Datasets - ISEBEL

Dit verhaal heb ik van mijn vader. Zelf heb ik ook een vrouw gekend, die de naam had van te kunnen heksen. Ze woonde in de omgeving van Dalfsen. Toen ze later stierf, werd haar dochter er van beschuldigd; deze leeft nu eveneens niet meer. Er was eens een kind ziek; in het veren bed werden kransen gevonden; toen was het een uitgemaakte zaak, dat de bewuste...

Godsnaam

nl.verhalenbank.44676

1. Mijn woonplaats is jaren lang geloofd aan spoken en heksen en veel meer soorten bijgeloof. Mijn moeder was er niet vrij van en verschillende tantes evenmin. In mijn jeugd kon ik zo zeven vrouwen noemen, die de naam van tovenaar hadden. Onschuldig kwamen die vrouwtjes er aan. Zo heeft er een aan een kind een appel gegeven; dat kind komt thuis en wordt...

appel

nl.verhalenbank.46284

Een verhaal over een heks Een oude vrouw, reeds lang overleden, (haar naam is zelfs nog bekend, hoewel ik deze om de familie geen overlast te bezorgen, moet verzwijgen) ging telkens wanneer een vrouw het leven geschonken had aan een baby, op "kraamvisite". Zodra zij zich over de wieg heenboog, hoopten de veren van het hoofdkussentje van de baby zich...

baby

nl.verhalenbank.13410

No. 172. In 1595 woedde de heksenziekte in Mierloo. Het begon met de maerte van den pastoor, die den heer van het dorp had betooverd, door hem peren te geven, en een kind ziek had gemaakt, door het te liefkozen. De ongelukkige bekende. - Vijf en twintig jaar geleden had zij een leugen bevestigd met de woorden "dat zij den duivel lijf een ziel overgaf";...

betoverd

nl.verhalenbank.46923

Als kinderen op straat een appel of een peer vinden, mogen ze die niet opeten, zonder vooraf te zeggen: "in den name Gods" en daarbij het kruisteeken te maken, of een kruis te trekken over het gevondene, want 't gebeurt vaak, dat zulke dingen door heksen worden neergelegd om kinderen in hun macht te krijgen. 1)

appel

nl.verhalenbank.46858

Waitn ie hou of dat in Duutsland gait? Op n dag stait boer bie de zwienen en door zugt hai aine zaik. Komt net n buurman in en vragt: “Wat non, n zwien krank?” “Joa, net zo inains.” “Oaber doe, is dei oale Takloa hier auk west, doe weist wal, zai dut kwoad.” “Och joa, dei hef hier west, zol sei t doan hebben?” “Non doe, wat wolst, bestimmt hef sei t doan,...

bang

nl.verhalenbank.44720

Sjoerd en Ael (Sjoerd potskipper) fan Sumar hienen in berntsje, dat wie noait rjocht goed. It bern hie in krâns yn 't kessen en doe wie 't wol dúdlik, dat der forkeard spul yn 't wurk wie. Sy fortochten in âld bolkoerrinster der fan, dat dy it bern bitsjoend hie. Dy frege altyd hoe't it mei it berntsje wie. Op in kear, doe kom se der wer oan. Sy sei: "Hoe...

betoveren

nl.verhalenbank.22911

Alde Fogel wie ek in tsjoenster. Frearke Fogel woarde se neamd. Doe't se dea wie en biklaeid woarde wie se hielendal slop. Hja forkocht baelders. Wy trillen der oer as wy nei har ta moesten. Mem warskôge ús en sei: "Tink der om, nim noait in suertsje of sa fan har oan!"

aankleden

nl.verhalenbank.23943

Het kind van een bakker op Holysloot (familie van mijn Uitdammer) was ook bekold. Het was ziek, wier niet beter, het kussen werd open getarnd en dat zat vol rozen. Hij gooide het kussen in den oven. Een poos later kwam de buurvrouw, een zuur oud wijf en zei: "Buurman, ken je ook een gulden wisselen, want ik zit zoo vol brandblaren?" "Nee, smeerlap," zei...

bakker

nl.verhalenbank.9196

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur