Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ik ben sinds 2 jaar verhuisd, weg uit mijn vertrouwde stad, Rotterdam. Daar heb ik in het Oude Noorden gewoond, in een huis die waarschijnlijk meer historie heeft dan mij. In die periode heb ik veel aan mijn geestelijke "verruiming" gewerkt. Mediteren, chakra oefeningen etc.
Ik heb van jongs af aan al een link gehad met het onbekende, het probleem was dat...
nl.verhalenbank.49926
De bonken yn 'e bientsjekou.
Der wenne ergens in jongfeint, dy wie net gau bang. Hy wedde mei it jongfolk, hy soe op dy en dy joun let nei 't tsjerkhôf en in deabonke út 'e bientsjekou helje. Dat wie dus ôfpraet.
Mar de koster, dy't der fan ôfwiste, forskûle him achter de bonken. Hy hie in wyt lekken om him hinne dien.
De jonge pakte in bonke. Doe sei de...
nl.verhalenbank.20827
Heit en âlde Sake ha it swevende frommes op 'e Lange Loane sjoen. 't Wie in pear jier letter as doe't er dat brune ding seach. 't Wie winter en ljochtmoanne waer. Der lei snie.
Heit sei: "Der rint noch in frommes achter ús. Hja seagen beide om. It frommes bleau op in distânsje en hja hearden net, dat se gong.
Sake seach us better ta en sei: "It is ús...
nl.verhalenbank.17522
By Iesumesyl leit de Guozzepôlle. De sédyk makket dêr in ring nei Dokkumer Nijesilen. Op dat ein is in putting (=wetter).
Dêr wie altyd in keardel oan 't reedriden likegoed by 't simmer as by 't winter. Men hearde him altyd omdraeijen. Dan sette er de streken yn 't iis. Dat gong sa hyltyd mar hinne en wer. 't Wie in spoek fansels.
nl.verhalenbank.32761
Op 'e Trekwei, by de singel fan Fennema, spûke elke nacht in dame yn 't wyt.
Op in kear kom in skutjager dêr lâns, dy hie mei in skip nei Dokkum ta west. Dy skutjager wie net bang. Hy wist fan dy wite dame ôf. Doe't er har dan yn 'e nacht dêr wer yn 'e singel seach, tocht er: ik wol ris nei har ta.
Doe sei dy wite dame: "Ik rin hjir om yn myn iensumheit."...
nl.verhalenbank.38110
Ik kwam van Nijmegen af, opte fiets. Toe ik goed en wel Lent vörbé’j was, hörden ik fluite. Ielke keer: fuut-fuut-fuut. ’t Geluid ging wel vijf kilometer me mien mee. En toe hörde ik niks mer. Mar ienens kwam er hond nève mien lopen, een heel grote wuiles [onbehouwen dier of mens]. Hé’j was pikzwart. Ik was bang. Want hé’j bleef een lange poos nève mien...
nl.verhalenbank.45075
Bespookt huis wordt door pater weer normaal
Bij mijn grootvader zaliger heeft het vroeger ook eens een tijdje gespookt. Als ie in bed lag, kon ie opeens op de zolder allerlei geluiden horen. Het was precies of er werd daarboven een drinkfeest gehouden. Als ie dan ging kijken, was er niets te zien. Hij ging eens naar de pastoor, die hem verder stuurde...
nl.verhalenbank.35753
4.37. Spookven waarin men muziek hoort
Vroeger was er hier achter mijn boerderij een ven waar het altijd in spookte. In de zomer kon je er altijd muziek horen: het was precies of er zaten een stel fluitspelers in het ven. De pastoor heeft er toen eens een fles wijwater ingegoten en vanaf dat moment heb ik er nooit meer muziek in gehoord.
nl.verhalenbank.35752
Yn Burgum wenne in widdoufrou, dy hie twa famkes. It âldste wie fjirtsjin jier. Hja hie ek twa famkes forlern. Hja wennen yn in arbeidershûs en dêr hienen se froeger wol stilen yn.
Deis wie de widdou by de boer op it lân en de beide famkes moesten de húshâlding dwaen. As hja thúskaem stie it iten al op 'e tafel. Mar op in kear kaem se thús, doe wie der...
nl.verhalenbank.19723
Wy wennen yn in hûs yn Limburch yn Geleen. Myn man hat dêr yn 'e minen west. 't Wie in great hûs. Wy joegen der f 19.25 hier yn 'e maend.
Der wenne in Dútse frou njonken my. Die sei tsjin my: "Haben Sie keine Angst?"
