15 datasets found
Dutch Keywords: huis man Place of Narration: Opende
By Ate Meter dêr wie altyd in grouwe, swarte kat om 'e doar hinne. Ate hie 't net op dy kat stean. Hy hie al in pear kear prebearre der in raem op to dwaen, mar hy koe him noait ûnder 'e hân krije. Op 't lêst hied er goed oppast. Doe't de kat der wer oankom hied er in dikke kneppel yn 'e hân, doe die er de doar fluch iepen en sloech ta. Hy rekke de kat....
nl.verhalenbank.25988
Japik van der Kooi fan Grinzer Pein hat trije kearen fan tofoaren it hûs, dêr't Wigle van der Veen yn wenne, yn 'e brân stean sjoen. Nei de trêdde kear hat it net sa lang mear duorre, doe wie 't sa fier. 't Is oan 'e groun ta opbrând.
nl.verhalenbank.31914
De âlde pasterije yn Greategast stie leech. De buorlju wienen tige lyts bihuze en hienen altyd krapte fan reinwetter. Doe hellen se wetter út 'e pasterije. Dat die de man jouns nei 't wurk. Doe hearde er dêr yn 'e pasterije in klok tikjen. En dochs stie it hûs leech. Hy gong nei 't plak ta dêr't er de klok tikjen hearde, mar der wie net in klok. Fjirtsjin...
nl.verhalenbank.25999
It wie yn Grinzer Pein. Ik en myn earste man kommen op in jountiid út it tsjerkje. Wy kommen fan 'e sangforieniging. 't Wie tsjuster. Ynienen stienen wy yn 't folle ljocht. Wy gongen nei heit en dy ta. Dêr fortelde ik hwat wy sjoen hienen. "Hwat soe soks nou bitsjutte?" frege ik. Doe sei heit: "Moarn sil ik jimme fortelle hwat jim sjoen ha." De oare...
nl.verhalenbank.23132
Doe't wy to Grins wennen kom der us in âld minske fan Rotterdam by ús. Dy wie katholyk. Dy fortelde ús, njonken har hie in jonge frou wenne. En dêr wer njonken wennen twa ûngetroude froulju. Dat wienen tsjoensters. Dy wienen nachts op in paed. Dan wienen se alhiel yn 't swart mei greate kleden om har hinne. Ien fan dy froulju stie us op in nacht foar 't...
nl.verhalenbank.25967
Sterke Hearke wie oan 't ploegjen. Der kom in man oan. Dy frege: "Hwer wennet Hearke Witteveen?" Doe krige Hearke de ploech en tilde him by de sturt op en wiisde op syn hûs en sei: "Dêr wennet er en hjir stiet er."
nl.verhalenbank.25718
Greate Jasper Veenstra wie hwat in rûch man. Op in snein hied er to kaertspyljen west. Doe't er wer op hûs oan soe waerd er ûnderweis op 'e Bethlehemsreed (Boelensloane) samar in ein fuortsmiten.
nl.verhalenbank.38019
By âlde Sipke Albert yn 'e Grinzer Pein lei ek altyd jouns in pleachbeest foar hûs. 't Wie in great ding, dik en rûch en swart mei in pear greate gleone egen yn 'e kop. Sipke Albert wie koopman en wenne allinnich. Hy hie wol sinten.
nl.verhalenbank.25713
Heit stie op in joun bûtendoar. Doe seach er 't noarden yn. Doe sei er: "Ik sjoch noch ljocht." Piersma's jonges hûs stie yn 'e brân. Hy woe der hinne, mar doe't er op healwei wie, doe seach er neat mear. "Ik ha my forsind," sei er, "it brânt net." Fjirtsjin dagen letter sloech de lôge der út. Doe is it hûs dan werklik opbrând.
nl.verhalenbank.27304
Oan 'e Suder Dwarsfeart to Drachten wenne âlde Teatske. Dy wie tige ryk. Teatske is op in rare menier oan 'e ein kom. Sy is sahwat forhongere by de oerfloed. Hja hie sa'n jild yn 'e kelder, dat sy meat de gounen en de ryksdaelders mei de fiif-kop. Doe't Teatske stoar hie se alles oan 'e tsjerke tamakke. Mar dat is net earlik om en ta gong. Der woarde in...
nl.verhalenbank.25714
Us mem hat in min leven hawn by heit. Hy hat har it leven forgalle. Heit is in strie-minnen ien. Wy ha gjin gedoente mei him. Op in kear kom er smoardronken thús. Hy slepte yn in âld ledekant, dat stie oer de flier, hy slepte net by ús mem. Doe krige er de kofjekanne fol kofje en dy sette er yn 'e kachel mei fjûr. En doe sei er: "As der in God is, dêr bin...
nl.verhalenbank.25926
Sterke Hearke wenne yn Droegeham. Doe kom dêr ris in man fan Warfstermoune. Dy wie ek tige sterk en dy woe wolris mei Hearke wrakselje. Hy woe wolris wite hoe sterk Hearke wie. Hy sette de stap der ûnder nei Droegeham ta. Hy koe Hearke net. Hearke wie op 't lân oan 't ploeijen. Hy hie de ploech skoud. Dy fan Warfstermoune sei tsjin Hearke: "Ik woe us...
nl.verhalenbank.26815
Sterke Hearke is in famyljelid fan my. Der kom us in kear ien yn Droegeham, dy moest Hearke ha. Hearke wie oan 't ploegjen op 't lân. Hy frege Hearke of dy ek wist hwer't er wenne. Hearke stiek de ploech mei syn rjochterhân rjochtút en doe sei er: "Gean dêr mar hinne, dêr wennet er." Doe gong dy oare wer fuort, hwant hy hie mei him wrakselje wold.
nl.verhalenbank.26898
Een nachtmerje was een vrouw. Van zeven op elkoar volgende dochters was er één een nachtmerje. Ze kwamen deur 't slotsgat in huus. Mijn broer Piter had der wel us last van. Hy strooide wat rogge op 'e stoel foar bêdde. (It bennen ook wel eens kerels, dy bin nog slimmer)
nl.verhalenbank.23966
Douwe Stavasius had lutje en grote jongens. Hy had een begrafenis bij hem in huis sien en doe docht hij, dat het een van de lutje jonges was die begraven werd. "Ik docht nooit dat 't Fokke was", - zo hiete de oudste - zee die. Moar 't was Fokke die stierf. Douwe woonde hier achter ons huus in een spitkeet.
nl.verhalenbank.23962
35