Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Kees Jansen kos al veuruut zegge, of ’n moeder, die ’n kiend verwachtte ’n jong of ’n djern zou kriege. Ze zegge, dat ie ’t duk vurspeld het en dat ’t uutkwam. Ik weet niet of ’t woar is gewes.
nl.verhalenbank.45932
Froeger seagen de manlju wolris yn 'e swarte spegel. In man, dy't oarspronkelik fan 'e Houtigehage kom, hie der èk yn sjoen. Doe seach er de frou, dêr't er letter mei troud is.
As in man in kiste krige to sjen yn 'e spegel, dan soed er net trouwe.
nl.verhalenbank.25963
Froeger wenne der yn 'e Westerein yn Garyp, yn it hûs dêr't Taeke Wagenaar wenne hat, in man, dy wie mei de helm geboaren. Der woarde soms by him op it rút kloppe. Dan gong dy man der út en hy frege ek net hwat it wie. Even letter kom er wer yn 'e hûs. Dan sei er:
"Wy krije binnenkoart ek wer in deaden yn Garyp."
"O ja?" sei syn wiif.
"Ja," sei er, "ik...
nl.verhalenbank.21091
Yn Heech wenne in man, Sibbele Attes, dy mei de helm geboren wie. Jouns hinge der faek oer de ûnderdoar to praten mei de buorren. Hy koe krekt fortelle, hwa 't dy wyks stjerre soe. Sa wie der ris in man stoarn. Se praetten der oer. Sibbele Attes seach ris yn 't waer sen sei:“Moarn noch twa!”
En it kaem ek sa út!
nl.verhalenbank.50518
Der wenne yn Feanwâldsterwâl in faem dy woe graech trouwe. Doe gong se nei in swarte spegel ta en seach dêr yn. Doe krige se in deakiste to sjen. 't Wie har eigen deakiste. Koarte tiid dêrnei is se stoarn.
nl.verhalenbank.31053
Vooruitzien bestaat ook.
We hebben dat meegemaakt in Friesland en eveneens in Drente. In Marrum hoorden we op een nacht een vreselijk kabaal in de kerk. Wij gingen uit bed om te zien of er gevallen was. Niets te ontdekken.
Naderhand is men begonnen de kerk op te knappen en toen hoorden we hetzelfde geluid: het vallen van stenen en het gooien met planken;...
nl.verhalenbank.46185
Op 'e merken seagen de lju wol us yn in swarte spegel. Dêr seagen se har takomstige frou yn.
nl.verhalenbank.24160
Bie Snieders in Vlagtwedde heurden ze iedere oavend, as ze net op berre wazzen, n gegier en gekroak veur t huus. Zai dr den of, noar boetn tou om te kiekn. Niks te zain of te doun.
Dat het n haile zet zo goan, tot de tramliene aanlegd is. Toun gung tram dr langs en stopde om n uur of tiene veur heur huus. Den kwam weer datzulfde geluud.
nl.verhalenbank.43714
Mien voar kun verschaiden lu dei kwaod zain konnen. Dat wazzen nait altied olle mensn heur. Zo was dr n vent dei teegn zien oal heer zee: Ik zai ain grafgroaver op t kerkhof mit n rode hemdrok aan. Zien voader zee: Bist gek jong, moakst die zulf wat wies. Moar t kwam wel uut heur.
Op n oavend heurt deizulfde jong – zai zitn biemekoar in huus – ain woagn...
nl.verhalenbank.43700
Yn 'e Petten wenne Jille Antsje (J. Hamstra syn wiif). Dat minske wie mei de helm geboaren, seinen se. Dy wist alles foarút. Hja wenne dêr hiel iensum, mar hja wist krekt hwa't der by har lâns komme soenen. Ik en myn wiif binne der is op in nacht om twa ûre lâns kom. Doe stie hja op 'e daem; krekt as wachte se ús op.
nl.verhalenbank.25907
Het huis te Sterenborg bij Onstwedde, waar ik geboren ben, daar was wat mee. Mijn moeder heeft me ’t verteld. Zo nu en dan begon het achter op de deel geweldig te kraken. ’t Was net, of de gebinten naar beneden vielen. Als men kijken ging, was er niets aan de hand. Soms ook sloegen de vlammen er uit. Mijn moeder dacht, dat er misschien nog eens brand zou...
nl.verhalenbank.45375
Branden, lichies en liekstoaties könden zoveul mensken zain, doar gaf ‘k hail nait veul acht meer op.
Zulf zag ‘k ’n keer ain vuurbolle. ‘k Luip bie oavend op boeten en toun kwam d’r balle uut lucht. Zzzz…t zee ‘e en dou sluig e veur mie in de grond.
D’ander dag gung ik es weer kieken en toun lag er ’n ding as ’n hondekeutel. Griesachtig en glibberig.
nl.verhalenbank.45767
Veurloop.
Doar kon ‘k joe wel wat van verteln. Zulm heb ‘k niks zain. Mien schoonvoader wol. In 1915 is ’t nei-knoal hier komen - Mussel-A-kanaal – moar wied veur tied zee ‘e tegen zien vrou: “Zugst doar niks?”
“Woar?”, zee ze.
“Kiek, doar op Broambaarg, doar voart ’n schip; d’r is ’n groot zail op en d’r lop ain wit peerd veur.”
Mien schoonmoetje zag...
nl.verhalenbank.45772
Was es m keer n zekere Vos achter de Holte dai veuroet zain kön; spuik kiekn nuimen ze dat. Wur voak over hum verteld, man ain ding muik ik zulm mit. Ik stön n moal op de dele; ik keek noar de peern en dou kwam d oale dr aan. Kiek, zee hai, ie hebt doar vaier peern bie de krubbe stoan en dat heb ik vieftig joar leden al zain.
Mien boerderij stön dr dou...
nl.verhalenbank.43723
Froeger wienen wy oan 't flaechs braekjen. Myn broer en ik moesten altyd ús heit en mem helpe, dan koenen wy deis in kwartsje de man fortsjinje. Heit hie in izeren slypbrake, wy hienen in houten brake. Elke bundel dy't wy makken woech seis poun en twa ûns. Mem kaem der noch by. Dy hie in lear oer de knibbel. Hja moest de lêste skjûden (?) der mei 't mes...
nl.verhalenbank.29511
Met de helm geboren.
Kiek es, wie met de helm geboorn is, kan van alles van te veurn zien. Zo was er iens een schepertien in t veld met een köppel schaapn en toen kwam er een vrouw langs. De vrouw zeg: “Scheper, wat ziet ie?”
“Ja”, zeg e, “ik zie een liekwaagn, een boerenwaagn, met een wit peerd er veur; en dat peerd wil de waagn niet trekn.”
Er mut een...
nl.verhalenbank.43899
We zoue op ’n nach gon ulke [bunzings vangen]. Mee z’n drieë. Mien bruur en ik en Jos de Hoan. We hadde twee honde bé’j ons: Kees en Taks. We hadde ’n eindje gelopen en zèje ienens: “Verrek, gund is braand”. We zoue gon kieke. We lope nève de meulen op. Toen kosse we de vlamme duidelijk zien. We ginge bé’j van den Brink um ’t huus hen en zèje: “Verrek, ’t...
nl.verhalenbank.50375
Achter in t veen bie Veelerveen woonde vrouger oal Oabram. t Was n wat zunderlieke kerel; waarkn dee hai nooit en zien vrouw mos heidebezzems binnen en door mit bie de weg leurn. As ie nou bie hom in de hudde kwammen den kon e moar zo zegn: Ie bint dr non toch, blieve man n zetng bie mie zitn. Den pakde hai joe bie de polse, huil dei eevn vaaste en den...
nl.verhalenbank.43719
Bontsje Keke wie froeger in forwoest man. Hy joech om God noch syn gebot en wie in great spotter. It gong him noait to mâl. Doe't er tusken de fjirtich en fyftich wie, lei er ris op in kear to jirappelsykjen op in stik lân op 'e Sweach, dat oan 'e wei lei.
Doe hie dêr in man west, dy't alles sjen moest.
Keke hie dat doe noch net; dy seach doe noch gjin...
nl.verhalenbank.29515
In swarte spegel hienen jy froeger op 'e merken. Dêr koe men de takomst yn sjen.
Ik hearde sizzen fan in man - dat wie Knjillis, ik haw him tige skoan kend - dy gong ek nei de swarte spegel ta. "Ik wol wite hwatfoar wiif ik krij", sei er.
Doe't er dan yn 'e spegel seach, seach er in frommes. En dat wie werkelik Marij, dêr't er letter mei troud is. It wie...
nl.verhalenbank.30093
