Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
[16.21]
IML: Ik heb eh wel een verhaal zelf geschreven, nog niet zo lang geleden. Over eh ik woon in de gemeente Heusden. In Heusden zit 't streekarchief voor de hele streek. En eh dat is niet een heel lang verhaal natuurlijk, maar dat is wel al een verhaal over de componist Jacob van Eyck. Heel beroemd, maar helaas niemand kent 'm. Jij moet 'm kennen als...
nl.verhalenbank.47103
Myn pake - mem har heit - wie Albert Hattums v.d. Berg. Dy wie ôfgryslike sterk. Hy wie froeger polderjonge en leike faek. Dat is wurk dat der op oan komt.
Doe kom der ris in jong baeske by him, dy hie heard, dat pake sterk wie, en hy sei, hy woe wolris mei pake wrakselje hwant hij wie èk sterk.
Doe sei er: "Dan wol 'k mei in oanloopke."
Op dy manier woe...
nl.verhalenbank.38448
Hjir hat ek in sekere Ruerd Boonstra wenne. Dy koe ek bûksprekke. Hy wie ris op in kear by ús, doe siet ynienen ús kat yn 'e kast to razen. Mem der hinne, mar dêr wie net in kat to sjen. Even letter hearden wy de kat yn 'e kachel. Op it lêst krige mem it yn 'e gaten.
nl.verhalenbank.37960
Mien moeke vertelde es n moal en zai leufde dat ook en as kind muik ik mie door benauwd veur:
“Ik kwam op n nacht bie t scheepswaarf langs en heurde toun bie dat huus van Sennemoa klopperij. En toun ik goud toukeek, zag k ook n hail riege volk mit hoge houden op veur t huus stoan.
Dat was ja roar, want t kon ja hoast nait midden in nacht.”
Moar kiek, n...
nl.verhalenbank.44583
Wy wienen matteflechters. As fanke moest ik in kear in matte flechtsje foar hiel âlde minsken yn Feanwâldsterwâl. Doe fortelde dat âlde minske my it folgjende:
Ik wie in jongfaem, de âldste fan fiif bern.
Heit en mem en de fjouwer oare bern dy gongen op in snein mei in boatsje nei de Falom. Achter Feanwâlden yn 'e Blauwe klyndobbe binne se alle seis...
nl.verhalenbank.21911
Veurloop nuimen ze dat. Dai wat mensen binnen door staark in.
Mien mouder hef ook voak wat veuroet heurd.
Hail wat bin 'k netuurlijk vergeetn, as kind stoa je door nich zo slim bie stil.
'k Wait nog dat ze op 'n oavend in hoes kwam en zee: “Nou heb 'k toch weer wat mitmoakt; ik loop over de weg en heur op 't land van B. aal man tellers rappeln; 'k heur...
nl.verhalenbank.44145
Veurloopn
t Gebeurde es n keer in Bennewol. Wur aan t roam klopt bie aine. t Oal mens heurde t en vertelde dat aan heur schoondochter. Dei zee t weer teegn heur man, moar dei mainde dat zien mouder zuk wat wies moakt har.
Nait laank noa tied heurde de vrouw veur de tweide keer getik op t glas; was gain mens te zain, moar t klopn was dudelk heurboar. Ze...
nl.verhalenbank.43819
Soldaten, die uit de strijd terugkeerden:
Bij Lotten (thans huis P. Bouten) in de Donk, dienden 2 zoons in het leger van Napoleon, en maakten alle veldtochten mee. Hun moeder, die veel leed had om deze zoons, waarvan ze in jaren niets hoorde, bleef hun als huisgenoten beschouwen. Zij spon en liet linnen maken, niet alleen voor de kinderen thuis, doch ook...
nl.verhalenbank.69389
Doe't ik noch yn 'e hûs wie - wy wennen oan 'e Grinslânse wei ûnder Surhústerfean - sei ús mem op in moarn: "Ik ha fannacht de hammers slaen heard op 'e spanten en houten. Hjir kin wol us in nij hûs komme." Dat is ek gebeurd.
nl.verhalenbank.20951
Myn skoanheit dat wie Hindrik Land. Syn âlde mem kom us by him en sei: "Hindrik mat gau komme, it giet hjir by ús achter yn 'e hûs sa bot op in timmerjen en smiten, dat ik bin bang dat se it hiele spul ôfbrekke." Mar doe't skoanheit kom, wie der neat to rêdden.
Mar in skoft letter setten se in nij hûs flak achter skoanheit sinen del. Dêr hie 't âld-minske...
nl.verhalenbank.21130
Us mem en dy wennen yn Feanwâlden op 'e Finnen, neist de helling fan Wageningen.
