Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Yn Surhústerfean wenne in man allinne. Dy fierde net in slach út en hy kaem doch troch de tiid. Hy sea altyd iten foar twa minsken. Mar net ien dy't dy fremdeling seach. Guon woenen wolris sjen of it wier wie.
Doe seagen se om 12 ûre, doe't it iterstiid wie, ris tomûk troch 't glês. Dêr sieten twa man by de tafel to iten. De iene wie de frijgesel. Mar de...
nl.verhalenbank.31042
Hjir yn 'e Westerein kaem ris op in joun in fremde kat by guon yn 'e hûs. Dat wie har buorfrou, dat wie in tsjoenster. Dy koe har yn in kat foroarje. Doe hat de man mei in klomp op dy kat smiten. De oare deis hie de buorfrou in grouwe bult oan 'e holle.
nl.verhalenbank.29786
Myn wiif har beppe dy bakere froeger wol by skippers. Dat gebeurde ek ris in kear to Ljouwert. Dêr wenne tichteby in âld minske, dêr seinen se fan dat it in tsjoenster wie.
Der wie doe in skippersfrou dy hie in lytsen krigen. Myn wiif har beppe dy bakere dêr. Doe wie dêr dy nachts in fremde kat yn 'e roef.
"Hwat mat dy kat hjir?" sei myn wiif har beppe....
nl.verhalenbank.24930
Heit hie in stik heide kocht, dat wie by de Skieding. Dat hie er mei twa oaren kocht. Der sieten seadden op en mei har trijen wienen se dêr oan 't baggerjen.
Us mem en de beide froulju fan 'e oare manlju gongen dêr dan mei har trijen hinne, elk achter in kroade, om turf op to heljen. Dat wie in hiel ein fan hûs en sy namen de bern mei.
Dan moesten se by...
nl.verhalenbank.37928
Joffer zonder kop; de legende van Valkenburg's ruïne
In 't jaar 1353 verkocht Vrouwe Philipota hare rechten aan den Heer van Schoonvorst. Hare jongste zuster, Elisabeth van Valkenburg, in een klooster in Duitschland vertoevende, was bij het vernemen der tijding dat het vaderlijk erfgoed aan vreemden verkocht was, zoo ontroerd dat zij het verstand verloor....
nl.verhalenbank.13123
Der wienen twa bruorren. De iene hiet fan Teade. Se wennen op 'e Middelgeast tussen Smelle Ie en Boarnburgum. Hja rieden op in kear elk op in hynder. Doe seagen se dêr in gedaente fan in man. Dat like oars as oars, krekt as doogde it net. Doe sei Teade: "Dêr wol 'k op sjitte." Hy hie 't gewear by him. Mar syn broer sei: "Doch dat net. Hwat hast dêr mei...
nl.verhalenbank.29645
Frijmetselers wienen/binne minsken dy't har oan 'e duvel forkocht ha. Se stjerre in rare dea. Men fynt se dan meastal mei de kop omdraeid. Frijmitselers ha altyd wol jild, dêr soarget de duvel foar.
As se by it boun fan frijmitselers wei wolle, reitsje se dea. Se kinne der by har leven net by wei.
Frijmitselers binne altyd oan 't timmerjen, se meitsje...
nl.verhalenbank.30477
Frou Korenga fan Oldekerk hie in nicht, dy har heit wie in forkearden-ien en in hiele raren. It wie in losbol en in sûper en hy siet soms heale dagen yn 'e kroech.
Op in joun gong dy nicht de Londense wei del om har heit op to heljen. Sy gong by frou Korenga oan. "k Ben ongerust over pappe," sei se, "hij komt maar nooit thuis." Sy frege of frou Korenga...
nl.verhalenbank.19623
Spookverhalen
Lammertje Vlug was een vrouw, waarvan men zei, dat ze in staat was, om in steeds andere gedaanten, de mensen kwaad te berokkenen. Een bekend verhaal van haar is dat zij eens in de gedaante van een pad bij een postbode in huis kwam. Men wist dat als er 's avonds iets onverwachts in huis gevonden werd, men het in de kachel moest deponeren,...
nl.verhalenbank.13317
Heit fortelde, hy wenne froeger as feint by in boer yn Sumar.