"Né," sei 'k, "hoedat sa?"
"Es spuckt da in das Haus."
"Ik bin net bang", sei 'k.
Doe't wy de nachts op bêd leinen, gong 't der oan wei yn...
nl.verhalenbank.24259
"Ik heb wel eens mensen hier in de buurt gehoord (in mijn straat) dat ze last van geesten hebben. Schijnt dat hier veel mensen begraven zijn vroeger. Maar goed, ik ben zelf niet echt paranormaal of althans, ik heb nog nooit wat meegemaakt. Maar interessant is het wel.
(Zou ik mogen weten in welke straat of wijk dat is?)
Ja hoor, dat mag je wel weten...
nl.verhalenbank.49936
Op 'e Bovenwei, dy't giet fan 'e Westereinder brêge nei de tramlyn Feanwâlden-Dokkum, spoeke in âlde hear.
Dêr stienen froeger trije ikebeammen en dêr wie dy âlde hear altyd. De minsken doarsten dêr by nacht net lâns.
Dêr hat in slot stien, dêr hat dy hear yn wenne.
Deis kaem de hear net foar 't ljocht, allinne yn 'e nacht.
Dêr siet in protte jild yn 'e...
nl.verhalenbank.38399
“Ik ben een beveiliger bij Blaak 555 Rotterdam (Fortis hoofdkantoor) en daar spookt het waarschijnlijk ook in de kelder. In 1 ruimte (chauffeursruimte) wordt regelmatig kei en keihard op de stalen afsluitdeur, een houten tussendeur, of vanuit 1 van de lockers geklopt cq. gebonkt.
Ik persoonlijk schijt ‘em dan echt, ik heb het helemaal niet op dit...
nl.verhalenbank.49979
By dûmny yn 'e tún yn Droegeham stie froeger in âld hûs. Der wenne âlde Hindrik Wever (= H. Schievink).
Dêr spoeke it. Men hearde nachts dat dêr weve waerd.
nl.verhalenbank.20058
Myn kammeraetske wenne oan 'e Swâdde yn in hiel âld hûs. Yn dat hûs doogde it net. It spûke dêr.
De hiele boel wie dêr bitsjoend. Hja hienen in keal yn 't hok. Dat siet altyd fêst, mar moarns wie 't grif los, alle moarnen wie dat sa. Der wie in ûnsichtbere macht, dy't it yn 'e nacht losmakke.
Dêr wienen altyd lûden yn dat hûs. Der kamen guon yn, dat wie...
nl.verhalenbank.30075
Op in sneintojoun kom ik mei myn kammeraetske hjir oer in brechje, dêr't se fan seinen dat dêr altyd wearwolven tahâldden. Dy jouns ha wy tige dúdlik kôgjen heard, mar wy ha neat sjoen.
nl.verhalenbank.30077
Vroeger bij Sprokkelenburg onder Heukelum, daar woonde de machinist van 't stoomgemaal, die spookte daar ook. Van die verhalen dat d'r werwolve ware, diere met een ketting aan, dat je ze al van verre kon hore. De mense ware dan zo van streek.
nl.verhalenbank.125803
To Eastemar lei in faem op it lân to jirpelsykjen. Hja hie lêst fan pine yn 'e mûle.
Doe joech in biis har de rie, hja moest nei it tsjerkhôf tagean en in rustige spiker opsykje en dy oan 'e kies hâlde, dan bikom de pine yn 'e mûle.
Hja die dat.
De jouns doe't de faem al op bêd lei, kloppe der ien by har op it glês en dy rôp al mar: "Myn spiker! Myn...
nl.verhalenbank.21740
Te Oosthem in de provincie Groningen aan 't Reitdiep stond een café. Ik ben der wel eens met vader heen weest. We moesten over het kerkhof. Daar liep een loop-pad overheen. Vader kocht een borreltje. Ik kreeg kwast, ik was nog maar een jongen.
Op een keer zaten er twee vrouwen - de vrouw van de kastelein en nog een andere - achter 't café. Er werd die...
nl.verhalenbank.24205
Ik wie in fanke fan in jier of 14, 't wie yn 'e nacht, ik lei op bêd. Ik wie wol klear wekker, hwant ik siet op 't lêst yn bêd, sa bang waerd ik. Ik tocht: se binne hjir yn 'e skuorre oan 't terskjen, ik hearde it hiel dúdlik. Mar 't wie net sa fansels, hwant dat koe net. De oare moarns ha se dêr terske. Ik hie 't dus de nacht tofoaren al heard.
nl.verhalenbank.31797
