Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
17 datasets found
Dutch Keywords: jongen zitten
Er was es n maal n muller, waar de knechtn dood gungen. Zeuvn had ie had; boovn in de meuln sturvn ze. In t leste kon ie dr gienend meer kriegn. Tot er n jongkeerl kwam, die et aandurfde. Ie zee teegn de muller: “Ik blief de hiele nacht boovn in de meuln; maar ie maggen morgn niet veur zeuvn uur bie mie komen.” Dat gung aan. De nei-e knecht blift s nachts...
nl.verhalenbank.44387
HIJ HAD ER GENOEG VAN In Mierlo klopte eens een jonge bakkersknecht aan de deur van een bakkerij. Zij werd opengedaan door de bakkersvrouw die weduwe was en de bakkersknecht vertelde het doel van zijn komst: hij zocht werk. De bakkersvrouw had juist iemand nodig en nam de bakkersknecht aan tegen kost en inwoning. Ze stelde echter één voorwaarde: hij mocht...
nl.verhalenbank.49574
Yn Feanwâldsterwâl hat ien wenne, dy die 't tige raer doe't er noch feint wie. It wie ien dy't faek yn 'e kroech siet en dan sei er 't raer op. Kaertspylje, sûpe, him mâltjirgje, flokke en sweare en swetse. Hy spile ek op 'e harmoanika. Ienkear hied er der op spile, op in joun yn 'e kroech en doe hie er 't Onze Vader op flokwurden dêrby song. Doe't er út...
nl.verhalenbank.37875
EEN IJSELIJKE NACHT In Balen, een dorpje in België, woonde vroeger een boerenzoon, die erg verliefd was op een knappe boerendochter. Het is dan ook niet te verwonderen, dat de jongen vaak bij het meisje aan huis kwam. Het meisje, dat erg verliefd was op de jongen, vond dit natuurlijk heerlijk. En omdat ook de moeder van het meisje de jongen goed lijden...
nl.verhalenbank.49575
DE HEKSENMOEDER EN HAAR DOCHTER Er was eens een jongeman die danig verliefd was op een knappe boerendochter. De liefde was wederkerig, al stelde het meisje één voorwaarde: de jongen mocht alle dagen komen, behalve op vrijdagavond. De jongen hield zich daaraan, maar op den duur begon hij toch verschrikkelijk nieuwsgierig te worden. En ja hoor! Op een...
nl.verhalenbank.49577
5.16. Het hoofdkussen vol rozen Hier heet een vrouw gewoond, enfin en die wier ook uitgedaan da ze kon toveren en die woonden hier kortenbij. Ze kwaam bij ons altij in de winkel. Op ne keer bij de buurvrouw was er ne jongen ziek. Die zei 'da doet de die, die heet die te pakken'. En die wier van den ene kant naar den andere gesleurd en die dronk zijn eigen...
nl.verhalenbank.44453
Als men zijn ouders slaat, zal je hand het graf uit groeien. En, luidt een verhaal in Beverwijk, dat een kind terwijl het op de vader zijn knie zat en vreeselijk vloekte, waar de ouders nog wel om lachten, door de ruiten heen, door de duivel gehaald werd, welke er ter helle mee vloog; en tot een eeuwige gedachtenis, bleef het vleesch van het jonkske aan...
nl.verhalenbank.13045
Myn heit fortelde us: "Op in kear siet ik op 't bartsje by hûs. 't Wie al let op 'e joun en yn 'e simmer. Doe seach ik, dat der noch hwat oankom. 't Wie in hiele rige, yn 't swart, en sy roannen stadich. Mar doe't se tichterby kommen, seach ik se net mear. Mar in skoftsje letter seach ik se wèr, doe wienen se it bartsje al in moai eintsje foarby." In pear...