Op in nacht hearde mem timmerjen en slaen om 't leven op 'e helling. Mem wie widdou en tocht: hwat mei hjir gebeure. Hja gong der út om to sjen hwat der to rêdden wie. Mar der wie neat to rêdden.
Hja sei tsjin ús: Hwat dit hjir is, dat snap ik net. Dat slacht en hout hjir om...
nl.verhalenbank.36474
Veurloop.
Wat ik vertel, is allemoal woar; woorom zol k t laigen?
n Poar joar leden heurden mien vrou en ik s oavends op berre de deurn op zied van t huus oopn en tou goan. Dudelk vernamen wie, dat de grundels vot schoovn wurn. Ik bin nog van t berre of west um es te kiekn, wat dr te doun was, moar niks te zain.
Mien mouder leefde dou ook nog, en zai...
nl.verhalenbank.43612
In forhael fan myn oer-beppe Lieuwkje Bangma dat ik fan myn mem heard ha.
Yn 'e earste helft fan de 19e ieu, sa om 1830 hinne tink ik, wenne der yn Woarkum in keapman, dy, sa de minsken seine, tsjoene koe. Hy hjitte Lantinga en kaem wol by oerbeppe har mem oer de vlier. Myn oer-beppe wie berne yn 1825. Sa kaem Lantinga wol to kofjedrinken en helle dan...
nl.verhalenbank.50531
Doe't ús heit en mem noch net sa lang troud wienen, leinen se us op in nacht op bêd en doe woarden se wekker fan in gewéklaech en in gekjirm by har yn 'e keamer. Sy slepten yn 't bêdsté. Dat gewéklaech gong hinne en wer. Dan wie 't hwat tichterby, dan wer hwat fierderôf. Sy gongen der ôf en dienen 't ljocht op, mar der wie neat to sjen.
Letter kom beppe...
nl.verhalenbank.23091
Myn broer hie in kammeraed yn Sweagerbosk wenjen. Dy wenne dêr mei syn mem. Dat wienen allebeide tsjoensters. Op in joune soe myn broer nei syn kammeraed ta.
It ljocht wie by harren op en sy hienen de blinen ticht. Myn broer tochte: ik wol ris even sjen hwat se dêr by de ein ha. Der sieten iepeningen yn 'e blinen, dêr koed er trochhinne sjen.
Doe seach er...
nl.verhalenbank.35976
Wy ha wenne yn in húske achter de Lange Wyk, in eintsje achterút. Doe sei ús mem op in kear: wy bliuwe hjir net lang mear to wenjen, hwant der wurdt mei balken en stiennen smiten. Ik ha 't klear heard. In pear maenden letter woarde 't hûs ôfbrutsen. 't Kom krektsa út.
nl.verhalenbank.32823
HIJ HAD ER GENOEG VAN
In Mierlo klopte eens een jonge bakkersknecht aan de deur van een bakkerij. Zij werd opengedaan door de bakkersvrouw die weduwe was en de bakkersknecht vertelde het doel van zijn komst: hij zocht werk. De bakkersvrouw had juist iemand nodig en nam de bakkersknecht aan tegen kost en inwoning. Ze stelde echter één voorwaarde: hij mocht...
nl.verhalenbank.49574
Doe't myn dochter sa'n twintich jier âld wie hearde se my yn 'e nacht klompmeitsjen, wylst ik der pas de oare deis mei bigong. Dat wie tjirmerij.
nl.verhalenbank.21971
Us mem wie tige min, mar sy leefde noch. Doe hearden wy in lûd, krekt as woarde der mei hout tsjin 'e muorre oan skaefd.
Doe't mem in skoftsje letter dea wie, leinen se har yn 'e kiste en doe brochten se dy kiste nei 't sliepkeammerke ta. En doe skaefde dy kiste dêr tsjin 'e muorre oan. Dat wie krekt itselde lûd dat wy tofoaren al heard hienen. Doe wie...
nl.verhalenbank.38159
Veurloop
Mien moeke kon ook wat zain. Zai zee es ’n keer: “Doar gunnes bie de diek komp’n hoes.
Ik zai d’r licht branden.” ’t Hoes is er ook komen; J.E. woonde er loater.
Op ’n ander moal wus ze te vertellen: “Op dat stuk land van B. komp ain boerderij.”
“Woarum?” vruigen wie.
“Nô, ‘k heb d’r woagens rappeln heurd over de dele; dou ‘k over de weg kwam.”...
nl.verhalenbank.45403
