Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
95 datasets found
Dutch Keywords: jongen voorloop
Mem har beppe wie mei de helm geboaren. Hja woe noait lije dat mem en dy by 't tsjuster midden op 'e wei roannen. Hwant dan koenen se tsjin in lykstaesje oprinne en in rare stomp krije. Mem har beppe seach lykstaesjes fan tofoaren. Hja hat ek sjoen hoe't har eigen soan op in skip fordronken is. Hja sei de deis fan tofoaren noch tsjin him: "Dû mast der...
nl.verhalenbank.37750
t Is al wat langer leden, man ik wait t nog hail best; was n jonge vent zaik van achttien joar. Dou e te lign kwam, kreegn ze liek oet deur honden um t hoes tou. Zai wazn nich te muitn (tegenhouden). As de mensn de deure oopn deden, schootn de honden heur tusken de bainen deur en zai gruiven goaten veur deure in de grond. t Wazzen deurgoans van dai honden...
nl.verhalenbank.44557
Doe't ik tsien jier âld wie, doe is my sjen litten hwer't ik letter komme soe to wenjen. Ik seach tige dúdlik twa nije húskes. De doar, de finsters, it dak, it hiele model seach ik sa klear, dat ik it noait wer forgetten ha. It ienen húske is letter ôfbrutsen. Doe't ik troude bin 'k yn 't hûs kom to wenjen. Ik herkende it. Dat wie sahwat yn 1910.
nl.verhalenbank.22981
As heit nei in forgadering wie, gebeurde it soms dat mem nei in skoft sei: ik hear heit al praten, hy is op komst. Mar dan wie hy der net. Efkes letter kaem er.
nl.verhalenbank.31526
It is us in kear gebeurd, dan kaem ik thús fan 'e klaei. Dêr hie 'k oan 't wurk west. 't Wie sahwat ien ûre yn 'e nacht. De finsters fan ús hûs stienen heech opskoud en de gerdinen waeiden der troch hinne nei bûten ta. Ik seach ûnder 't finster troch. Der stie iten foar my op 'e kachel. Doe gong ik der yn en ik bigong to iten. Doe seach ik in lyts deafet...
nl.verhalenbank.17683
Veurloop. Honden waiten wat. ‘k Heb ’t zölf mitmoakt. ’t Zel nou 35 joar leden wezen. Op ’n zoaterdag zaggen wie aal moar ’n hond bie daip langs lopen. Ik zeg nog: “Dat wai ‘k nait, ’t liekt mie nait goud tou. Doar kon best gau aine verdrinken.” En d’ander dag, toun ‘k uut kèèrke kwam, ruipen ze mie al in de muide: “D’jong van P. is zo net verdronken.” ’t...
nl.verhalenbank.45853
Doe't ik nog jong wie roan ik us mei Diuwe Jelle en Durk - en Willem Mozes de Sânwei del yn 'e Harkema, dat nou de betonwei is, de Wytfeanster kant út. Doe hearden wy alle fjouwer klear dat se dêr oan 't houtendakspikerjen wienen. It timmere dêr hiel ûngelyk. Mar dêr stie neat, gjin kerl, noait ien spier, fordomd. Even letter stienen dêr de boufakhuzen.
nl.verhalenbank.19490
Ik wie sahwat tweintich jier. Wy wennen in eintsje bûten it doarp. Ik moast om thús to kommen in reedtsje del, foar hokken lâns, dêr't se wol yn braekten. Op in joun kaem ik thús. Doe't ik oan ien fan 'e braekhokken ta wie, hearde ik in plof yn it wetter dêr achter. In pear dagen letter is op krekt datselde plak in buorman fan ús - Jil - dêr de moarns om...
nl.verhalenbank.20603
Myn jonge - Jehannes - wie in jier of tolve, hy gong noch nei skoalle. Wy wennen yn 'e Houtigehage. Op in kear gong hy der yn 'e nacht ôf en doe seach er skean nei in hoeke fan 'e keamer. Dêr bleau er mar nei stean to sjen. Ik sei: "Jonge, hwat sjochstû dêr?" "Ik sjoch in houten bakje," sei er, "mei in swart kleedtsje der oer." Sahwat in jier letter...
nl.verhalenbank.24667
Even foar de oarloch fan '14 op '18 wienen myn broer Harm en Bjinse en Jan Sikkes Sjoerd mei har trijen oan 't kuijerjen yn Moarmwâld yn 'e nacht tusken alve en toalve. Doe wie der in klok bigoun to lieden. Sy seinen: "Hwat is dat?" It duorre net lang, doe letten de klokken oeral. Yn Ikkerwâld, yn Moarwâld, yn De Geast, 't wienen allegear klokken dy't...
