Datasets - ISEBEL

Boardzer Bruining is misschien wel de merkwaardigste van allen. Hij zag er altijd erg bleek uit, zonder dat hem iets mankeerde. Daar wist hij profijt van te trekken. Wanneer hij bij de huizen langs trok met een schip in de fles, had hij ook nog een andere fles bij zich, die gevuld was met varkensbloed. Wanneer hij dan ergens had aangebeld op een boerderij...

aanbellen

nl.verhalenbank.17642

In susterke fan my rekke net goed. Sy woarde al minder en minder. Op 't lêst wienen har lippen al hielendal blau en wy moesten se hyltyd wiet meitsje. It wie neat mear. Doe sei Aukmoai op in kear: "Sille wy us foar har nei Rottefalle nei ús Hinke-moai." (Dat wie Frânse Hinke, de duvelbanster) Doe dêr hinne. Hinke sei, it bern wie bitsjoend. Se joech mem...

beter

nl.verhalenbank.21646

Us heit gong froeger op 'e jounskoalle yn Burgumerheide. Mei in keppeltsje jonges wied er ûnderweis nei skoalle ta. Doe seagen se dêr ûnderweis hwat stean oan 'e kant fan 'e dyk, dat mat sa freeslike raer like ha, dat alle bern fleagen fuort, sa hurd as se koenen. Mar heit stie alhiel forwezen, hy koe net in stap forsette, sa hie de skrik him topakken. Op...

angst

nl.verhalenbank.19643

Lutske wenne to Houtigehage. Sy wie in tsjoenster. De minsken koenen it wol oan har egen sjen, dat wienen fan dy spleetsjes, krekt as katte-egen. Sy foroare har ek faek yn in kat. Op in kear hie se in bern fan Ritske Aeltsje deatsjoend. It bern hie 3 krânsen yn 't kessen. Dy hie Lutske dêr yntsjoend. Ritske Aeltsje hat dernei altyd duveldrek ûnder 'e...

betoverd

nl.verhalenbank.12514

Dan nog eens, ik heb geen vreemde dingen gezien. Mijn vader echter wel. Die moest zelfs soms zijn bed uit; hij ging dan de weg op en daar kwam hij dan meestal een lijkstatie tegen. Ook is 't wel gebeurd, dat hij naar een kanaal getrokken werd over een pad dwars door 't veld. Waarom? Wel, 'n poos later is er een kind verdronken. De stakker is langs dat pad...

bed

nl.verhalenbank.43201

Yn myn jonge jierren wie der in berntsje bitsjoend. Der waerden krânsen yn 't kessen foun en dat wie in klear biwiis dat it bern ûnder in kweade macht stie. Doe gongen se nei Wopke fan Kûkherne ta. Dy joech in drankje mei foar 't bern en de minsken krigen oanwizings hwat se dwaen moesten. It drankje moest net stikken gean ûnderweis, en der mochten fral...

aanwijzingen

nl.verhalenbank.29806

De famylje Wesbonk wenne to Ljouwert oan 'e Spanjaardsloane. Myn suster hat dêr faem west. Dêr kaem ek altyd in werkster, dat wie in troude frou. Op in kear fortelde dy werkster, dat har bern siik wie. Dat woe mar net betterje. It kwynde. Doe wie se nei in duvelbanster tagong. Dat wie Smoarge Jantsje, dy wenne to Ljouwert. Dy sei, it bern wie bitsjoend....

nl.verhalenbank.31906

Bijgeloovigheden Een ei op witten Donderdag gelegd bederft niet. Als een perzik van den boom gestoolen wordt, verderft die tak. Een droom, als men voor 't eerst in een vreemd bed slaapt, komt uit. Als de spiegel van den muur valt, komt er een doode in huis. Als men een scheef gezicht trekt, blijft dat zoo, wanneer de klok slaat en de haan kraait. Wie op...

bed

nl.verhalenbank.39369

Wy hienen in famke, dat waerd bitsjoend. Hja is dea gong. It bern waerd siik en dat waerd minder en minder. Op in nacht waerd ik wekker en doe gûlde it bern sa. Ik sei: "Wolst by my lizze, leave?" Doe kaem se by ús to lizzen. Hja hie noch mar even by ús lein, doe sei 'k tsjin myn man: "Nou mast dêr ris hearre, sa raer docht dy kat it." Doe stie der in kat...

bedstee

nl.verhalenbank.29740

Heit hie in stik heide kocht, dat wie by de Skieding. Dat hie er mei twa oaren kocht. Der sieten seadden op en mei har trijen wienen se dêr oan 't baggerjen. Us mem en de beide froulju fan 'e oare manlju gongen dêr dan mei har trijen hinne, elk achter in kroade, om turf op to heljen. Dat wie in hiel ein fan hûs en sy namen de bern mei. Dan moesten se by...

