Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Er was es n maal n muller, waar de knechtn dood gungen. Zeuvn had ie had; boovn in de meuln sturvn ze. In t leste kon ie dr gienend meer kriegn. Tot er n jongkeerl kwam, die et aandurfde. Ie zee teegn de muller: “Ik blief de hiele nacht boovn in de meuln; maar ie maggen morgn niet veur zeuvn uur bie mie komen.”
Dat gung aan. De nei-e knecht blift s nachts...
nl.verhalenbank.44387
Ik wie in jonkje fan fiif jier. Myn âldste suster stie dea op ierde. Hja wie mei in stok op 'e holle deaslein ûnder 't boartsjen. Doe rekke ik útfanhûs nei de Lege Mieden ta tusken Jistrum en Skûlenburch. It wie in âld hûske. Ik lei dêr op bêd, doe kom der in greate houn by my op bêd. Ik waerd sa benaud, dat ik woe nei hûs ta. Sy brochten my der hinne....
nl.verhalenbank.23121
Noast ons op de Hörsten woonde vrouger oal Haarm S.
Hai wur nooit anders nuimd as Haarm-fiet-pestoor; woorom wai k nait. Haarm-fiet-pestoor kon heksn; mien oln woarschouwden ons veur hom. Wie moggen den ook nait groag noar hom tou goan.
Mien ol lu zaggen hom nait geern in huus; ha idee kwoad.
Haarm kwam zo mit n gloepstreek achter op dele en luip bie de...
nl.verhalenbank.43927
DE HEKSENMOEDER EN HAAR DOCHTER
Er was eens een jongeman die danig verliefd was op een knappe boerendochter. De liefde was wederkerig, al stelde het meisje één voorwaarde: de jongen mocht alle dagen komen, behalve op vrijdagavond.
De jongen hield zich daaraan, maar op den duur begon hij toch verschrikkelijk nieuwsgierig te worden. En ja hoor! Op een...
nl.verhalenbank.49577
Myn âlden wienen grifformeard en tige op it kaertspyljen tsjin. Piter wie de soan fan Siis en Fykje. Dy wie bot oan it kaerten forslaefd. Mem fortelde, de kaerten gongen jouns mei him op bêd. Dan leinen se ûnder syn holkessen. Yn 'e nacht gong it kessen samar fansels omheech en waerd syn holle omheech stompt.
De duvel die dat, dy siet yn dy kaerten.
Der...
nl.verhalenbank.31225
5.16. Het hoofdkussen vol rozen
Hier heet een vrouw gewoond, enfin en die wier ook uitgedaan da ze kon toveren en die woonden hier kortenbij. Ze kwaam bij ons altij in de winkel.
Op ne keer bij de buurvrouw was er ne jongen ziek. Die zei 'da doet de die, die heet die te pakken'.
En die wier van den ene kant naar den andere gesleurd en die dronk zijn eigen...
nl.verhalenbank.44453
Heit hat as lyts jonkje bitsjoend west. Doe wenne er op 'e Gariperheide. Hy wie soms sa slop, dan koenen se him oprolje as in skûdeldoek en dan wied er wer krekt sa stiif as in stôk. En it gong altyd op in gûlen. Doe gong pake nei Piter Poes ta, dat wie de duvelbander fan Sumarreheide.(^ ± 1900), mar dy wenne doe noch yn de Ham. Pake krige in drankje fan...
nl.verhalenbank.19783
Ik kom wol us by in âlde wiersizter yn Ljouwert. Dat minske wie oan 'e duvel forkocht. Mar sy wist suver alles.
Doe't ik de earste kear by har kom, frege ik, of ik ek forkearing krije soe. Doe sei se: "Dû, dû hast ommers trije feinten tagelyk. Is dat noch net moai genôch?"
Ik skamme my bot, hwant hja hie gelyk.
In oare kear sei se tsjin my: "Aenst matte...
nl.verhalenbank.18105
Men geloofde hier vroeger aan weerwolven, zwarte honden, zwarte of witte katten, nachtmerries en heksen. Zo ken ik uit Langerak (Zuid-Holland) een verhaal, dat als volgt luidt:
Een jongeman trachtte een meisje voor zich te winnen. Zij was echter niet op hem gesteld. Op een avond, toen hij naar haar op weg was, ontmoette hij op zijn weg een hele troep...
nl.verhalenbank.13468
Ot har man dat wie Hindrik Pyk (= Hindrik Ophuis). Dat wie ek in tsjoenster. En hy hie ek noch de kweade hân.
Wy hienen in omke, dat wie Japik-om. Dy hearde us in kear, dat hy soe nei de froulju ta. Mar dat died er net. Hy gong stikum nei de doar fan Hindrik en Ot. Mar hwat er dêr sjoen hat! Hy is achterstofoar fan 't hiem kom! Sa binaud hat er west. Hy...
nl.verhalenbank.21567
BVB: "Boven Koblenz daar wordt die Rijn ineens een heel stuk smaller. Er liggen van die rotsen daar en werd er altijd gezegd dat dan een jonge vrouw, die zat daar dan te zingen en dan raakten die schippers, die raakten dan van streek..."
JL: "Lorelei, hè?"
BVB: "... die waren in de ban van de jonkvrouw, en die voeren dan te pletter op die rotsen."
JL:...
nl.verhalenbank.43731
Oan 'e Houtigehaechsterwyk wenne in tsjoenster. It wie Jan Mulder syn frou, Luts fan Ritske Ale.
Njonken harren wenne in húsgesin, dêr wie 't jongste bern siik fan. 't Wie in jonkje. Dat woe net groeije, it tsjirme.
't Kin wolris bitsjoend wêze, seinen se en se gongen nei de duvelbander ta. Dy sei, hja moesten alles tsjuster meitsje yn 'e hûs, dat se...
nl.verhalenbank.37461
It gebeurde yn 'e buert fan Warffum, Uthuzen. Myn skoanheit wie in jonkje fan 8 jier, doe binne syn beide âlden allebeide overleden. Hy hie noch twa broerkes, dy wienen hwat âlder.
Sûnt swerfde myn skoanheit as jonkje mei syn beide bruorren oeral om. Hja sliepten bûten yn 't fjild yn in groppe, soms yn in klobke hea, dan wer yn in hok, hwer't se mar plak...
nl.verhalenbank.38343
In de venen ston vrogger ain stille knippe. Die stonden er een hiele hoop, want de mensn drunken verschrikkelijk veule.
Maar wat ik zegn wol, dizze knippe is op n dag verschwonden en op dat stee kon ie later n kolk vinden.
Boovn t water van de kolk zag men altied n lichien branden en er wazzen ook goenend, die asmis n kop boovn de kolk uut steekn zaggen....
nl.verhalenbank.44410
Heksn kun man ook leern. Was n keerl dichte bie de grenze, die dat doen kon. Zo wazzen er twei jonges, die dat ook van hum leerden. Toen ze t konden, wilden ze naar zien wienkelder toe. Nou hadden ze leerd, dat ze dan zeggen moestn: “Over bos en stroek.” Ze vergistn zuk en zeden: “Deur bos en stroek”.
En toen begunden ze te loopn; deur de bossen, dat heur...
nl.verhalenbank.44439
Rapke Aukes wenne op 'e Houtigehage. Op in kear kom er thús mei in hazze. 't Frommes sei: "Hwat hast dêr in moaije hazze!"
"Ja," sei Rapke, "dêr sit in moaije kop op." En hy kriget de hazze en flikt der har út gekheit mei tsjin 'e holle oan.
It minske wie yn forwachting. Doe't it bern geboaren woarde wie 't in soan mei in hazzemûle. It is Piter Tuinstra.
nl.verhalenbank.26889
Myn broer Sytse wie mei de keppel op 'e greate kamp. Hy moest even út 'e broek. Mar hy kom net wer. Sy founen him mei de holle by de dyk del.
Piter sei: "Hwa hat dy slein? Dat hat Jan Ynske Wierd dien, tink."
"Né, Wierd net, mar in hiel lyts keardeltsje. Dy hat my fan 'e dyk op 't lân smiten en fan 't lân wer op 'e dyk."
Sy ha him mei de karre dêr wei...
nl.verhalenbank.21301
Vroeger toen ik een jongen was, zeje ze in Perkou, as een vleermuis in je hare vloog, dan kon je 'm d'r niet meer uitkrijge. Je moest dan wat opzette van je vader of je moeder. Vooral meissies werde gewaarschouwd*.
*Dit geloof was algemeen in de streek en komt nog voor.
nl.verhalenbank.57896
Ja, Jaap Nadort van Broek heb je natuurlijk niet ekenne. Die was op 't lest van zijn leven rivierschipper, maar vroeger had ie zee evaren. Die heb me hoftig verteld dat ze een matroos an boord hadde die ze Lompeplomp noemde, omdat ie zoo stijf was as een deur. As ie in de mast most klimme, dan zakte nie weer na beneden en meer zuk.
Nou kwamme ze den in...
nl.verhalenbank.9209
Heden 23 april 1901 op een mooie nacht naar Zuiderwoude geroeid wordende, wist ik aan mijn roeier, een echten rusticus, de volgende schoone verhalen te ontlokken.
Een jongen vrijde met een meisje. 's Avonds mocht hij, zooals de gewoonte is, bij haar blijven opzitten, doch zij had tot voorwaarde gesteld dat hij vóór twaalven weer heen moest gaan. Dit deed...
nl.verhalenbank.8785
