Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Us beppe wenne oan 'e Dwarsfeart to Drachten. Elke saterdei kom dêr in boerefrou lâns mei in wite mûtse op en in koer ûnder 'e earm. Der wenne ek noch in frou njonken beppe en dy har bern rekke net goed. It woe mar net wer opknappe, it bleau gammel. De man sei: "It kin wol bitsjoend wêze." Sy krigen it kessen út 'e widze, dêr't it bern yn lei en sy...
nl.verhalenbank.11555
Us Boardzer kaem op in nacht thús, doe stienen de finsters by ús opskoud en de gerdinen wapperen nei bûten ta.
Doe't hy der yn kaem, seach er yn in hoeke fan 'e keamer syn jongste broerke yn in deakistje lizzen. Dat wie allegear foartsjirmerije. Mar it bern wie doe al siik. Gauachtich dêrnei is it stoarn.
Boardzer hie it net tsjin ús mem sein omt er har...
nl.verhalenbank.17722
Ik hie in suster, dy wie der sa min oan ta dat hja koe 't net forneare dat se de bêdsdoarkes iepen dienen. Dan bigoun se to skriemen.
Der wenne tichteby in âld-minske. Dat wie in tsjoenster.
Dy hie 't bern yn 'e macht.
Doe krigen wy in ried fan ien: "Liz mar ris in deade kikkert del op 'e skoarstienmantel. Dan kin de tsjoenster gjin fet mear op har...
nl.verhalenbank.36909
Zai vertelde mie loater es, ik was dou al groter, n verhoal, dat ze har van n ander.
Was n keer n hoes, woor t spookde.
Op n dag stun de knecht zuk op kougaange te wasken en dou zag hai, dat dr n riege keerls mit hoge houden bie hum langs luip.
Zai gungen over de dele tou de achterdeure oet.
Nich laank noa tied störf de boerin.
Umdat de kiste nich deur de...
nl.verhalenbank.43924
Ze dochte vroeger wel es, dat ’n kiend behekst was. En as ze woue wete, of er nog iets on te doen was, deje ze ’t kusse ope. Zat er een krans van vère ien, dan was ’t te loat. Ze zèje dan: “Dor is niks mer on te doen. Het kiend zal nie bèter worre. Kiek mar, d’r zit ’n krans ien ’t kussen”.
nl.verhalenbank.50409
Noast ons op de Hörsten woonde vrouger oal Haarm S.
Hai wur nooit anders nuimd as Haarm-fiet-pestoor; woorom wai k nait. Haarm-fiet-pestoor kon heksn; mien oln woarschouwden ons veur hom. Wie moggen den ook nait groag noar hom tou goan.
Mien ol lu zaggen hom nait geern in huus; ha idee kwoad.
Haarm kwam zo mit n gloepstreek achter op dele en luip bie de...
nl.verhalenbank.43927
(Beppe wenne op 'e Skieding. Biesterveld wie in bulte by har suster. "Och, ouwe toverheks, ik heb je door de lucht zien rijden op een bezemstok", sei er tsjin beppe)
(Yn 1880 soe de wrâld forgean. Doe bleauwen de bern thús fan skoalle)
(Guon koenen soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme litte. Bloedplakken dy't by in moard ûntsteane, kinne net útwiske wurde....
nl.verhalenbank.27485
Op 'e Sumarreheide is froeger us in berntsje deamakke woarn. En nei dy tiid gong de doar fan dat hûs altyd fansels iepen; dy koenen se noait ticht hâlde.
nl.verhalenbank.23796
Ik heb wel eens een vrouw horen vertellen, hier in Langerak, die had een kind zien leggen. 't Was er slecht an toe. D'r wier een deur open en dicht gedaan, zonder dat d'r iemand was. 's Nachts is dat kind gestorven. Dat noemden ze een voorbode.
nl.verhalenbank.50960
Yn Hurdegaryp, dêr't dokter Bontekoe wenne hat, koe de hekke noait ticht bliuwe. Der roannen froeger faek fékooplju fan 'e Westerein nei Ljouwert ta. Dy moesten by dy hekke lâns. Guon ha sjoen, dat se dêr iderkear deakistjes fan lytse bern dwars oer de wei ta de homeije yndroegen.
nl.verhalenbank.20910
Veurloop.