anderen

nl.verhalenbank.37928

Thysom, dat wie ús heit syn omke. Dy hie in bern, dat rekke bitsjoend. Earst woe Thysom dat net leauwe, mar it kaem doch sa fier, hy rekke nei de duvelbander Wopke fan Kûkherne ta. 't Wie midden yn 'e winter en der lei in dikke laech iis. Dat omke gong der op redens hinne. Wopke joech him in drankje mei, mar sei: "Tink der om, ûnderweis komt der dy ien...

aanvallen

nl.verhalenbank.19344

Froeger hienen se oeral âlde bolkoerrinsters en dy krigen dan rounom kofje en dan kommen se ek wolris by jonge minsken. Dan rekke der gauris in berntsje siik. Sa wie 't ek in kear yn Feanwâlden. De heit gong mei 't mûtske fan 't bern nei Wopke ta. "Ja," sei Wopke, "sjoch, dêr komt in forkeard frommes by jimme en dy matte jim fuortstjûre. 't Hie mar even...

bed

nl.verhalenbank.24222

Alde Bontsje Knjillis (Veenstra?) moest ek alles sjen. Tije Sjoeke hat fjouwer berntsjes forlern: trije berntsjes tagelyk en ien in wike letter. Dy stoaren oan 'e blauwe mûzels. Knjillis hie 't allegear fan tofoaren al sjoen. Heit bargeslachte by 't hjerst by him. Op in nacht, doe moest er wer hwat sjen. Mar doe tocht er "Ik bliuw lizzen." Hwant hy seach...

nl.verhalenbank.20912

Hwat ik nou fortel is al lang lyn. Myn suster hie in jonkje, en dat wie net goed. Har buorfrou wie in âld minske, dat hiet fan Gjertsje. Dy kom noait fierder as de drompel, en dan frege se nei 't jonkje. Sy kom noait yn 'e hûs. Op in kear, doe hie se der ek wer west. Sy wie noch mar krekt fuort of doe kom der in fremde kat by myn suster en dy yn 'e hûs....

bed

nl.verhalenbank.21572

Skoanheit en dy brochten altyd geregeld turf nei Burgumerheide. Dêr hienen se fêste klanten sitten. Sy hienen dan in fuorman dy brocht de turf op 'e wein nei de minsken ta. Dy fuorman hie in bern, dat wie sa'n skroedtsje. Dat tsjirme, 't siet yn 'e pogge. It gûlde altyd. Doe gong dy fuorman op in kear nei Wopke fan Kûkherne ta. Wopke sei, dat bern wie...

aanraden

nl.verhalenbank.25065

Ik wie fiif en twintich jier, ik frijgeselle by myn broer. Dy hienen in jonge, dy wie siik. Op in kear gong ik nei Hinke Kaert ta, de kaertlizter fan Nijebrêge. Ik sei tsjin Hinke: "Myn omkesizzer is siik." "Ja," sei se, "dy is bitsjoend. Hjir wennet in duvelbander yn Nijebrêge, dêr matte jo mar ris hinne." Ik dêr hinne. Doe joech dy my hwat guod mei. Hy...

nl.verhalenbank.21015

De frou fan Aelsen Hollander hiet fan Tsjutsje. Dy wie siik. Bontsje, de frou fan Jits de Vries kaem faek by har to kofjedrinken. Bontsje wie in tsjoenster, it lei dus foar de hân dat dat minske Tsjutsje bitsjoend hie. Hja gongen nei Frânse Hinke ta, de duvelbanster fan 'e Rottefalle. "Hwa komt faek by jimmes?" frege Hinke. "In âld minske, Jitse Bontsje",...

afrekenen

nl.verhalenbank.37528

Yn 't selde âlde hûs achter Jehannes Meerstra hat myn man ris hwat fremds bileefd. Ik lei to sliepen, myn man wie wekker. Ien fan ús bern slepte yn 'e krêbbe op 't fuottenein. Myn man Klaes lei wekker. Doe kom der midden yn 'e nacht oer de keamer in bot fjûr oan. 't Wie in klobbe fjûr, sa great as in treppot. Dy klobbe fjûr gong by 't bêdsket op. Doe soe...

bedschot

nl.verhalenbank.38279

Voader was met ’n poar kameruij on ’t grasmèje opte Koewei. Toen ze ’n hortje gemèjd hadde, vonne ze ’n groot lère zeef. Ze zèje tege mekoar: “Hoe zow da hier gekomme zien?” Da wis niemand. “We zullen ’t mar achter ’n hooiopper zette”, zèje ze. En ze ginge wer on ’t wèrk. ’n Hortje dornoa kwam er een heks on. ’n Heel vremde heks. Ze hadde ze heel nie...

's middags

nl.verhalenbank.50310

It gebeurde ek yn 'e Harkema, dat dêr in bern bitsjoend rekke. Dat hat wylde Tsjerk my us forteld. Doe gongen se nei de duvelbander ta. Dy wenne yn Kûkherne. Hy joech in drankje mei en sei: "Tink der om. Underweis is der in kat, dy is 't om 't drankje bigong. Mast der om tinke", sei er, "dat der gjin fremde minskeegen oer it drankje gean." Underweis wie...

been

nl.verhalenbank.21338

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur