Datasets - ISEBEL

[35.30] Hier in d'n molenakkers, daar waar in mijn jeugd alleen nog maar een molen stond met daar om alleen maar zo ver je kijken kon een zee van korenvelden, daar zie je nu een nieuwe wijk gebouwd. De molen staat er gelukkig nog en die staat zoals meester Panken ook al vermoedde, op een van die ouwe grafheuvels die daar vroeger in de eenzaamheid lagen....

aanvallen

nl.verhalenbank.49067

Ik: "Ja, ja, er is zoo nogal wat: kollen, zwarte kunst, nachtmerrie." "Maar met uwes welnemen: nachtmerrie is een man. Dat hebben we ook bij ondervinding. Bij de vader van de ouwe Jaappie Postman was een paard, dat van de nachtmerrie gereden werd. Het zweette, zijn manen waren gestrengeld, en het was 's morgens doodloof. Toe heb Jaap met zijn knecht 's...

beloven

nl.verhalenbank.9313

Die zelfde man vertelde mij, hoe men te weten is gekomen, dat N.N. een kol was. Toen ze alle nachten op de paarden van C.H. reed, die op de nu gesloopte oude boerenplaats gewoond heeft, gingen wij op een goeden keer onder het weivat zitten met een kaars bij ons. Toen we hoorden, dat de kol goed aan den gang was, gaven we een trap tegen het weivat; toen...

afkomen

nl.verhalenbank.9461

[28.15] Als we daar bij die grafheuvels staan, dan zie je een heuvel en voor ' t eerste oog lijkt dat gewoon een hoop zand. Maar bij de opgraving in de jaren vijftig is dus gebleken dat het een opeenstapeling is van heideplaggen en daarop omheen zie je dan een cirkel van kleine paaltjes en bovenop nog een cirkel met wat grotere palen en die zijn...

angst

nl.verhalenbank.49066

Heksenmeester kan niet sterven wanneer zijn boeken niet verbrand zijn Mijn vader is ook heksenmeester geweest en ie had veel boeken, waarin ie vaak zat te snuffelen. Toen ie zijn dood voelde naderen, beval ie ons moe al die boeken te verbranden. Ons moe ver-borg ze echter en zei toch dat ze verbrand waren, want gelijk alle vrouwen wou ze er wel eens in...

bevelen

nl.verhalenbank.35813

’t Auwdste breurke va mich waor drie jaor dae ‘r sjtorf. Dat kaom omtat ‘r geraak waor door de kwaaj hand. Hae sjpeelde dèk bie de luu hie teengeeuver. Oppenen daag kaom ’t menneke tōēs mèt ‘nen dikken rònnen appel in zien heng. Daen appel waor houw ’n erg greun kleur, daoveur pakde mien mooder ‘m derek aaf en sjmeet ‘m in de göt. Mèh doe begos mien...

appel

nl.verhalenbank.49515

MR: Ik zat in groep 1 en een vriend van mij die zat in groep 2. En ik heb ook nog [een] broer en die was toen twaalf. En toen zaten we een keertje alleen in de kamer en mijn broer kwam er aan en die zei: "Wil je een verhaal horen?" Toen zeiden we: "Ja". Toen is 'ie bij ons gaan zitten en toen heeft 'ie verteld van: "Er leven spoken om je heen". En je kan...

basisschool

nl.verhalenbank.43771

'n Stijlkaars is 'n dwaallicht. Soms was er zo'n licht in de lucht onder 'n hoge hoed. Men sneed ook wel pronkappels uit en brandde daar 'n kaars in.

branden

nl.verhalenbank.47311

Meer dan één inwoner van Soeren wist mij iets te verhalen van den Jufferboom. In dien boom, zóó hol dat er wel een man rechtop in staan kon, was van onderen een groote opening. Wanneer men 's nachts in het bosch kwam, kon men daar een lichtje zien branden en hoorde men de Juffer in den boom spinnen. Ook zag men wel een zwarten hond met vurige oogen in den...