nl.verhalenbank.27434
Jierren lyn gebeurde it dat ien fan ús jonges de hiele nacht timmerjen hearde. Hy lei op bêd en bleau der wekker troch. Hy wie sahwat in twintich jier âld. Hy hat der hinne west to sjen, hwant it lûd kom flak njonken 't hûs wei. Mar der wie neat to sjen. Hy fortelde 't ús de oare deis, hwant de jonge siet der fol fan. Mar wy laken der om. Skytmerakels,...
nl.verhalenbank.20372
Oan 'e Boskwei yn 'e Westerein wie snein-to-jouns altyd in keppeltsje jongfolk op it Singeltsje. Sy sieten dêr in soad to kaertspyljen, sy wienen ek wol oan 't knikkertsjen om sinten en oan 't streekjesmiten en sy dobbelen dêr ek wol. 't Wie in sânpaed. Doe't ik dêr in joun us op 'e Boskwei wie, hearde ik ynienen ien razen. 't Wienen rare geluten. Ik sjen...
nl.verhalenbank.24470
Myn man wie in jonge fan sa'n sawntsjin jier. Der wenne in âld minske yn 'e buert, dy hie twa dochters. Ien fan dy famkes wie ûngelokkich, it minske droech har altyd op 'e rêch. Op in nacht kom myn man dêr us lâns, doe seach er dêr in lykstaesje. In skoftsje letter stoar dat ûngelokkige bern.
nl.verhalenbank.23519
Us mem wie geboaren yn 1858. Hja kaem ris op in joun bûtendoar, it wie krekt as waerd hja der ta twongen. Doe seach se in hûs yn 'e brân. Ik wie doe noch in jonge. Mar dat hûs brânde net. Twa jounen letter stie it hûs echt yn 'e brân. Doe gongen wy dêr allegear hinne. 't Gebeurde yn 'e Boelensloane.
nl.verhalenbank.37975
Myn broer Piter wie in jonge, doe seach er yn 'e krimpe fan in hûs op 't Skier yn 'e Westerein in man stean, dy wie hielendal yn 't swart. 't Wie in man fan 'e bigraffenis, in drager of sa. Mar yn werklikheit wié dy man dêr net. Mar in dei of hwat letter forstoar dêr ien yn dat hûs. En dóe stie dy man dêr wol echt.
nl.verhalenbank.38459
It is jierren lyn. Ik en myn feint kommen us fan Sweagerfean. Wy moesten nei de Triemen ta. Wy roannen de Úlke-loane del by Swagerfean. Doe't wy sahwat midden op 'e loane wienen, en oer de feart seagen, seinen wy: "Sjoch, dêr is brân!" Dêr woenen wy hinne en sa kommen wy op 'e Trekwei. Mar dêr wie neat to sjen. Alles wie tsjuster. In jier nei dy tiid...
nl.verhalenbank.23086
Wy wennen froeger yn it húske, dat nou krekt ôfbrutsen is. It stie by de brêge, tusken Stiensgea en de Hamster Pein yn. Hwat yn 'e lichte. Dêr bin 'k geboaren en dêr ha 'k oan 1903 ta wenne. Wy hienen dêr in stuoltsjeklok. Wy slepten yn bêdsteden. Yn 't iene slepten heit en mem en ik slepte mei in pear bruorren yn 't oare. Der slepten ek noch guon achter....
nl.verhalenbank.21849
Veurgezicht. Er was een maal een wief; ze zat veur et raam en zag toen wat. In de varte stonden turfbultn. Sie zag, dat er een schienvat-lichien um een van die bultn gunge, en zee dat ook teegn heur dochter. Dat olde mense leeft niet meer, maar de dochter nog wel. Wat gebeurde een poossien later? Die vrouw heur zeune wuur in het vene vermoord. Et was ja...
nl.verhalenbank.44578
Ierde Prins fan 'e Westerein hie forkearing mei in faem yn Twizelerheide. Forskillende kearen is 't him oerkaem, dat er ûnderweis in lykstaesje seach. Dat wie dan altyd yn 'e nacht. Ierde sei dan tsjin dy minsken Goedenavond, mar hy krige noait gjin antwurd werom, hwant it wienen gjin èchte minsken.
nl.verhalenbank.30364
Sytse Wybenga kom yn 'e nacht us in kear by Manus Ael wei. Ael dat wie syn faem. 't Is nou sahwat in sauntich jier lyn. Doe seach er in hiele rige folk lâns kommen. Hy gong oan kant. It wie in lykstaesje. Fuort dêrnei stoar âlde Meike. Dêr hie Sytse de lykstaesje fan sjoen.
nl.verhalenbank.21080
35