Hy wie dêr greatfeint. Dêr wenne ek in lytsfeint by dy boer.
Dat wie in uterst-raren. Dy wie withoefaek dronken. Hy steurde him oan gjin duvel en sei 't raer op.
Op in kear hied er wer yn 't café sitten mei noch in oaren-ien. Hy hie 't wer raer opsein. Togearre gongen se út 'e kroech.
By Albert...
nl.verhalenbank.27204
Master Buma to Kollum wie in frijmitselder. Hy is alhiel ûnforwacht stoarn. De holle siet him achterstofoar op 'e romp. De duvel hie him de nekke omdraeid, woarde der sein.
Syn omkesizzer, dy't ek master wie, woe om dy reden net by de frijmitselders omdat er dat gefal fan dy dea fan syn omke net stie.
nl.verhalenbank.20178
Er was eens een wonderlijke man. Hij deed vreemd en de mensen waren bang voor hem; hij zou kunnen heksen. In zijn kussens kwamen vaak kransen voor.
Toen hij op sterven lag had hij het erg benauwd. Na zijn dood, toen men hem ging kisten, zag men dat zijn hoofd verkeerd op de romp stond, een teken dus dat hij een heks was geweest.
nl.verhalenbank.43592
Vroeger stonde d'r twee of drie woonwages in Groot-Ammers. Een vriendin van me raakte in kennis met die meissies van die woonwages. Op een keer zegge die meissies tege me vriendin: "Kom maar is hier. We zelle is wat lekkere eau de cologne in je haar doen". Toen gooiden ze zaadkorreltjes in d'r haar. 't Vreemde was, toen m'n vriendin op school kwam, werde...
nl.verhalenbank.57953
Er was er's een schipper, die een schuit had, maar er nooit zelf in sliep; hij noch zijn knecht. Eens kreeg hij een nieuwen knecht en toen die 's morgens opstond, zag hij dat het schip andersom lag, dan hij het 's avonds gelegd had.
Hij vertelde dit aan zijn baas, maar die zei: "O, da's niks. Dat gebeurt alle nachten, en daarom durven wij er dan ook niet...
nl.verhalenbank.9302
Ja, Jaap Nadort van Broek heb je natuurlijk niet ekenne. Die was op 't lest van zijn leven rivierschipper, maar vroeger had ie zee evaren. Die heb me hoftig verteld dat ze een matroos an boord hadde die ze Lompeplomp noemde, omdat ie zoo stijf was as een deur. As ie in de mast most klimme, dan zakte nie weer na beneden en meer zuk.
Nou kwamme ze den in...
nl.verhalenbank.9209
Heden 23 april 1901 op een mooie nacht naar Zuiderwoude geroeid wordende, wist ik aan mijn roeier, een echten rusticus, de volgende schoone verhalen te ontlokken.
Een jongen vrijde met een meisje. 's Avonds mocht hij, zooals de gewoonte is, bij haar blijven opzitten, doch zij had tot voorwaarde gesteld dat hij vóór twaalven weer heen moest gaan. Dit deed...
nl.verhalenbank.8785
HET SPOOK IN DE PAN.
Iemand uit Maastricht was op zekeren dag op bezoek geweest bij een familielid in de omstreken van Gulpen of Wijlré. Om zich den weg te verkorten, had hij op den terugweg een smal paadje genomen door een groot bosch en was daarin verdwaald. Het werd al donker en donkerder en hij vond maar geen uitweg. Na héél lang te hebben geloopen...
nl.verhalenbank.42978
DE VLUGGE HEER.
Op zekeren nacht ging iemand uit Maastricht wat laat naar huis. Hij kwam daarbij door de Lenculenstraat en ontmoette boven aan die straat een heer gekleed in een licht zomercostuum en met een stroohoed op het hoofd. Het was echter midden in den winter, de sneeuw lag een voet hoog en het vroor, dat het kraakte. De jonkman wenschte dien heer...
nl.verhalenbank.42755