beledigen

nl.verhalenbank.47066

De kears op it bêdsbuordtsje. Der wie us ien, dy hie in kontrakt mei de duvel sluten. Doe't syn jierren om wienen, kom de duvel om him to heljen. It wie by nacht en de man frege de duvel of er salang geduld dwaen woe, dat er earst de kears oanstekke mocht, dy't op it bêdsbuordtsje stie. Dat stie de duvel ta. Mar de man nimt de kears en smyt him yn in...

aansteken

nl.verhalenbank.20994

Ja, dat waren stalkaarsen. Ik he wel is een verhaal gehoord, d'r ging een boer met z'n paard over de weg en toen ginge de stalkaarse op de oren van 't paard zitten.

boer

nl.verhalenbank.125668

En der was in eh, in Oisterwijk was een kindje geboren. En dan vroeger hadden ze van die keldergaten, weet u wel, op straat. En toen eh, toen kwam er altijd in de buurt zo’n vrouwtje. En toen zei de buurt: “dat vrouwtje moet je niet meer binnen loa, binnen laten want das een heks”. Ze zei: “Da zal toch niet waar zijn”, “ja, ’s wel waar. Doet maar ens un...

afweer

nl.verhalenbank.69667

30.28 Maar nu in het voorjaar, afgelopen voorjaar werd ik uitgenodigd bij Kloosterhaar / Balderhaar en dat ligt dus echt op de grens van Duitsland. En ik had er eerlijk gezegd niet zoveel zin in, maar dat moet je d’r ook maar niet inzetten dan, maar in ieder geval het was maar een klein groepje en ik dacht ach nou ja. Maar toch er maar heen gegaan en daar...

angst

nl.verhalenbank.46653

Jan v. d. Einde op Bussel had op een koopdag op Voordeldonk een kast gekocht. Hij deed er mi de kaars hin um ze te haale. 't Waar vol maan. Op de terugweg kwamen ze Mijne tege mi u neuzoek over d'r kop. Ze wees op de maan en zee tege Janne: "De diej zal uw thuis brenge." Jaan reed heel de nacht maar kon niet thuis komen voor tegen de morgen toen de maan...

hoofddoek

nl.verhalenbank.43931

Ja, ‘k was ziek en uh had ik een ontsteking. En toen was ik naar dokter geweest en toen zei de dokter: “ja je moet geopereerd worden”. En ‘t was kort na een bevalling en ik was als de dood voor een operatie. Ik dors niet en ik vertelde dat aan me moeder en me moeder kwam voor me huishouden te verzorgen en voor de kinderen. En toen zegt ze: “nou ik zal...

angst

nl.verhalenbank.70137

Dwaallichte, dat ware stalkaarse, bove de polder een lichje.

boven

nl.verhalenbank.125591

Roel Veltman to Eastemar fortelde: Der wie in man, dy siet op in joun to lêzen yn in toverboek, by in brânnende kears. Doe gong dy brânnende kears samar fansels ta de doar út, en dêr moest hy achteroan, dy't yn 't toverboek lies.

branden

nl.verhalenbank.21962

Om iemand schrik aan te jagen zette men soms 'n kaars in een uitgeholde mangelwortel.

aanjagen

nl.verhalenbank.47166

Vroeger toen ik een jonge was, toen zag ie wel is een licht, dat is een stalkaars, werd d'r dan gezegd. Ik heb 't wel is gezien ok. We ware met zo'n ploegie in 't land en toen zagge we een licht. 't Ging wel is heen en weer.

dwaallicht

nl.verhalenbank.70118

Vroeger, heel vroeger, toen de kabouters nog leefden, hadden zij hun hoofdkwartier in de Alverberg te Hoogeloon. Het waren zeer hulpvaardige ventjes, maar ze werden niet graag bij hun werkzaamheden gestoord. Nu woonde er vroeger in Hoogeloon een boer waar de alvermannetjes gewoonlijk allerlei werkzaamheden kwamen verrichten zoals wassen, strijken,...

alvermannetje

nl.verhalenbank.49838

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur