Datasets - ISEBEL

Mem har beppe wie mei de helm geboaren. Hja woe noait lije dat mem en dy by 't tsjuster midden op 'e wei roannen. Hwant dan koenen se tsjin in lykstaesje oprinne en in rare stomp krije. Mem har beppe seach lykstaesjes fan tofoaren. Hja hat ek sjoen hoe't har eigen soan op in skip fordronken is. Hja sei de deis fan tofoaren noch tsjin him: "Dû mast der...

botsen

nl.verhalenbank.37750

Wy wennen froeger yn it húske, dat nou krekt ôfbrutsen is. It stie by de brêge, tusken Stiensgea en de Hamster Pein yn. Hwat yn 'e lichte. Dêr bin 'k geboaren en dêr ha 'k oan 1903 ta wenne. Wy hienen dêr in stuoltsjeklok. Wy slepten yn bêdsteden. Yn 't iene slepten heit en mem en ik slepte mei in pear bruorren yn 't oare. Der slepten ek noch guon achter....

geluid

nl.verhalenbank.21849

Sa goed as ik it yn ‘t ûnthâld ha, sil ik de stoarje fen it Drylster tsjerkhôfspoek forhelje, sa ‘t ik it fortellen heard ha. Om 1830 hinne, wier der om it tsjerkhôf hinne in grêft, sadat it eins in eilântsje wier, en stie it mei de strjitte yn forbining troch in brechje, dat ôfslten wier mei in houten rafterstek. Nou gou doedestiids it sizzen, dat...

aankijken

nl.verhalenbank.72430

Spookdieren Een jonge boer had ongeveer veertig jaar terug iets zeer eigenaardigs meegemaakt. Hij kwam op zondagavond een beetje laat thuis van de meid en ging naar bed. Hij had in het geheel niet gedronken. Nauwelijks echter lag hij op bed of hij hoorde de konijnen schreeuwen. Hij stond op, daar hij dacht, dat er iemand was binnengebroken om ze te...

aalmoes

nl.verhalenbank.13434

Doe't wy froeger nei skoalle gongen yn Jobbegea, hienen wy altyd in pear ûren skoft. Dan gongen wy wol gauris nei de Gordykster feart ta to boartsjen. Dêr wienen stappen fan hout, dy't nei de feart ta gongen. Yn 'e wâl wienen allegear ynhammen, gatten. Wy sprongen dan fan 't stap ôf oer sa'n gat hinne. Op in kear mislearre 't my en ik rekke yn 'e feart....

broer

nl.verhalenbank.28258

Klaassen: Vroger gungn ze wa es mangs ’s oavnds noar de möl hen, at d’r owwerdag gen weend was west. Bie oons in de buurt, twee breurs, dee goat noar de möl hen, dee loopt doar richtan owwer ne kaamp hen en at ze ’s oavnds doar wier noar hoes hen goat met n puut, nen scheppel of zoa, doe komt ze doar bie ne riej beum langs en ineens t was ok lechte moan,...

arm

nl.verhalenbank.128504

Ik was zo’n opgeschote jong. Ik mos met ’n hokkeling [eenjarig kalf] nor de var [stier] Den Ingel kwam met de motor vurbé’j. Dor schrok ’t bees van. Hé’j rukte on ’t touw. Mar ik wou nie los loate. Ik wou me nie loate kenne. Ik viel opte grond en hard, opten bil. Ik had er den erste tied bar veul las van. Mar da wou ik nie wete. Da’k zo stom gewes was. ’t...

beest

nl.verhalenbank.50422

5.16. Het hoofdkussen vol rozen Hier heet een vrouw gewoond, enfin en die wier ook uitgedaan da ze kon toveren en die woonden hier kortenbij. Ze kwaam bij ons altij in de winkel. Op ne keer bij de buurvrouw was er ne jongen ziek. Die zei 'da doet de die, die heet die te pakken'. En die wier van den ene kant naar den andere gesleurd en die dronk zijn eigen...

