Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Achter syn hûs stie in âld hûs, dêr wenne Klaes Jippes yn mei 't wiif. Yn 'e nacht sei hja: "De hiele baelderbult sjit út." Hja hearde klear dat de baelders allegear nei ûnderen ta rûgelen yn 't hok.
Doe't se der hinne gongen to sjen mankearde der neat oan 'e bult. 't Hie Jehannes syn wurk west.
nl.verhalenbank.38422
De frachtrider fan Ljouwert hie Edammer tsyskes meinaem foar Jehannes. Myn kammeraed Romke van der Veen ried ek altyd mei dy frachtrider mei. Dy holp him. Dy wie der ek by doe't dy tsyskes by Jehannes bisoarge waerden.
"Tink der om," sei Jehannes, doe't hja de tsiis by him yn 'e hûs brochten, "dat de tsyskes net fuortrolje."
Romke sei: "Dat kin ommers...
nl.verhalenbank.38556
Op in kear kaem Auke Hinke thús, doe siet har buorfrou by har yn 'e hûs. It reinde en it wie bot modderich en drekkich om hûs en hear.
Hinke wie hoasfuotling. Sy sei: "Och, och, ik ha de klompen forgetten, ik bin hjir hoasfuotling kaem."
"Dan sille jo wol droege hoazzen oan ha moatte", sei de buorfrou.
"Né, sjoch mar," sei Hinke, "sy binne droech."
Hja...
nl.verhalenbank.20720
Mem har muoike Lys dy hie in dochter, dy wie bitsjoend. Sy gongen nei in duvelbander ta en krigen guod. Der kaem altyd in kat by muoike en dy.
Sy makken it hinnegat en alles goed ticht, mar it joech neat, dy kat kaem der altyd yn. Dy kat, dat wie de tsjoenster, sei de duvelbander.
Doe't it fanke fan it guod fan 'e duvelbander ynnaem, bigong se to koarjen....
nl.verhalenbank.19348
Jehannes koe mei my neat wurde. De measte minsken wienen bang foar him, mar ik net. Dat wist er ek wol.
Der wie net in minske dy't letter yn syn hûs doarst, dêr't er yn wenne hie. Net ien woe it keapje. Doe haw ik it kocht foar in sacht pryske en ik bin der yn kaem to wenjen. Doe seinen de minsken: "Dû silst der wol rare dingen yn bileve." Mar ik ha noait...
nl.verhalenbank.38424
Hjir hat in tsjoenster wenne dy koe har foroarje yn in kat. Har man wie boer. Dy kom us op in kear thús ta de achterdoar yn. Hy gong de mjilling del en doe seach er in swarte kat. Hy joech dy kat in skop, dat dy bleau lizzen to jammerjen en to razen.
De oare moarns siet syn eigen frou mei de earm yn 't wynsel. Hja wie de tsjoenster.
nl.verhalenbank.25663
Yn Boarnburgum wenne Jan van der Zee. Dy wie karrider. De man wie noait rjocht goed. Hy tsjirme. Doe ha se syn holkessen iepentoarnd. Dêr sieten krânsen yn. De man wie bitsjoend. Dat hie de frou fan Knjillis van der Zee dien. (Knjillis wie boskwachter) De lju ha Knjillis Auk doe it hûs forbean.
nl.verhalenbank.20860
Jehannes hat ris by in boer yn tsjinst west, doe siet er de jouns by dy boer yn 'e hûs. De frou en de dochters sieten der ek by. Dy hienen de gek hwat mei Jehannes. Se gniisden him út.
Mar doe't it bêdtiid woarde, seagen se al even oars.
Net ien fan 'e froulju dy't út 'e stoel weikomme koe. Hja bleauwen sitten dêr't se sieten, al hoe't se har bêst ek...
nl.verhalenbank.37887
Op in kear helle in man - dat wie in petroaljesutelder - in fet mei petroalje fan 'e boat. Dat wie hjir op 'e Wâl. Mei heakken woarde sa'n fet ophelle. Dy heakken sieten der om. Doe't de man dat fet thús bringe woe, foelen de heakken der hyltyd ôf. Jehannes wie net fier ôf. De man sei tsjin him: "Dat dochstû."
Doe sei Jehannes tsjin him: "Ryd nou mar...
nl.verhalenbank.37956
Alde Hanne Kramer gong foar in tsjoenster troch. Hy hie syn wurk dat nei Ljouwert út mei oaren út 'e Westerein en dêr moest er elke dei rinnende hinne. It keppeltsje gong meastal meielkoar op stap.
Op in moarn hellen se him oan.
"Hanne, bist klear?" rôpen se.
"Ja," sei Hanne, "gean mar fuort, ik kom jimme wol achterop."
Mar doe't se by 't wurk oankamen,...
nl.verhalenbank.20542
As der in tsjoenster yn 'e buert wenne, dienen se duveldrek ûnder 'e drompel. Sy ha 't wol folle dien foar âlde Griet. Hja kaem us ergens yn Haulerwyk, doe hienen se dêr ek duveldrek ûnder 'e drompel dien. Doe koe hja der net yn komme. Sy stie dêr mar to draeijen en to meneuveljen foar de doar, mar sy koe net oer de drompel komme. Doe sei se op 't lêst:...
nl.verhalenbank.20795
Njonken myn omke yn Peasens wenne in man, dy gong foar in tsjoenster troch. Dy man hiet fan Ljujjus (= Livius). Omke fortelde, op in kear stie er fóár by 'e wei mei omke en dy to praten tsjinoer de foardoar.
Omke rint troch 't hûs nei de achterdoar - en dan komt dyselde Ljujjus út it hok wei; doe hied er de geit krekt molken. Doe wist omke dat der twa...
nl.verhalenbank.27950
Der wienen minsken, dy hienen in bern, dat wie bitsjoend. Doe gong de heit nei de duvelbander ta. Hy krige fan de duvelbander in flesse drank mei. Doe't er ûnderweis wie nei hûs ta kom de soan fan 'e tsjoenster him tsjin.
"Hastû fuort west?" frege dy.
"Ja", sei er.
"Hast in drank by dy?"
"Ja", sei er.
"Lit my dan us sjen."
"Né, dy krijst net to sjen." En...
nl.verhalenbank.17703
Sikke Procee hie to meanen west nei 't Bûtenfjild, mei syn broer Japik. Hja farden nou mei 't boatsje nei hûs ta, nei Feanwâldsterwâl. Mar sy koenen hast net foarút komme, hwant hja moesten lyk yn 'e wyn op.
Dêr farde Jehannes Meerstra har foarby. Dy sylde samar lyk yn 'e wyn op, hwat net in sterveling koe. Hy hie der ek op út west.
Doe't Sikke seach dat...
nl.verhalenbank.38294
Ek us in kear doe ha se in fremde kat, dy't samar yn 'e hûs kom - ek yn 'e Westerein - mei hyt wetter op 'e poat smiten. Doe forbrânde dy syn poat. Doe wie der de oare deis in frommes, dy hie de earm yn 'e doek. Dat frommes wie ek in tsjoenster, dy wenne net fier ôf.
nl.verhalenbank.21470
Yn 'e Houtigehage wie al us in kear in bern net goed. 't Wie by ús buorlju. De heit gong mei 't mûtske fan 't bern nei Frânse Hinke ta, de duvelbanster fan 'e Rottefalle. Dy sei: "'t Bern is bitsjoend. Der sit in krâns yn 't kessen. Deselde dy't joun it earst by jim oer de flier komt, dat is de tsjoenster." Doe wie dat it buorwyfke Janne Luts. Dy ha se...
nl.verhalenbank.21116
Hjir yn 'e Boelensloane, oan 'e Bethlehimsreed, wenne in hiele âlde man. Dat wie âlde Sytse Donder. Dy wenne by syn soan yn. Op in moarn wie dy âld man nergens to finen, doe't de soan fan bêd kom. Sy sochten oeral - op 't lêst founen se him tusken de latten en it tek yn it dak, binnen yn 't hûs.
Hy wie dêr hinne flein. Hy koe tsjoene.
nl.verhalenbank.27599
Pake Boardzer wie fuorman. Op in kear struts âlde Rikele Myt mei de hân oer pake syn hynder hinne. Rikele Myt wie in tsjoenster. Doe't pake thúskaem, sei er: "Dit is net bêst. Myn hynder giet dea, hwant Rikele Myt hat der oan west." De oare moarns wie 't hynder dea.
Sy wienen allegear bang foar Rikele Myt. Op in kear hie se twa arbeiders yn 't wurk, âlde...
nl.verhalenbank.17655
Achter Burgum wennen minsken, dy hienen in bern en dat rekke bitsjoend. Sy gongen nei de duvelbander ta en dy sei, it wie in âld wiif dy't it dien hie. Sy moesten it kessen mar ris neisjen en de krânsen dy't der yn sieten forbrânne. Sy moesten der foar soargje, dat alles goed ticht wie, de kaeisgatten en de skoarstiens ek, en de doarren op slot.
Der siet...
nl.verhalenbank.25637
Doe't ik sa'n jonge wie en wy noch op 'e Hamster Ikkers wennen hienen wy jouns in bulte lêst fan katten om 't hûs hinne. Wy doarsten der soms alle trije net iens út to pisjen. De katten fleagen by ús doarren op en by omke en dy's krektgelyk.
Op in joun doe leinen wy al op bêd. Doe gong it der wer sa oanwei mei de katten, dat heit fljocht fan bêd ôf en hy...
nl.verhalenbank.21645
