Datasets - ISEBEL

Van alle bovennatuurlijke wezens was de weerwolf wel het onverdraaglijkst. Heksen, spoken en duivels konden wild te keer gaan, maar de weerwolf was een echt, zij het ongevaarlijk, plaagbeest. Heel wat wandelaars kregen wel eens met hem te doen. Als men over de hei of door de bossen wandelde, kon hij je onverwachts op je rug springen, met volle geweld, en...

afschudden

nl.verhalenbank.49788

No. 185. Op de Achterste hoef bij Bladel woonde indertijd een boer, en die boer had een knecht, en dat was een weerwolf. Op 'n vreemde manier zijn ze dat aan de weet gekomen. Die knecht vrijde met een meid uit de buurt. Eens waren die twee samen buitendorps geweest en 't was al tusschen licht en donker, toen ze op huis aan gingen. Ze waren al niet ver...

avondeten

nl.verhalenbank.46940

2.48. Een weerwolf en zijne vrijster Te Zeelst had zeker jonkman reeds eenen geruimen tijd kennis met eene jongedochter en was voornemens er eerlang mee te trouwen. Eens vergezelde de vrijer zijne beminde, na een gedanen uitstap, tot in hare ouderlijke woning. Onderwege moest de jonkman aan eene natuurlijke behoefte voldoen en ging in een bosch. Hij zeide...

afraden

nl.verhalenbank.50089

Je had vroeger bij ons een boerenknecht, die was thuisgehaald bij een boer. Op een avond ging die over de spoorlijn naar huis toe en toen zag die iets. D'r liep een beest voor 'm uit, een soort spookhond. Vroeger was 't een beest, rauw in z'n mond, maar daarna is die kerel helemaal veranderd.

avond

nl.verhalenbank.72592

Weerwolven. Mijn vader ging eens op een nacht naar het dorp (IJzendijke) terug langs een donker pad, toen er een groote zwarte hond op hem afkwam. 't Beest rook aan 'm en volgde 'm dan tot huis. Toen was 't in eenen verdwenen. Den volgenden dag zei een vriend tegen 'm: "Je was niet erg bang voor dien hond." "Hoe weet je dat?" vroeg hij. "Nou, ik was het...

bang

nl.verhalenbank.35898

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur