Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
17 datasets found
Dutch Keywords: hond begraven
Vrouw Arends op ’t Hogeveld was èrg ziek. Toe lei den hond te janke, bute vör ’t geutegat*. Ze liete de hond binne. Toe was ie stil. Toetie ekkes binne was gewes, wilde de jonges um wer bute brenge. Mar vrouw Arends zèj: “Kom mar hier, Kees. Gé’j wit wel, da’k stèrf”. Ze hemme den hond toe mar binne geloate. Al gaauwechtig gieng de vrouw dood. En ze wier...
nl.verhalenbank.49729
RK: Heeft u wel eens wat gehoord van de nageboorte, van een paard of van een ander dier, wat ze daar mee deden? WM: Jawel. De beurtschippers waren vroeger de schippers die met het schip van het dorp naar de stad gingen. De boderijders waren de vervangers van de beurtschippers, bij wijze van spreken. De boderijders begonnen vroeger met de hondenkar. En dan...
nl.verhalenbank.44226
In Lopik wier d'r een man begraven. D'r liep een zwarte hond achter aan. Niemand wist van wie die hond was. Hij was niet van die man. Die hong ging op het graf liggen. En hij bleef daar liggen tot hij dood was.
nl.verhalenbank.50863
Surinamers vertellen elkaar graag jorka tories, wat spookverhalen betekent. Op het forum van Mamjo worden veel van dit soort verhalen (vooral anoniem) gepost. Uiteraard spelen veel verhalen zich in Suriname af. Maar de Surinamers die in Nederland wonen maken ook veel onverklaarbare, bovennatuurlijke zaken mee. Hieronder een (ter bevoordering van de...
nl.verhalenbank.49922
Tenslotte nog enkele voorbeelden van het spel van spoken en geesten in Oost-Brabant: In Hees, een gehucht tussen Eersel en Steensel, werd menige nacht een spook waargenomen. In Riethoven stond vroeger een kasteel waar het iedere nacht spookte. Er verscheen dan, zo tussen twaalf en een, een witte slotjuffer. Tussen Veldhoven en Oerle verscheen vroeger een...
nl.verhalenbank.49819
De heer Hummel vertelt over dezelfde hond. In de buurt is een vrouw gestorven. De hond springt bij het sterfhuis steeds tegen de achterdeur omhoog. Mijn vader zei: Dat betekent, dat de kist op de dag van de begrafenis de achterdeur uitgaat. Maar deze keer krijgt die verwenste hond zijn zin niet. De dag breekt aan. Mijn vader zal zorgen, dat de achterdeur...
nl.verhalenbank.42742
Van mien voader heb ‘k wat heurd over ’n jankende hond. ’t Gebeurde ook in de Muzzel. Vader vertelde dan: “Op ’t stee van Tuun woonde vrouger’n S. Hai was kemies en vertrok loater wieder ’t land in. Joaren loater zat d’r zo nôu en dan ’n hond te janken veur ’t hoes. ’t Het wol ’n hoalf joar duurd. ’t Ding kwam nich alle doagen, man wol ’n half joar laonk...
nl.verhalenbank.45404
4.4. De Voesenekken hadden 'n café: da' was de herbergier mee 'n stuk of drie grote jongens, echte bandieten, en da' was an de deurreis van Breda noar Antwerpen. Doar konde overnachten en eten en doar wierde goed ontvangen, moar die reizigers kwoamen nie' meer terug, die woaren doar koud gedoan. Ze hadden van die wentelbedden, die draaiden om en dan...
nl.verhalenbank.44111
We wonden ien Duitsland. Bé’j ons ien de burt was ’n man gestörve. Hé’j ha nie bes gelèf. ’t Was ’n Beier. En ze hemmen’m ien Beiere begrave. Toe ze terugkwame van de begreffenis, deej de vrouw de vinsters los. Dor zol ’n begreffenis-koffietoffel gehoue worre. De pestoor was ok gekomme. Toe de vrouw no bute keek, zag ze hur man bute. Hé’j spulde metten...
nl.verhalenbank.50238
307. De veerbaas van 't Aatse veer vetelle mien dat ter umstreeks 1890 ien een boerderi'j aan de Riendiek een duvel zat ien de gedaonte van een hond. Oavedag zat e ien de hanebalken van de boerderi'j, mor ad 't donker wier kwam e nor onder en deej vremde dinge. Soms miek e gekke bokkespronge, en op een andere kier lei e röstig onder de taovel. Iedereen...
nl.verhalenbank.22668
Er ware vroeger verschillende minse, die zèjje da ze van te veure iets al gezien hadde. Zo zagen ze al dagen en wèke van te veure ’n liekstoatsie over de weg goan, woarmee ’n bekende begrave wier. En lotter gebeurdenet ok zo. Aandre zagen van te veure al ’n huus braande. En het braandde lotter ok af. Ze nuumde de namen erbé’j. Aj ’n uul duk bij een huus...
nl.verhalenbank.49640
Ik haw fantofoaren sjoen it plak dêr't wy ús houn bigrave soenen. Ik seach de snie en de modder en de lodde, dêr't se it gat mei groeven. 't Is krektengelyk sa gebeurd.
nl.verhalenbank.36907
Bij Klaas Lodder spookte het. 's Nachts werden de kasten open gegooid en lagen alle kleeren over den grond. Wat dat nou voor rarigheid geweest is, weet ik niet, maar mijn vader heb me dikwijls verteld, dat as hij 's avonds na zijn kaartrondje ging, dat ie dan een roodbonte en een gele hond voor hem uit zag lopen, en die dan plotseling verdwenen onder dien...
nl.verhalenbank.9336
In Perk woue ze vroeger wel zegge, dat as een pruimeboom niet wou drage, dat je dan een dooie hond zo kort mogelijk onder de wortels van de boom mos begrave.
nl.verhalenbank.57893
Gods weer, goed weer Buiten de Sint-Laurenspoort te Venlo, maar binnen het stadsgebied, woonde een brave man. Het kon buiten een weer zijn, zoals het wilde, bij hem was het altijd: 'Gods weer' en dus 'goed weer'. Pruttelden zijn buren erover dat het weer van gisteren niet goed was voor de vruchten en dat van vandaag niet deugde voor de weiden, dan...
nl.verhalenbank.43367
OP DE ADAMMERBRUG Op de Adammerbrug in Uitdam, waar de galg heeft gestaan, was het niet pluis. Heel wat mensen hebben daar vreemde ontmoetingen gehad, omdat de misdadigers, die daar een tijdlang hingen voordat ze onder de galg werden begraven, geen rust konden vinden na de dood en op allerlei manieren de omgeving verontrustten. Een boer moest eens met...
nl.verhalenbank.12820
In het midden van de zeventiende eeuw woonde in de Hoogstraat te Haarlem een opmerkelijk man. Het was een eenvoudige schoenlapper, die zijn hele leven op de driepoot zou hebben doorgebracht, ware er niet een opmerkelijk feit in zijn leven gepasseerd, dat hem op een voetstuk plaatste: Jan Barendse die men Jan de Lapper noemde. Vroeger kende iedere...
nl.verhalenbank.125828
35