Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Weerwolven:
Late wandelaars in donkere stormachtige winteravonden werden soms door de weerwolf besprongen. Deze klemde zich op hun rug vast, en veroorzaakte een ondragelijke last en een wurgend gevoel. Men zag nooit iets als een vage wolfsfiguur en gloeiende ogen. Bij Lormans was indertijd, lang voor onze heugenis, een aantrekkelijke jonge dochter. Een...
nl.verhalenbank.60741
Van alle bovennatuurlijke wezens was de weerwolf wel het onverdraaglijkst. Heksen, spoken en duivels konden wild te keer gaan, maar de weerwolf was een echt, zij het ongevaarlijk, plaagbeest. Heel wat wandelaars kregen wel eens met hem te doen. Als men over de hei of door de bossen wandelde, kon hij je onverwachts op je rug springen, met volle geweld, en...
nl.verhalenbank.49788
Mevr. Timmer vertelt dat ze eens in 't donker in Zuilichem naar huis ging, toen een man achter haar liep. Ze was bang en holde verder, toen hij zich in een groote hond veranderde, die steeds achter haar rende, een weerwolf. Hoewel haar verstand zegt dat het niet waar kan zijn, is ze toch innerlijk overtuigd dat het gebeurd is.
nl.verhalenbank.13270
In Braambosch, een klein gehuchtje onder Riethoven, moet vroeger ook eens een weerwolf hebben rondgezworven. Dat moet een eigenaardig wezen geweest zijn: men hoorde hem lopen, men hoorde hem hijgen, men kon zelfs zijn gewicht op zijn rug voelen, maar men zag hem nooit. Soms had hij een belletje om zijn nek. Dan hoorde men dat belletje rinkelen en dan wist...
nl.verhalenbank.49790
5.14. Weerwolf steelt het spek
Vruger aaid' allemaal keten in de polder. D'r waren rieten keten aan de dijken. En in zo'n keet aaien ze spek gebakken 's avonds. Toen staken z't allemaal mee ne lange stek in de pan: nauw heed ieder zijn telloor. D'r staken ze die stukskens maar aan. Da waren van die vetpotten en daar lagen ze da spek in.
D'r aai d'r ene...
nl.verhalenbank.44451
In Wintelre moet vroeger, wel meer dan honderd jaar geleden, vlak bij de kerk, een onderaardse gang geweest zijn die uitmondde in een kelder. En in die kelder moest een weerwolf zitten. Niemand had het dier ooit gezien. Misschien waren er wel, maar die waren nooit teruggekomen. Mogelijk, want soms werd er wel eens iemand vermist.
Gevaarlijk dus, die...
nl.verhalenbank.49789
Weerwolven:
Op de boerderij Gravenhof in Kessel-Dorp had men vroeger enige knechts. Een daarvan, goed voor zijn werk, deed wat geheimzinnig. ’s Avonds na het eten werd gezamenlijk rozenkrans gebeden. Deze knecht echter bad nooit mee, streek zich weg naar buiten, en bleef tot na twaalven zoek. De boer sprak met zijn andere knechts af, hem eens na te gaan....
nl.verhalenbank.69264
Je had vroeger bij ons een boerenknecht, die was thuisgehaald bij een boer. Op een avond ging die over de spoorlijn naar huis toe en toen zag die iets. D'r liep een beest voor 'm uit, een soort spookhond. Vroeger was 't een beest, rauw in z'n mond, maar daarna is die kerel helemaal veranderd.
nl.verhalenbank.72592
Spookdieren
't Zal 60 jaar geleden zijn toen een christelijke boerenzoon kwam vrijen met een nichtje van me te Burgh. De jongen kwam van Sir-Jansland. Ze kwamen bij ons op visite en toen vertelde de a.s neef, dat hij op bezoek was geweest bij zijn broer Koos op Dreischor. Hij was maar gaan lopen, want fietsen waren er nog niet zo druk. "Op de terugweg, 's...
nl.verhalenbank.13338
Spookdieren
Mij is eens door drie verschillende personen op zeer verschillende tijden meegedeeld dat op de Waaldijk tussen Boven-Leeuwen en Druten 's avonds in pikdonker plotseling een abnormale grote hond, die plotseling verscheen, hen zwijgend met vurige ogen volgde en even plots aan de grens van Druten verdween. Beide personen waren niet bijgelovig...
nl.verhalenbank.13453
Ja, dat heeft Marie van ons me eens verteld, dat was o god dat is in de tijd geweest van mijn grootmoeder en die heeft het weer tegen mijn moeder verteld natuurlijk. Ja, die had lang verkeer en iedereen in Sweikhuizen had verkering in Limburg, hè. Maar daar was een jongen en daar wou geen één meisje mee. En dat was een hele leuke knul om te zien, want...
nl.verhalenbank.69944
