Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Doe't ik tsien jier âld wie, doe is my sjen litten hwer't ik letter komme soe to wenjen.
Ik seach tige dúdlik twa nije húskes. De doar, de finsters, it dak, it hiele model seach ik sa klear, dat ik it noait wer forgetten ha. It ienen húske is letter ôfbrutsen.
Doe't ik troude bin 'k yn 't hûs kom to wenjen. Ik herkende it. Dat wie sahwat yn 1910.
nl.verhalenbank.22981
Op in kear ha 'k nei Jehannes de Boer ta west, dy't op it Wytfean wenne. Dêr wie myn pake arbeider. Ik wie doe noch in jonge. Der wie praet woarn oer spoekjen en ik wie neat net gerêst ûnderweis. Ik wie sahwat op it plak, dêr't nou Veenema wennet, doe kom der my hwat op side. It like op in greate grouwe swarte houn en it roan deun tsjin my oan.
Oan 'e...
nl.verhalenbank.12274
Dêr't nou it swimbad is fan 'e Westerein, dêr wenne froeger in âld minske yn in lyts hûske. Dat minske wie in tsjoenster.
As jonge fan acht jier moest ik it melken leare by de boer, dy wenne dêr net fier ôf.
By de boer wienen se deabinaud foar dat âldminske. Hja hienen in greate klobbe duveldrek yn 't waeifet, dêr't de keallen út dronken, en se woenen har...
nl.verhalenbank.38299
In Westerwolde en hier over de grenze woonden vrouger de aulcken. Zai verstopten zok in de zandhooln. Kwoad deden ze nait, as ie heur ook moar mit rust luitn. s Maanks vonden lu wel es n napke mit brij; dei harn ze dr hen zet veur aarme mensn. Was es n moal n jong, dei ook wel zo n nabbe mit brij hebben wol. Te veul eetn kreegn lu vrouger ja nait; veural...
nl.verhalenbank.44569
Yn 'e Surhústerfeanster Mieden wenne in húshâlding mei bern. It gebeurde al us op in nacht, wylst de man net thús wie, dat de frou in kiste seach. Dy woardde ta 't hûs yn brocht. Sy foun it fremd, hwant sa'n kiste wie foar har of har man to lyts en foar de bern wied er to great, dat sy bigrypte der neat fan. Doe't de man thús kom, fortelde se hwat der...
nl.verhalenbank.17455
Ik wie noch feint en wenne noch by uzes thús, doe kaem op in joun Tsjipke Fokje by ús oan 'e doar.
Se rôp tsjin ús mem: "Binne jo der yn, Jantsje?"
"Ja," sei mem, "hwat is der?"
"Ik bin samar fan 'e wei ôfsmiten woarn yn 'e feart", sei se. "Nou doar ik net nei hûs."
Doe hat mem har nei hûs ta brocht mei in âlde stoarmlantearne. Dat gebeurde op de Lange...
nl.verhalenbank.38511
Sa goed as ik it yn ‘t ûnthâld ha, sil ik de stoarje fen it Drylster tsjerkhôfspoek forhelje, sa ‘t ik it fortellen heard ha.
Om 1830 hinne, wier der om it tsjerkhôf hinne in grêft, sadat it eins in eilântsje wier, en stie it mei de strjitte yn forbining troch in brechje, dat ôfslten wier mei in houten rafterstek.
Nou gou doedestiids it sizzen, dat...
nl.verhalenbank.72430
Yn Feanwâldsterwâl hat ien wenne, dy die 't tige raer doe't er noch feint wie. It wie ien dy't faek yn 'e kroech siet en dan sei er 't raer op. Kaertspylje, sûpe, him mâltjirgje, flokke en sweare en swetse. Hy spile ek op 'e harmoanika. Ienkear hied er der op spile, op in joun yn 'e kroech en doe hie er 't Onze Vader op flokwurden dêrby song.
Doe't er út...
nl.verhalenbank.37875
DE HEKSENMOEDER EN HAAR DOCHTER
Er was eens een jongeman die danig verliefd was op een knappe boerendochter. De liefde was wederkerig, al stelde het meisje één voorwaarde: de jongen mocht alle dagen komen, behalve op vrijdagavond.
De jongen hield zich daaraan, maar op den duur begon hij toch verschrikkelijk nieuwsgierig te worden. En ja hoor! Op een...
nl.verhalenbank.49577
5.16. Het hoofdkussen vol rozen
Hier heet een vrouw gewoond, enfin en die wier ook uitgedaan da ze kon toveren en die woonden hier kortenbij. Ze kwaam bij ons altij in de winkel.
Op ne keer bij de buurvrouw was er ne jongen ziek. Die zei 'da doet de die, die heet die te pakken'.
En die wier van den ene kant naar den andere gesleurd en die dronk zijn eigen...
nl.verhalenbank.44453
Voorspellen
De jonker moet un aorige gewist zèn; dun blinde jonkur, zinne ze op t lest, mar hij kon toch aorige dinge veurspelle. Daor moes unne kir op de overwegt unne niwe wachter komme; das waor nou kIs Mai wont; Wagemans ha dar nog un kafee gehouwe; en daor was unne jonge, en die viette dan zun petje af as ie de jonker tegekwaam; Op unne kir ha de...
nl.verhalenbank.41717
Pake Harm wenne as jonge al by de boer. Jouns nei 't ôfljochtsjen die de boer alle doarren fêst. Ek dy fan pake syn keammerke. Dy slepte boven de sliepkeamer fan 'e boer en de boerinne.
Yn 'e nacht hearde pake dat der dieven wienen. Hy hearde hoe't se de stiennen út 'e muorren sloegen. Sy woenen in gat meitsje. Pake koe net út it keammerke wei komme, mar...
nl.verhalenbank.18139
Duivel:
Op “Naadjes Hoof” in Kessel-Eyck woonden twee knechten. Een daarvan wou met een meisje gaan, dat hem afwees. Hij was daarover zo kwaad, dat hij een week aan een stuk zwaar vloekte. Zijn collega pleitte, dat hij er mee op moest houden. Hij zou zich in de hel vloeken. Hij vloekte echter verwoed door. Ze waren in het veld, toen hij opeens, na een...
nl.verhalenbank.69267
Ik wenje oan in plantsoentsje. Op it plak fan dizze hûzen hat eartiids in kapel stien. Op 'e souder dêrfan wiene doe de forgaderings fan it Boalserter Nut, sa dy yn 'e “Rimen en Teltsjes fan de Halbertsma's neamd wurde. Mar op 'e fliering fan dizze kapel ha, oan de ôfbraek ta, twa geraemden stien - of hinge, dat wit ik net - fan in man en in frou. Der...
nl.verhalenbank.50545
Sytse Jager wenne yn 'e Smoarhoeke. Hy wie ien fan 'e jonges fan Hindrik en Trui. Hy wie doe noch frijgesel en wenne by syn âlden yn.
Op in kear kom er midden yn 'e nacht thús. By harren achter hûs wie de sleat krekt slatte. De slatswâl stie der noch. Doe seach Sytse dêr op 'e slatswâl in dikke wite geit omdânsjen.
Dy sprong al mar hinne en wer, en dat yn...
nl.verhalenbank.21204
DE HEKS IN DE KORF
In Reusel, vlak aan de Belgische grens, stond vroeger een spookhuis. Daar woonde een kokkin, die stiekem verboden boeken las. Het waren toverboeken en daaruit leerde ze allerlei toverkunsten. Ze stond alom als heks bekend en dat was ze ook. Ze was zeer danslustig en eens – het was met carnaval – wilde ze in een herberg met enkele mannen...
nl.verhalenbank.49578
Mem har âlders wiene boer op “Strûpenkeal” in pleats oan de “âlde Rien”, in wetter, dat rint fan mids de Geeuw oan ’t Easthim. De pleats leit sawat midden yn e trijehoek tusken Drylts, Folsgeare en Ysbrechtum.
Ticht by de pleats lei in slúske. Op de boaijem fan dat slúske, der ’t se it wetter út rinne litten hiene, slûken se. Dêr waerden keallen strûpt en...
nl.verhalenbank.47025
Oan 'e Houtigehaechsterwyk wenne in tsjoenster. It wie Jan Mulder syn frou, Luts fan Ritske Ale.
Njonken harren wenne in húsgesin, dêr wie 't jongste bern siik fan. 't Wie in jonkje. Dat woe net groeije, it tsjirme.
't Kin wolris bitsjoend wêze, seinen se en se gongen nei de duvelbander ta. Dy sei, hja moesten alles tsjuster meitsje yn 'e hûs, dat se...
nl.verhalenbank.37461
Oale spookverhoaln ken ik joe wel verteln, temeer omdat wie stomp aan de grens wonen; de bevolking is hier maist haalf duuts en n bult binnen net as ik “heimatlos”.
Ik was n kwoajong, dou ik es n moal woakn mos bie n oale man in de buurt. Ik har dat nog nooit doan, moar mien voader zee, dat ik t best leern mug; de andere woakers konden den eevn sloapn....
nl.verhalenbank.44855
Heksen en gedaanteverwisseling
In Middelbeers woonde vroeger een heks die Sjoosje Friedjes heette. Eens gaf zij een jongetje een appel met de woorden: ‘Hier, eet die maar lekker op.’
Blij ging het kind met de appel in zijn broekzak naar huis. Daar wilde hij de appel uit zijn zak halen. Maar in plaats van een appel sprong er een dikke, vette pad uit. De...
nl.verhalenbank.49551
