenne der op 'e Triemen in âld man, dy kaem wolris by ús. Dy hie in broer yn Zoutkamp to wenjen. Dêr yn Zoutkamp, fortelde hy, dêr stie in hûs, dêr wennen minsken yn, dy hienen it neat to rûm. Hwant it doogde dêr net yn dat hûs. It wie nachts allegear leven yn dat hûs, de leppels en foarken rattelen yn 't leppelbakje om, de kopkes en pantsjes...

aanraden

nl.verhalenbank.38470

Heksen: Aan Tongerlo, een gehucht van Maasbree, woonde vroeger een weduwe, die men, omdat haar man jager was geweest, de Jaegerin noemde. Spoedig na de dood van haar man kreeg ze nog een kind, een zoon. Deze zoon trouwde met een nicht van mij. Later woonde de Jaegerin bij haar zoon in. Deze vrouw werd verdacht van hekserij. Een knecht uit de buurt trof...

aantreffen

nl.verhalenbank.69365

Yn Twizelerheide wenne in widdou. Dy hie twa berntsjes hawn en der waerd wol sein, dat hja dy beide berntsjes sels fan kant makke hie. Alle jounen tusken skimer en tsjuster kom dy man mei de berntsjes der oan. Dy koenen de rêst net fine.

nl.verhalenbank.19324

Heit hie in stik heide kocht, dat wie by de Skieding. Dat hie er mei twa oaren kocht. Der sieten seadden op en mei har trijen wienen se dêr oan 't baggerjen. Us mem en de beide froulju fan 'e oare manlju gongen dêr dan mei har trijen hinne, elk achter in kroade, om turf op to heljen. Dat wie in hiel ein fan hûs en sy namen de bern mei. Dan moesten se by...

anderen

nl.verhalenbank.37928

Der wie in fanke, dat wenne by har beppe yn. It âld minske hie in toverboek. Op in kear siet se by de tafel to sliepen. It boek lei op 'e tafel. Doe krige it fanke it boek en bigong der yn to lêzen. Wylst kom der allegear libben guod ta de hurddobbe út. Doe't it âld minske wekker woarde sei se tsjin 't fanke: "Gau, gau, siz my, hwatstû lêzen haste." It...

aanwijzen

nl.verhalenbank.17622

Alde Jehannes Wyts fan Boelensloane wie ek in tsjoenster. Har dochter woun in bern oer. Doe kom dat bern by Wyts yn. Mar dat bern woarde siik en 't gong dea. Wyts hie 't bern deatsjoend.

betoveren

nl.verhalenbank.38005

Kaaljuffer Een 70 jaar geleden waren de beide hoofdstraten van het dorp verbonden door een hol weggetje. De boorden ervan waren met struikgewas begroeid. Aan een kant stond een oude boom, een es, met holle stam. Daarin woonde de "kaaljuffer". Kinderen werden bang gemaakt. Als ze daar bij schemer of donker door het straatje liepen, zou de kaaljuffer hen...

angst

nl.verhalenbank.13647

Liuwe Kûper wie kûper yn Burgumerheide. Hy wie âld-feint en 't wie in tsjoenster. Hy wenne by twa minsken yn, oan 'e Rottereed. Op in moarn lei Liuwe op bêd. Sy rôpen him om thé. Hy rôp: "Ja, ik kom!" Mar hy kom net. Doe gong de frou der hinne to sjen. De hiele Liuwe wie fuort. Tekkens en lekkens wienen fan 't bêd ôf. Hy wie der net. Twa ûren letter lei...

antwoorden

nl.verhalenbank.20258

Op de Hunneglooberg, die ver boven het wijde heideveld uitstak, woonde een oude wikkerse, die van leven en dood meer afwist dan alle andere samen. En al woonden de mensen dan niet meer in haar nabijheid maar in de buurt van Ruinen waar de leefomstandigheden beter waren, zij vergaten de oude graven van hun voorouders niet en als ze in nood zaten gingen ze...

armband

nl.verhalenbank.49211

To Drachtster Kompenije oan 'e wei nei Oerterp ta stie froeger in skeperije. It folk dat dêr wenne hie in hiele keppel drinten. De frou hearde dêr alle nachten lawaei yn 't achterhûs. Sy woe wolus wite hwat dat wêze koe en op in nacht gong se der op ôf. Doe seach se twa neakene berntsjes, dy't om in dikke stile hinne dânsen. De oare deis gong se nei de...

achterhuis

nl.verhalenbank.17634

EEN KRANS VAN VEREN In Oostelbeers woonde vroeger een vrouw, die een ziek kind had. Het huilde steeds en sloeg vaak zo wild met de armen om zich heen dat het niet te houden was. Een man, die nu en dan bij de vrouw kwam buurten, vroeg op zekere dag aan haar: ‘Wat scheelt dat kind toch, dat het de hele dag niets anders doet dan huilen?’ ‘Ik weet het niet,’...

aantasten

nl.verhalenbank.49576

Hansje Pik De eenige geestverschijning die in mijn jeugd (1885) in Leeuwarden algemeen gevreesd werd (door dienstboden en kinderen) was Hansje Pik, die achter de spiegel woonde. Al heel jong werden wij gewaarschuwd, niet in de spiegel te kijken, want dan kwam Hansje Pik je halen. Jaren ben ik daardoor bang geweest voor spiegels, waarachter ik een zwarte...

angst

nl.verhalenbank.13250

Hjir op 'e reed, dêr't wy wenje spûket in fôlle mei de brijpot om 'e hals. Dêr waerden wy as bern bang mei makke.

bang

nl.verhalenbank.38639

Mevr. N.: “Dat is meugelk, dat zo wat nait bestait, moar veurbeduudsels binnen dr zeker. In Veele is n keer n kind verdronkn. Nou wol t geval, dat ain van onze buurn in Onstwedde al wat in de goatn har; zien hond har al voak zitn te jankn veur t huus, woor dat kind woonde. Hai keek er den ook hail nait roar van op. Hai veurspelde wieder dat er in...

bestaan

nl.verhalenbank.44725

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur