Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
In tsjoenster kin har yn in kat foroarje. Pake en beppe wennen op 'e Noarder Dwarsfeart. In broer fan pake, dat wie Geart Schriemer, dy wie bitsjoend. Hy wie sa siik as in houn en trille fan 'e koarts. Der wie altyd in dikke swarte kat by harren yn 'e buurt en dy hie pake yn 'e rekken. Dat wie de tsjoenster. Pake hie al in pear kear in raem op dy kat...
nl.verhalenbank.19863
Alde Liuwe Kûper wie in fremd persoan. Dy hie hwat fan 'e kweade oer him. Op in kear lei er op bêd, doe wie 't krekt in lyk. Hy wenne yn in arbeidershûs, dêr hienen se froeger groppegatten yn. Doe wie der in stik fjûr troch dat groppegat gong. Dat wie op âlde Liuwe yngong en doe waerd er wer libben.
Alde Liuwe Kûper wenne op Burgumerheide. Guon woenen him...
nl.verhalenbank.19644
As it net tsjernje woe, hellen de minsken Piter Poes fan Sumarreheide op. Piter Poes gong dan nei de tsjerne ta en lei der it iene of oare yn. Ik tink dat dat duveldrek of sa wie. Dan makke hy de meneuvels fan it tsjernjen. Dêr dreau hy de kwea-geasten der mei út. Hy pisse hjir en dêr del en roan om it hûs hinne.
nl.verhalenbank.11556
Sake Postma syn wiif yn Twizelerheide is ek deatsjoend. (Ik ha letter by Sake wenne as húshâldster) Hja hie krânsen yn 't bêd. Se tinke dat Janke dat dien hat. De krânsen ha se forbrând. Ik sei, hja hienen alles ticht dwaen matten, de skoarstien en alle kieren en ek de kaeisgatten. Dan hie de tsjoenster in jiskebult woarn.
Janke wie Sake syn buorfrou.
Myn...
nl.verhalenbank.20013
Jan van der Woude, syn broer, wenne yn Grinzer Pein. Dy hie in dochter Bintsje en dy wie siik. Sy seinen: "'t Berntsje is bitsjoend." Doe gong Jan nei Frânse Hinke ta, dat wie in duvelbanster yn 'e Rotfalle.
Dy joech him in fleske guod mei. Sy sei, hy moest meitsje dat er dêrmei thús kom en foaral net òmsjen, hwant dan kom der ien, dy soe it fleske...
nl.verhalenbank.23726
Us heit wie mattewever. Hy moest ris in kear tried brûke. Doe gong er nei Rikele Myt ta. Hy nom myn broer mei. Dat wie doe in jonkje fan sa'n acht jier.
Myt joech it jonkje in bak.
Sûnt dy tiid wied er siik. Doe sei heit: "As er dea giet, dan sjit ik Rikele Myt dea."
Doe seinen se tsjin heit, hy moest nei de duvelbander ta. Dêr soed er dan hinne. Hy soe...
nl.verhalenbank.25394
As de skoarstien rikket, kinne de minsken, dy't dêr wenje, bitsjoend wurde.
nl.verhalenbank.17535
Ik haw ris nei Wopke Minke fan Kûkherne ta west om medsinen. Ik krige in drankje fan har mei. Hja sei, ik moest fral tige op dat drankje passe ûnderweis, hwant der koe wolris in houn by my opspringe dy't it drankje stikken ha woe.
Mar der is my neat oerkaem mei dat drankje.
It wie sa, myn wiif wie siik. Hja koe net gean fan 'e pine. Doe seinen de buorlju...
nl.verhalenbank.38529
Ik haw in susterke forlern, dat wie ek bitsjoend.
Sikke Wipk hie wol sjoen dat âlde Ljibbe Teunis moarns om seis ûre al by ús om 't hûs hine strúnde. Ljibbe wie in tsjoenster. Myn susterke wie sa slop as in dweil doe't se stoar.
nl.verhalenbank.21078
Heit en dy wennen op 'e Fjouwer Roeden. Sy hienen in jonkje, dat woarde siik. Sy woenen nei Greate Wopke ta to Kûkherne. Mar sy koenen it wetter fan it bern net meinimme, dêr wie 't noch to lyts ta. Doe nom heit it himdtsje fan 't jonkje mei.
"Wite jo ried?" sei heit tsjin Wopke. Hy liet Wopke 't himdtsje sjen.
Wopke biseach it en sei: "Der komt wolris in...
nl.verhalenbank.22161
Alde Minne Ale wenne by de Swâdde. Dat wie ek in tsjoenster.
In soan fan âlde Hanne fortelde, dat Ale kom faek by harren, mar altyd troch de achterdoar, noait troch de foardoar. Doe hie Ale wer ris by harren west, wylst hie hy gau in krús mei in koarste brea ûnder 'e drompel fan 'e achterdoar dien. Brea is heilich. Doe't Ale wer fuort soe en oan 'e...
nl.verhalenbank.17496
Om tsjoensters to kearen dienen de lju altyd duveldrek ûnder 'e drompel. Dêr koe de tsjoenster net oer komme. Wy hienen as bern altyd in pûdtsje mei duveldrek op it boarst, om mar net bitsjoend to wurden.
Dy't bitsjoend wie, hie krânsen yn 'e kessens. Wienen der trije folle krânsen dan gong dyselde dea, dy't bitsjoend wie. As se dan nei de duvelbander...
nl.verhalenbank.29540
As d'r een vrouw in een huissie, vroeger in Meerkerk en ze had een kind betoverd of zo, dan verbrandden ze dat vrouwgie. En die boeven kropen in dat huissie. As d'r één betoverd was, dan kookten zen een zwarte kip in kokend water. Dan was die toverheks verbrand. Ze vonden wel eens rozen in het hoofdkussen. Dat was ook toverij. Vroeger hebben ze wel eens...
nl.verhalenbank.50874
Bij een kind van P. Bierdrager (zie vroeger) hebben C. van de Nadort (in dezen brief vermeld) en J. Bierdrager gewaakt toen het bekold was. Vooraf hadden ze alle deuren, naden enzovoort dichtgestopt. Om twaalf uur werd er op de weeg en de deur geslagen, gebonsd enzovoort, dat je waarachtig geen bange kerel hoef te wezen, maar de kol kon er niet in, maar...
nl.verhalenbank.9315
Ritske (v.d Meer) en Aeltsje hienen in jonkje Germ. Dat jonkje woe net groeije. It siet yn 'e pogge. Hja tochten dêr kinne wolris forkearde hannen oer gean, dat se gongen nei de duvelbander ta. It bern wie sa meager as branhout. As Janne Luts (Mulder) dêr foarbykaem woe se altyd graech ris nei 't jonkje sjen. De duvelbander sei: "Sjoch mar ris yn 't...
nl.verhalenbank.31118
Achter Burgum wennen minsken, dy hienen in bern en dat rekke bitsjoend. Sy gongen nei de duvelbander ta en dy sei, it wie in âld wiif dy't it dien hie. Sy moesten it kessen mar ris neisjen en de krânsen dy't der yn sieten forbrânne. Sy moesten der foar soargje, dat alles goed ticht wie, de kaeisgatten en de skoarstiens ek, en de doarren op slot.
Der siet...
nl.verhalenbank.25637
Bouke Prûk (Procee) hie in winkel op Sumarreheide. Dy hie ek in bern dat bitsjoend wie. Se hellen Wopke der by. Dy makke 't kessen iepen, doe sieten dêr 3 krânsen yn. Twa wienen al klear, de trêdde noch net. Dat wie in gelok. Hie de trêdde foltôge west dan wie 't bern net mear to rêdden. De krânsen waerden forbrând. Earst waerd elke iepening ticht makke,...
nl.verhalenbank.32175
Abe Nauta wenne yn 'e Harkema op 'e Klontsjebuorren. Syn mem rekke us bitsjoend. Hja hienen noait oan tsjoenen leauwe wold, mar doe rekke ien fan 'e manlju nei Wopke fan Kûkherne. Wopke joech guod en sei: "Ast aenst thúskomst, dan silst in âld wiif tichte by jim hûs tsjinkomme. Dy is oan 't priksykjen. Dy hat it dien."
Wrachtsjes, hwa wie by 't hûs oan 't...
nl.verhalenbank.23442
De vrouw van de wagenmaker, dat was een heks. Op 't Sluis[1] had je ok een heks. Dat woninkie bij 't Sluis, dat was een spookhuis. As je daar 's aves hene ging, je kwam d'r niet go.ed voorbij.
[1] buurtschapje tussen Ameide en Tienhoven
nl.verhalenbank.70580
Beppe wenne to Feanwâldsterwâl. Dêr wie in bern siik. Dêr kaem altyd in swarte kat om 'e doar rinnen, dat wie de tsjoenster dy't it bern bitsjoend hie. De buorfrou sei: Tink der om, dat en dat âld minske, dy docht it. Dy makket jimme bern siik. Jimme matte in krús fan rogge meitsje ûnder 't kleedtsje by de drompel, dan kin se der net yn komme.
It bern hie...
nl.verhalenbank.31286
