Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Watergeesten:
Ook hier werden vroeger de kinderen bang gemaakt voor de gevaren van verdrinken. Als een kind in een put of poel keek, zou het “Pütmenke” ofwel de duivel, hen in het water trekken.
nl.verhalenbank.69412
Kees Jansen kos al veuruut zegge, of ’n moeder, die ’n kiend verwachtte ’n jong of ’n djern zou kriege. Ze zegge, dat ie ’t duk vurspeld het en dat ’t uutkwam. Ik weet niet of ’t woar is gewes.
nl.verhalenbank.45932
Alde Knjillis Ael kocht us in bêd by in boer yn 'e Ham, dy hienen in bern hawn, dat wie deatsjoend. Yn dat bêd sieten de krânsen noch. Dy krânsen koe men foar in dûbeltsje by Knjillis Ael sjen.
nl.verhalenbank.19527
Der wienen minsken, dy hienen in bern, dat tsjirme. Sy tochten: Hoe moat dat dochs komme?
Njonken har wennen minsken sûnder bern.
De heit fan it sike berntsje sei: It buorwiif kin ús bern wol ris bitsjoend ha. Dat sei er ek tsjin 'e buorman.
Kin it wêze, sei er, dat dyn wiif ús bern bitsjoend hat?
De buorman woe dêr neat fan wite. Hy sei: Myn wiif is sa...
nl.verhalenbank.11557
Met dat mens hebben we nog meer meegemaakt.
We kregen een kind ziek. Ouwe Joukje kwam vaak even kijken en vroeg dan: “Hoe gaat t met t jonkje?”
Ik zocht daar eerst niks achter, tot een van de familie mij er op wees, dat we dat niet moesten toelaten. Hij had ook zo’n geval gehad en was er achter gekomen, dat het oude mens zo’n kind ziek maken kon.
Wat had...
nl.verhalenbank.46182
Moeder het mien wel es verteld: “Eén van ons klein jonges was egol ziek”. Moeder zei: “We motte ’t kusse mar es nakieke. Wat er ien zit”. En toe ze da deje, holde ze ’r ’n mooie krans uut, heel mooi rond gevlochte van verkes ien ’t kusse”.
nl.verhalenbank.49717
D’r was es ’n kiend ziek. En wa ze ’r ok ondeje, ’t bleef ziek. Toe zei d’r iemand: “Ge mot es ien ’t kusse van ’t bedje kieke”. Da gebeurde. En toe zat ’r ’n krans ien van vère. Ze hemme toe de vère verbraand. En toe is ’t kiend wer bèter geworre.
nl.verhalenbank.50487
Piter Alma wie op in nacht mei Albert to murdejeijen. Ynienen bigong de houn to spoekgûlen. Hja gongen der op ôf. Hja tochten net oars as dikke wite Castor fan Nikolaes Postma hie har hountsje to pakken. Mar dat wie 't gefal net. Hja seagen in berntsje yn in wite doek, dat sweefde.
It berntsje seach har oan. It gong oerside foar harren lâns, skean de...
nl.verhalenbank.21296
Spokerij vertelde mien voar weer van.
Hai har daind bie n boer en door rommelde t smaanks op beune; ze heurden den onder in de keukn dat ze door boovn in t koorn aan t scheppen wazzen. Toch harn ze gain spint rogge op beune lign. As dat door zo te keer gung begonnen de baistn ook te bulkn. n Dikke hond harn ze ook, moar dei dus den nait noar de dele tou....
nl.verhalenbank.43703
I. De duivel
4. Wordt van hem verteld, dat hij, evenals de nachtmerrie de mensen berijdt of dat hij bepaalde mensen (b.v. de vloekers) achtervolgt?
Hij achtervolgt ijdele mensen vooral kinderen die vaak in de spiegel zien.
nl.verhalenbank.127030
1.Veurbeduudsels leuf ik wel aan, omdat ik zoiets zulf beleefd heb. Mien vrouw weet et ook wel, dat wie op een oavend geklop op et raam heurden. Ik van t bedde af om te zien, wat of er buutn was. Niks tezien; t was n mooie nacht en de moan scheen; ik kon ver kiekn, maar gien mens te bekennen.
Enkele weekn later heurden wie etzulfde geklop opnei.