nl.verhalenbank.20913
Twa bruorren fan my en noch in peart feinten fan 'e Sweagerbosk hienen us by ús to hofkesjongen west. De apels, dy't se stellen hienen, ieten se op op in stik lân yn 'e wâl. Doe sei de iene jin de oare: "Sjoch, hwat is dat?" Der sweefde in leider oer har hinne en dêr wie in man op dy leider. Dat wie in tsjoenster, dy't nei in oare tsjoenster ta soe.
nl.verhalenbank.20916
To Aldeboarn wenne in widdou mei in soan. Dy soan wie al tiden siik en lei op bêd. It woarde minder mei him. De mem hie har sit altyd op itselde plak yn it hoekje tsjin 't bêdsket oer. Mar doe op in kear gong hja oan 'e oare kant de tafel sitten. "Hwerom giet mem dêr sitten?" frege de jonge. "Ik wol dy ek us fan in oare kant sjen", sei hja. Mar de jonge...
nl.verhalenbank.20848
Wij hadden vroeger een jongetje – het is nu een stevige kerel – die eens twee weken achtereen heeft gehuild. Niets hielp om hem stil te krijgen. Ten einde raad ging ik naar de pastoor. Die kwam, deed de deur open, stapte de kamer binnen en liep naar het bed van de kleine. Meteen werd het kind stil. Het heeft die huilbuien nooit weer gehad. Er zat wel een...
nl.verhalenbank.44713
Anne Westra siet op in snein-to-joune by de faem. Hy sei tsjin har, hy moest der even út. Doe't hy der even letter wer ynkom, stie 't swit him op 'e holle en hy hime en pûstte. "Hwer hast hinne west?" frege de faem. "Ik haw even mei de duvel op 'e turfbult west," sei er, "hwant de turf moest hwat forloege wurde." (Hy wie samar by de faem weilicht woarn en...
nl.verhalenbank.20530
Heksenkringen In Woensel woonde vroeger een jongen die verkering had met een knap meisje. Op een avond, toen vader en moeder niet thuis waren, zaten ze beiden bij de platte-buiskachel wat met elkaar te praten. Het was warm in de kamer en daardoor kwam het misschien wel dat het meisje in slaap viel. De jongen zag het wel, maar hij wilde haar niet wakker...
nl.verhalenbank.49537
Sa'n 75 jier lyn is 't gebeurd dat der to Kollumersweach in feint wenne, dy hie forkearing mei in faem. Hy siet op in joun by har op. Doe fornaem er ynienen, dat hja net mear op 'e stoel siet. Ynpleats dêrfan lei der in pânse op 'e stoel. Doe wie dy faem der op út to tsjoenen. Ik haw har skoan kend.
nl.verhalenbank.29809
Der hat hjir yn 'e buert in man wenne, dy hie, doe't er noch feint wie, forkearing mei in faem. Dy faem, dat wie in tsjoenster. It gebeurde wol, as er by har siet, dat har stoel ynienen leech wie. Dan wie hja der op út to tsjoenen. Dan bleau se in ûre of ek wol langer wei. In skoft letter siet se der wer. De feint hat it op 't lêst útmakke, hy woe net mei...
nl.verhalenbank.29819
Heden 23 april 1901 op een mooie nacht naar Zuiderwoude geroeid wordende, wist ik aan mijn roeier, een echten rusticus, de volgende schoone verhalen te ontlokken. Een jongen vrijde met een meisje. 's Avonds mocht hij, zooals de gewoonte is, bij haar blijven opzitten, doch zij had tot voorwaarde gesteld dat hij vóór twaalven weer heen moest gaan. Dit deed...
nl.verhalenbank.8785
155. Maar een knecht, die in mijne jeugd aan dit jagershuis diende, stond in hare gunst. Ik heb den jongen gekend, en de belangrijkste gebeurtenis staat mij levendig voor. Hij zat eens daar — de oude wees naar de schuur — op een kleinen hoop hout. Juffer Montferland komt tot hem en zet zich naast hem neder; staat daarna spoedig weder op en gaat naar de...
nl.verhalenbank.22515
35