Ain Muntendammer vertelde mie:
“Wie harn n kind zaik. Ik zat op n oavend nog loat op en de vrouw was al op berre. Opains gait de deure lös en n kerel kompt binnen en zet n liekkissie op dele. Ik schrik door zo van, dat k moar gauw biet wief onder de deekns schoot. t Wur mie te kold heb ik teegn heur zegd. Ons kind is sturm en t kissie kwam op t...
nl.verhalenbank.46270
Oan 'e Houtigehaechsterwyk wenne in tsjoenster. It wie Jan Mulder syn frou, Luts fan Ritske Ale.
Njonken harren wenne in húsgesin, dêr wie 't jongste bern siik fan. 't Wie in jonkje. Dat woe net groeije, it tsjirme.
't Kin wolris bitsjoend wêze, seinen se en se gongen nei de duvelbander ta. Dy sei, hja moesten alles tsjuster meitsje yn 'e hûs, dat se...
nl.verhalenbank.37461
Ik wie fiif en twintich jier, ik frijgeselle by myn broer. Dy hienen in jonge, dy wie siik.
Op in kear gong ik nei Hinke Kaert ta, de kaertlizter fan Nijebrêge.
Ik sei tsjin Hinke: "Myn omkesizzer is siik."
"Ja," sei se, "dy is bitsjoend. Hjir wennet in duvelbander yn Nijebrêge, dêr matte jo mar ris hinne."
Ik dêr hinne. Doe joech dy my hwat guod mei.
Hy...
nl.verhalenbank.21015
Toen ik nog in de Vlist woonde, had ik een ouwe buurman, die kwam uit Reeuwijk. Die vertelde me weleens over een vrouw in Reeuwijk die met de helm geboren was.. Die vrouw kwam soms 's morgens naar hem toe en dan zei ze: "Ik ben d'r vannacht weer eentje wezen brengen". Vroeger had je daar in Reeuwijk allemaal kaden zonder wegdek met hekken erop. Die hekken...
nl.verhalenbank.70572
Tsjoensters wienen froulju, dy't bern bitsjoene koenen. Sy koenen har ek yn allerhande dieren foroarje.
Ien fan 'e bern fan myn beppe rekke us op in kear bitsjoend. It bern wie altyd siik. Doe gong ús pake nei de duvelbander fan de Knipe ta, dat wie Lolke Woudstra.
Lolke joech in fleske mei drank mei. Hy sei tsjin pake: "Hjir mastû tige op passe. It mat...
nl.verhalenbank.28268
Wie der in bern bitsjoend, dan gongen se nei Wopke duvelbanner ta, dy't in drankje rémakke.
Se moesten de krânsen út it kessen nimme en dy forbrânne. It gebeurde wol gauris dat se dan meiiens mar it hiele bêd forbrânden. Alles moest dan ticht wêze, der mochten gjin iepeningen yn it hûs wêze. Se tochten dan dat se de kweade geasten forbrânden.
nl.verhalenbank.29820
To Hurdegaryp, by 't hûs dêr't froeger dokter Bontekoe wenne, is in hekke, dy koe noait ticht fanwege de berntsjes, dy't dêr formoarde wienen.
nl.verhalenbank.28441
Mien vader was dartien jaar en toen mos ie maar noar de boer. Dat was de mode in die tied; de kinder muzzen wat verdienen. Mien opa stuurde hom noar Duutsland; doar waarkte ie bie n boer op de Hengstekaamp; de kaamp ligt er nog.
Toen mien va dr aankwam, zee de boer: Zo Herman, nou bist hier um te arbaiden; oaber veur ain ding woarschouw ik die. Et deugt...
nl.verhalenbank.44573
Yn 'e Feanster Omloop wenne froeger Japik Kikkert (= van der Bij). Der lei in greate gracht achter syn hûs. Dêr wienen us twa bern willemoeds yn fordronken troch de minsken dy't doe yn dat hûs wennen. Sûnt dy tiid roannen dy bern nachts altyd om 'e dobbe hinne.
De skuorredoarren, as dienen se dy jouns nòch sa fêst, dy stienen de oare moarns altyd iepen.
nl.verhalenbank.26042
1.27. Heksen en de kwade hand
Langen tijd voor dezen woonde in 'Het Hooghuis' te Woensel, dicht bij de nieuwe kerk, een boer, die tevens brouwer was. Zijn huis was een gezellig rendez-vous voor lieden uit 't dorp, die onder aangenamen kout 'bij den vuurherd' van een potje bier hielden. Vooral in de winteravonden trof men er dan ook steeds gezelschap aan...
nl.verhalenbank.50021