Aan t...
nl.verhalenbank.44509
Liuwe Kûper wie kûper yn Burgumerheide. Hy wie âld-feint en 't wie in tsjoenster. Hy wenne by twa minsken yn, oan 'e Rottereed. Op in moarn lei Liuwe op bêd. Sy rôpen him om thé. Hy rôp: "Ja, ik kom!" Mar hy kom net.
Doe gong de frou der hinne to sjen. De hiele Liuwe wie fuort. Tekkens en lekkens wienen fan 't bêd ôf. Hy wie der net.
Twa ûren letter lei...
nl.verhalenbank.20258
Mien voar kun verschaiden lu dei kwaod zain konnen. Dat wazzen nait altied olle mensn heur. Zo was dr n vent dei teegn zien oal heer zee: Ik zai ain grafgroaver op t kerkhof mit n rode hemdrok aan. Zien voader zee: Bist gek jong, moakst die zulf wat wies. Moar t kwam wel uut heur.
Op n oavend heurt deizulfde jong – zai zitn biemekoar in huus – ain woagn...
nl.verhalenbank.43700
Wazzen ook mensken, dei echt geleufden aan behekst worden. Wör ais'n keer 'n kind geboren, woar wat aan scheelde. 't Har ain hail groot oge. Loater was 't kind doofstom. Moar wa'k nou zeggen wol; dou ston dir 'n hoile riege vroulu bie te kieken, dei in 't lest ruzie kregen. D'aine zee tegen d'ander:“'t Is ja dien schold, doe hest 't stumper behekst.”
Ik...
nl.verhalenbank.42998
I. De duivel
3. Kan hij ook wel de gestalte van een dier aannemen? Zo ja, van welk (bok, kater, hond, spin, vlieg enz.)?
Wanneer een kind dikwijls in de spiegel kijkt, zegt men: “Pas op voor Hoosje, straks krijg je een klap van een paardenpoot.
nl.verhalenbank.127190
Hansje Pik
De eenige geestverschijning die in mijn jeugd (1885) in Leeuwarden algemeen gevreesd werd (door dienstboden en kinderen) was Hansje Pik, die achter de spiegel woonde. Al heel jong werden wij gewaarschuwd, niet in de spiegel te kijken, want dan kwam Hansje Pik je halen. Jaren ben ik daardoor bang geweest voor spiegels, waarachter ik een zwarte...
nl.verhalenbank.13250
I. De duivel
2. Onder welke namen spreekt men over hem (de Boze, Joosje enz.)?
Haantsje Pik. Worden kinderen bang mee gemaakt, als ze te veel in de spiegel kijken. “Pas maar op, dan komt Haantsje Pik”.
nl.verhalenbank.127181
Alde Dúfke, hjir fan 'e Harkema, dat wie ús buorminske. Dy koe kopkewippe. Op in kear doe wie ik dêr. Ik hie dêr in kopke kofje opdronken, doe seach se yn 't kofjedik.
Ik moest bifalle, mar dat wist ik doe sels noch net.
Dúfke sei: "Meitsje dy mar net al to bliid, ik siz dy net hwat it wurdt." Doe krige ik yn 'e gaten, hwer't se op doelde. Ik sei: "Nou...
nl.verhalenbank.21397
Us âlde beppe hat alris in hiele lange nacht by in lyts bern yn aksje west. It bern die oars neat as moarte en gûle. Der moest it bern hwat skele. Mar hwatte?
Doe gongen se nei Antsje Snipel ta. Dy wenne oan 'e Trije Roede yn Feansterheide. It wie de moarns bitiid.
Antsje krige gau de kofjepot en geat dêrfan yn. Sy sei tsjin beppe: "Bern, bern, hwat hastû...
nl.verhalenbank.33008
Een hiele minne was vrouw K. Sie hef n bult kwaad doan en de lu harren haar dik in de gaatn.
Ik kan joe et gezin nog numen, waar ze toch n kind behekst hef. Sie was er in huus west en n zet later wordt dat kind ziek. Dokters zaggen ie ja haast niet; de mensn bruukten huusmiddeltjes en varder kon men zuk bezetn laatn. Mien vrouw kan dat ook. Dat kind wier...
nl.verhalenbank.44445