betoveren

nl.verhalenbank.44453

DE HEKS IN DE KORF In Reusel, vlak aan de Belgische grens, stond vroeger een spookhuis. Daar woonde een kokkin, die stiekem verboden boeken las. Het waren toverboeken en daaruit leerde ze allerlei toverkunsten. Ze stond alom als heks bekend en dat was ze ook. Ze was zeer danslustig en eens – het was met carnaval – wilde ze in een herberg met enkele mannen...

bedolven

nl.verhalenbank.49578

Olle Rikele Myt woonde op 'e Skieding. 't Was in tsjoenster. Op in kear hadden der jonges by olle Myt yn 't appelhof west. Se hadden de blouse fol appels. Moar doe't se wegsouden konden se niet uut it appelhof weg koomn. Op 't lest hadden se de appels delgoaid; doe konden se der pas uutkoomn.

appel

nl.verhalenbank.26020

Jan-om wie de jongste broer fan ús heit. Doe't heit noch yn Kromelle wenne, dat is krekt 74 jier lyn, wie Jan-om 19. Letter wie Jan-om âlderling yn 'e grifformearde tsjerke. Doe wied er noch mar in goede twintich. Hy leefde o sa nau. Alhiel neffens de Skrift. Op in kear soed er mei ien to riden oer iis. De redens hied er goed yn oarder. 't Hie bot ferzen....

bijbel

nl.verhalenbank.33000

Myn omke Piter wie ris op in kear to hôfkesjongen (=apelstellen) op 't Bouwekleaster. Der wienen kameraden by him en sy hienen ek in pear hounen by har. Doe gong omke Piter nei in parrebeam ta by in boer yn 't hôf. Mar doe wie dy parrebeam samar út himsels bigong to skodzjen, sûnder dat ien der oan kom, en de parren foelen der allegear ôf. Dat wie it wurk...

appel

nl.verhalenbank.25767

As jonge wie 'k ris oan 't sinteklazejeijen. Doe kom ik ek by in tsjoenster. Dy joech my in klap. Ik stapte foarút, mar doe rekke ik mei de foet yn har stikkene jurk en doe lei ik samar op 'e rêch foar har. Dat wie in duvelskunst.

Sinterklaas

nl.verhalenbank.27764

Honden. Honnegehoel verneemt ie vandoage ook nich meer veul van. Man vrouger, wat kwam dat voak veur, dat dr n hond zat te jankn en dat er dan gauw n dode kwam. k Heb t zo voak beleefd. Op de Ballege zag k as kwoajong n hond aankomen op n hoes of. Ik zee al, de hoeskes wazzen n hail bult van laim optrokn. De hond was zo wild, hai gruif goatn under de...

afgelopen

nl.verhalenbank.45048

Heden 23 april 1901 op een mooie nacht naar Zuiderwoude geroeid wordende, wist ik aan mijn roeier, een echten rusticus, de volgende schoone verhalen te ontlokken. Een jongen vrijde met een meisje. 's Avonds mocht hij, zooals de gewoonte is, bij haar blijven opzitten, doch zij had tot voorwaarde gesteld dat hij vóór twaalven weer heen moest gaan. Dit deed...

aandringen

nl.verhalenbank.8785

No. 283. Twee polderjongens uit Hedikhuizen stieten eens bij het uitdiepen van een sloot op een geldkist. Met inspanning van al hun krachten hadden ze 'r al boven water, toen de eene uitriep: "Verduveld , wat is ie zwoar". Die woorden waren nog niet koud of de kist ontglipte aan hun handen en zonk weg in de modderige diepte, zoo diep, dat ze niet meer...

bagger

nl.verhalenbank.48116

Het heulen, dat in heel Holland bekend was, zou, volgens de overlevering, zijn oorsprong danken aan een tragisch ongeval. Eens ontvoerde een Haagsche jonker zijn liefste, die bij haar stiefmoer een hard leven had. Even voorbij Leidschendam in den Veenen reed de voerman van de sjees, die den weg niet goed kende, naast het bruggetje in de vaart. Hij sprong...

brug

nl.verhalenbank.47337

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur